Een getijdenslaaf kokkelt ' ook door in het donker bij opkomend tij, met zoeklicht voor op het hoofd

Als scepticus laat ik geen mogelijkheid onbenut de zee leeg te vissen en de bodem eens goed te beroeren. Liefst met maximale silhouetwerking van mijn kenmerkende Zeilmakersilhouet. (Geen grapje, Imares/de overheid wil nu zelfs de ‘silhouetwerking’onderzoeken van visserschepen op de zielsrust van eenden) Wanneer zich dan die kans voordoet, grijp je hem met twee handen: twee dagen participerende verslaggeving met twee handkokkelaars op het Wad. Ik ben niet de eerste die meeging, en besloot dus clichéfoto’s zoveel mogeijk te mijden.

Getijdenslaven
Nadat de mechanische kokkelvisserij in 2004 van het Wad was gekocht met een ruime 100 miljoen euro NAM-geld, bleven op het Wad 31 handkokkel-vergunningen over: vissers die op ouderwetse wijze met een hark en net de kokkels uit de Wadbodem wieden bij afgaand en opkomend tij. Ze noemen zich dan ook getijdenslaven. Een getijdenslaaf werkt ook in het donker door, als het tij gunstig is, maar ook bij vorst, wind en regen. Zie mijn foto-impressie, waarvan een aantal niet al te slecht zijn.


Het werkterrein met in de verte de kokkelaars en het territorium van de NAM

De kokkelvissers zetten stokjes uit op zandplaten, waar de kokkels zich bevinden en doen dan 'trekjes'van ongeveer 12 meter

Via ‘achteruit neuken’, achterwaartse heupbewegingen trek je aan een stok met hark en net. Zo maak je ’trekjes’ van een meter of 12 met het opkomende Waddenwater tot vlak onder je ballen. Ik deed zelf ook een paar trekjes: het handkokkelen komt op je benen aan en is zwaar werk, terwijl ondertussen water van 7 graden rond je dijen klotst. Dan ben ik als bomen-met-kluit-planter in Opheusden en andere studentenbaantjes al best wat gewend.

De vissers legen na een trek het net in een Zodiac

Avond en etenstijd

Even wegdommelen voor slechte tv

..en dan weer het water in te kokkelen


Het net met kokkels takelen de vissers op het schip, een platbodem die bij 70 cm water vlot kan komen

In het magazine van de Waddenvereniging vond ik het artikel ‘Wie is de baas op het Wad?
Mijn voorstel: laat iedereen die zich als ‘deskundige’of activist een plaats toe-eigende in Waddenzaken als het VisWad-overleg eerst een week handkokkelen. Dat zou het beoordelingsvermogen ten goede komen, en misschien ook het inlevingsvermogen. Dit is het echte natuurwerk.