Bioloog Jelle Reumer van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam kwam in 2007 met een grappige en rake typering over de manier waarop natuurorganisaties in NL over jacht discussieren, ik stuitte op zijn artikel:
De discussie vóór of tegen de jacht is nog statischer dan de loopgravenstrijd van de Eerste Wereldoorlog: de jagers schieten een paar hagelpatronen leeg en de natuurbeschermers openen een paar gas flessen met geitenwollensokkenlucht in de hoop dat het de goede kant uit waait.
Reumer is 7 jaar later even actueel omdat de Donkergroene 11,met hun lobbyiste Wyke Smit permanent in Den Haag lobbyen voor een verbod op jacht in de vernieuwe natuurwetgeving die voor de zomer in de Kamer wordt behandeld. Enkele plezierpolitici van D66, PvdA en Groen Links bleken al ontvankelijk: weg met de ‘plezierjacht’. Alsof je slechts met sjachrijnige blik het veld in mag, continue roepend ‘dit is nuttig, ik bestrijd schade’. In plaats van dat je lekker in de traditie van José Ortega y Gasset deelnemer bent van de natuur en een stukje wild oogst, mits je ook aan biotoopverbetering doet.
Als leerling-valkenier schreef ik 17 jaar geleden mijn eerste krantenstukje voor de Volkskrant ‘Aaibaarheid dier bepaalt protest tegen jagen’, waarin ik het genot van de jacht ophemelde, nadat de gebruikelijke hysterie en emotie van urbane natuurvreemde ‘betere mensen’ het natuurdebat kaapte….Reumer had 7 jaar geleden gelijk. Er zit werkelijk geen beweging in. Over 7 jaar is het nog steeds het zelfde, nu mede omdat de Dierenambulance-types menen zich met de natuur te kunnen bemoeien.
De Groene 11 en Wyke Smit: slecht voor onze biodiversiteit
Met hun verkrampte opstelling hinderen de 11 fondsenwervende bedrijven als Vogelbescherming Nederland een pragmatische omgang met onze natuur in een overvol land, waar enkele diergroepen als ganzen, zwijnen en herten snel in biomassa exploderen. Daarbij richten ze niet alleen schade aan in landbouw, maar ook kwetsbare en kleinschalige natuurelementen lijden onder die vraat. Indirect is zo één oorzaak van verschraling van onze biodiversiteit toe te wijzen aan: de ‘Groene 11’, fondsenwervende clubs die plaatjes van natuur en het inspelen op schuldgevoel gebruiken om u geld uit te kloppen onze biodiversiteit te bewaken.
Clubs die tegelijk lobbyen voor verdrievoudiging van windmolens op land waarbij per molen per jaar tussesn de 30 en 130 vogels sneuvelen, afhankelijk van hoe beroerd ze staan opgesteld in ecologisch opzicht. De Groene 11 verkondigen een politieke ideologie van ‘natuurzuiverheid’. De natuur en ‘natuurlijke energie’ zijn goed, ‘de mens’en alles dat de mens doet is slecht. Dat was ook al zo toen Reumer in 2007 schreef:
Het probleem is dat de natuur wordt verheerlijkt,terwijl de natuur in werkelijkheid gruwelijk is. L aten we eerlijk zijn: echte natuur is z um Kotzen. Een roedel wolven die een rund uiteenscheurt, zeeanemonen die een leuk visje naar binnen slurpen, spinnen die na de paring hun man opvreten, verdwaalde potvissen die uitgehongerd bij Kijkduin aanspoelen, dat alles is weinig prettig.Maar het is wé l natuur. En alleen wat de mens doet, zoalsjagen of vlees eten, wordt als inhumaan ervaren alweer zo’n prachtige paradox
Welvaartsparadox
De menselijke predator is natuurlijk gewoon net zo goed onderdeel van de natuur als de wolf, vos of de buizerd. Misschien zijn Wildbeheereenheden vaak wel betere natuurorganisaties dan de ‘Groene 11’, als ze ook aan biotoopverbetering doen met akkerranden inzaaien, wild tellen en als ‘ogen in het veld’ fungeren in plaats van enkel knallen. Zij steken hun tijd en geld niet in reclame voor zichzelf maar in de natuur.Zodra geld het doel wordt, gaat echter de PR voor jezelf overheersen: zie Vogelbescherming Nederland, Natuurmonumenten, WNF…
Omdat de Groene 11 beter in PR en reclame voor zichzelf zijn, en het grootste deel van hun budget naar meningsmanagement gaat gelooft u echter dat de omgekeerde wereld waar is. Jagers zijn per definitie slecht, en fondsenwervende clubs zonder grondbezit zouden ‘de natuur beschermen’. Zie de macht van reclame, er is ook een expositie over 100 jaar reclame in de Beurs van Berlage. Het is overigens ook 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog van start ging, ik schreef er voor het NRC over in het verhaal ‘Strijdende Doden’ in 2008.
In het welvarende Westen zitten we met een andere tegenstrijdigheid. Dankzij welvaart kregen we tijd en geld vrij om van de natuur te genieten, grond aan te kopen voor natuur. Tegelijk leidt economische groei in de vorm van ‘meer asfalt, beton en meer’ tot aantasting van die zelfde natuur. IN het West Vlaamse boerenland waren de gesneuvelde soldaten en hun graven de natuurbeschermers: zij hielden de aanleg van een expresweg (tijdelijk) tegen.
Ik zou als ik Groen Links en vrouw Thieme was beginnen met een verbod op afschot van ganzen, daar hebben we er nog niet genoeg van namelijk. Omdat ik van de week op IGO.nl met mijn verbouwde Bijbeltekst werd geweerd, dan hier maar, vergeef hen Heere, zij hebben wel een mening maar weten totaal niet waarover het gaat. Ergo de moderne politiek en jounalistiek.