RZ10Urbanjungle
Wij blogden al over de extra doden rond de Ring A10 die niet extra dood bleken te gaan, de door Milieudefensie opgeklopte NOX-hysterie waar het nationale mediavee achter aan huppelde. De NOX-concentratie bleek al jaren te DALEN en niet gestegen in het jaar van de snelheidsverhoging van 80 naar 100. In Ingenieurstijdschrift De Ingenieur deelt media-ingenieur Remco de Boer ons in zijn column ‘Cijferangst’de opvolging van ontnuchterende ervaringen met de wijze waarop journalisten informatie interpreteren over milieurisico’s.

Milieudefensie liegt, zie de metingen
De Boer deed al eerder wat een journalist had moeten doen, namelijk de vraag stellen: is er wel een toename van Nox gemeten bij de Ring A10 na de snelheidsverhoging zoals Milieudefensie claimt? Een simpele lezing van de metingen bleek voldoende: nee. Voor een ingenieur- iemand die kan rekenen en analytisch denken- is daarmee de kous af, los van wat voor MENING je verder hebt. Een meting is geen mening. (hoewel je in de duiding van metingen in relatie tot milieurisico’s natuurlijk wel weer van méning kunt verschillen)

Nu bleek het standpunt van Remco de Boer ook doorgesijpeld tot de redactieburelen van ons nationale mediavee, waaronder het Radio 1 journaal. Dit nadat de rechter besloot Milieudefensie gelijk te geven, waarmee- zoals ook mijn ervaring is- er een grote kloof tussen juridisch waar en objectief waar ontstaat (….). De Boer begint hoopvol en mailt de redactrice alvast de metingen, in de ijdele verwachting dat een mainstreamjournalist

  • a.    de tijd neemt zich in materie te verdiepen
  • b.    de verstandelijke vermogens bezit om informatie analytisch te duiden

…en komt van een koude kermis thuis, nadat hij het verzamelde mediavee op de nuchtere metingen wil wijzen.

‘..ik kon het op enig moment toch niet laten om op de cijfers te wijzen. Hun reactie was alsof ik niet alleen in de kerk had staan vloeken, maar ook tegelijk mijn broek had laten zakken. De afkeer van cijfers was duidelijk van hun gezichten af te lezen. Dat was maar gedoe en gegoochel. Altijd was er wel weer iemand die met andere getallen aan kwam zetten was hun ervaring (…inderdaad, zo ‘redeneren’journalisten bij afweging van bewijslast RZ). Maar hebben jullie de cijfers in deze zaak uberhaupt wel bekeken, vroeg ik. Dat hadden ze niet, vonden ze ook niet nodig.’

Wanneer De Boer vervolgens een dame van Radio 1 de metingen per jaar opsomt en laat zien: kijk, 64 in 2008 is méér NOX dan de 55 in 2011, krijgt hij als antwoord van de journaliste, die hier werkelijk meent een hoger inzicht te verkondigen:

‘ja dat is uw interpretatie’.

De gelaten reactie van De Boer is al even herkenbaar, daarom zijn wij een blog begonnen:

‘Wat doe je vervolgens. Dan troost je je met de gedachte dat je in ieder geval weer een aanleiding hebt om op deze pagina’s duidelijk te maken dat ingenieurs die zich in de media wagen en denken dat cijfers voor zich zullen spreken, soms van een heel koude kermis thuis kunnen komen.’Dat is overigens geen reden om het niet te doen- maar trek wel warme kleren aan…

Hoe dan wel om te gaan met mediavee?
Zoals De Boer het beschrijft, zo is mijn ervaring ook met veel journo’s, zoals toen ik door De Standaard werd geinterviewd: Als jij zegt ‘1+1=2’ en de ander ‘1+1=3’ dan kiest de zelfbewuste kritische mediaprofessional ‘2,5’ als insteek/conclusie van het item, want dan ‘zit hij in het redelijke midden’, los van de vraag of het ook waar is. Alfa’s denken namelijk in sociaal effect (subjectief) en buikgevoel van een standpunt, niet in bewijslast en feitelijke geldigheid (objectief), en wie dat wel doet is dan ‘zuur’of ‘stellig’ (sociaal effect/gevoel), de brilsmurf. De meeste procesmanagers denken ook zo, zie het SER Energieakkoord ..Er is een schreeuwend gebrek aan mensen met béta-mindset in de journalistiek, zoals dat gebrek ook heerst in politiek.

Tot die tijd: Er zit een knop op je TV, die helpt je zo uit de puree, zong Doe Maar al…