Noordse Stormvogel Normandie: Veel zeevogelkolonies zullen inkrimpen door plotse aanlandplicht bijvangst
De aanlandplicht voor bijvangst- enkel ingevoerd vanuit ecologische argumenten- doet eventuele voordelen weer teniet van andere Brusselse actieplannen om zeevogels te beschermen tegen visserij. Dat blijkt wanneer je studies die de Europese Commissie in 2013 ZELF financierde , legt naast het actieplan van die zelfde Europese Commissie die de bijvangst van zeevogels moest elimineren. Om zeevogel-levens te redden. De nadelige gevolgen van de discard ban voor zeevogels die nu vissersschepen volgen komen vervolgens via de Kader Richtlijn Marien, de Ecoquo-indicatoren van Ospar en de Good Environmental Status mogelijk weer op het bord van….de visserij.
Bijgevangen zeevogels met lange lijn
Uitgelegde lange lijnen met haken zouden teveel vogels bijvangen, volgens dat andere ecologische reddingsplan uit 2012 van de Europese Commissie. Het zou om honderdduizenden zeevogels kunnen gaan (men weet het niet), waaronder de Jan van Gent en de Noordse Stormvogel die aan een vishaak blijven hangen. Vandaar dus weer een nieuw heldhaftig plan om de natuur te redden, door deze tak van visserij de les te lezen. OP zich nobel, de zeevogels zien de haken met aas in het water en happen toe: er zijn vast intelligentere manieren van vissen zonder zeevogels aan je haak te krijgen.
Maar….Van beide zeevogels is tegelijk bekend dat zij zeer sterk in de lift raakten dankzij: de grootschalige visserij die haar afval over boord zet. Sterker nog, de Noordse stormvogel heeft sinds de jaren ’50 DANKZIJ de visserij zijn verspreiding zuidwaarts verlegd vanuit Groenland, en broedt nu zelfs op de krijtrotsen bij Normandie. Daar nam ik bovenstaande foto.
80 procent voedselvluchten mannetjes Jan van Gent gericht op vissersschepen
De in Plos One verschenen studie in 2013 rustte Jan van Genten uit met een cameraatje om ze op voedselvluchten te volgen. Zo filmde de Jan van Gent zelf zijn strooptochten en meestal stond er een vissersschip op de camera. Het waren er maar 10, maar toch kreeg je zo een aardige indruk van hun voedselactiviteit. En wat blijkt: net als de meeuwen op Texel zijn vooral de mannetjes in het broedseizoen volledig aangewezen op de visserij. Liefst 80 procent van hun voedselvluchten richtte zich op het volgen van vissersschepen.
Zoals dr Robin Cook van de Universiteit van Strathclyde al voorspelde vorig jaar, krijgt de plots doorgeduwde ban ecosysteembrede negatieve gevolgen. Vele vogel- en diersoorten stelden zich er op in. Waar directe spieringvisserij het voedsel ontneemt van papegaaiduikers en zeekoeten in het broedseizoen(en dus negatief werkt), zijn discards van visserij voor veel vogelsoorten een ecologische zegen die Brussel ze plots ontneemt. De discardban neemt van complete zeevogelkolonies met honderdduizenden vogels in 1 klap al hun voedsel in het broedseizoen weg. Groene NGO’s blijven hier oorverdovend stil.
EcoQuo: ecologische zekerheden voor ambtenaren op papier
Een nieuwe berekening van die impact op zeevogelpopulaties door het plots wegvallen van voedsel, kan best eens onthullen dat de goede bedoelingen om bijvangst van zeevogels te minderen via het EU-actieplan uit 2012, weer volledig teniet wordt gedaan door de hongerklop van zeevogelkuikens, en hun sterfte door plots voedselgebrek. De EU redt dus zeevogels van bijvangst, EN ontneemt zeevogels tegelijk hun voedsel zodat mogelijk een veelvoud zeevogels sterft.
Tegelijk formuleerde Ospar voor Noordse stormvogels bijna absurd detaillistische beschermingsdoelen:
There should be less than 10% of northern fulmars (Fulmarus glacialis) having more than 0.1 g plastic particles in the stomach in samples of 50 to 100 beach-washed fulmars found from each of 4 to 5 areas of the North Sea over a period of at least five years.
Dus via de grootste omweg, het verminderen van plastic afval van schepen moet het aantal Noordse stormvogels opgekrikt door minder plastic in hun maag. En tegelijk ontneemt de Europese Commissie van de GEHELE POPULATIE ROND DE NOORDZEE 1 van hun belangrijkste voedselbronnen…
En de EUrocratie krijgt van negatieve populatietrends alvast niet de schuld. Nee, negatieve trends van zeevogels komen via zo’n EcoQuo van Ospar in een ecologische blender. Dus als populaties Noordse Stormvogel en Jan van Gent afnemen, dan is er iets mis (op papier) met de Good Environmental Status van de gehele zee, en slaan nieuwe Brusselse bureaucraten in concerto met NGO’s alarm. Er is strengere regulering tegen vissers nodig, want De Zeevogels gaan achteruit. Zo tegen 2020 verwacht ik dan minstens een nieuw Brussels actieplan tegen vissers: voor de zeevogels.
Dit is deel 3 van mijn ‘Discardban tussen Wal en Schip Serie’.
Deze argumenten zijn niet erg slim. Natuurlijk hebben massale discards binnen de visserij bepaalde zeevogels geholpen. Maar op een artificiële manier…zo maak je zeevogels erg afhankelijk van ‘easy food’, wat op eco-evo dimensie zeker geen goed nieuws is. Je moet gezonde stocks hebben waar zeevogels kunnen op gaan jagen, geen fast foods
Lijkt me dus een flauw excuus voor een business as usual.
Mvg,
Kees Vergauwen (mariene bioloog)
Beste marinebioloog. Het ecosysteem van Nederland is een product van mensenhandelen. Meststoffen in de bodem, fosfaten in het water, verarming van gronden door maaien, bemesten, bepaalde dieren loslaten. Er is nu eenmaal een grote interactie tussen de mens en zijn omgeving. Wij vissen en laten het visafval aan de vogels en krabbetjes. Ze eten Leeuwen zebra’s (niet in Nederland) en laten hun zebra-afval aan hyena’s en gieren. Beter de vis die je niet gebruikt achterlaten dan ook dat meenemen.
@Kees, je antwoord klinkt leuk, maar is niet relevant. De wijze waarop de naturocratie via Ospar en GES (Good Environmental Status) beweert te meten hoe goed/slecht het gaat met een ecosysteem is gebaseerd op historische trends van oa zeevogels. Als die toenamen DANKZIJ visserij heet dat ‘goed’, terwijl als ze door anti-visserijmaatregelen afnemen dat ‘slecht’ heet, waarbij alles de schuld krijgt behalve de beleidsmachine. Dat krijgen vissers dan ook weer door de maag gesplitst. De menselijke visser is gewoon onderdeel van het mariene ecosysteem