Een vraag aan de lezers van ons blog, of zij het internet willen afgrazen, hun connecties en bronnen naar de vraag: wanneer is de term ‘klimaatscepticus’voor het eerste gebruikt, en wie bedacht dit? Iedereen die de Historische Noodzaak van het grote transitieproject van groen van kanttekeningen voorziet kan al sinds jaar en dag op dit stempel rekenen. En haar Godwin-broertje (ja dit is wel een klassieke Godwin….) Klimaatontkenner.
Het monopolie op demoniseren van je debat-tegenstander is geheel voorbehouden aan progressief
Dit is standaard-kreet bij de groen bevlogen milieuredactivisten van dagblad Trouw, en de vanwege haar progressief politieke koers tot ‘kwaliteitskrant’ gekwalificeerde Guardian, en John Cook van Skeptical Science.
Het is de manier geweest, om iedere twijfel buiten de orde van het debat te plaatsen, alsof je wel in een groep van slechte onbeschaafde mensen moet horen, die tegen DE wetenschap zijn. Het labelen tot die sociale groep en diskwalificatie is staand beleid geworden bij de Nationale Propaganda Organisatie van Henk Hagoort.
Zie in dat verband het continu geciteerde Merchants of Doubt dat op een historisch bijna cliché-matige manier een herhaling van zetten lijkt.
Merchants of Doubt/Goldstein en zijn ondergrondse leger
Ik citeer hier bladzijde 128 uit 1984. Winston O Brien, de hoofdpersoon uit de roman van George Orwell, krijgt uitgelegd door een vrouw die hij in vertrouwen neemt, dat de grote tegenstrever van het Transitieproject van De Partij- Goldstein- een verzinsel is van die partij.
Zij weigerde te geloven, dat er een wijdvertakte georganiseerde oppositie bestond of kon bestaan. De verhalen over Goldstein en zijn ondergrondse leger, zei zij, waren eenvoudig een hoop nonsens die de Partij had verzonnen voor haar eigen doeleinden en je had te doen alsof je er in geloofde. Talloze malen had zij op Partij-bijeenkomsten en bij spontane demonstraties uit alle macht geschreeuwd om de doodstraf voor mensen, wier namen zij nooit had gehoord en aan wier zogenaamde misdaden zij niet het minste geloof hechte.
Iedereen weet wel dat die hele olielobby niet bestaat, of slechts een fractie is van de klimaatlobby met haar marketing-miljarden. Sterker nog: bedrijven als Shell ijveren om vooral iedere associatie met ons te vermijden. De oud-directeur van Shell Nederland, een CDA-senator is een volbloed groene activist. Het waren Shell en Exxon (de NAM) die de oprichter van Milieudefensie betaalden, Wouter van Dieren, om twijfel te zaaien bij de milieubeweging over hun protest tegen Waddengaswinning in 2003.
Persoonlijke diskwalificatie is standaard progressieve debattechniek
Vergelijk het stempel ‘klimaatscepticus’en ‘ontkenner’met hoe Goede Mensen iedereen labelen als ‘racist’, egoist of vluchtelingenhater die het waagt vraagtekens te zetten bij ongebreidelde opname van vluchtelingen. Hoe zich dat verhoudt tot de houdbaarheid van de verzorgingsstaat.
Het is goede traditie bij de publieke omroep en progressief om iedereen dan meteen een Nazi-lucht te geven. Zodat inhoudelijke discussie over uitgangspunten onmogelijk wordt. En daarmee de noodzaak dat progressief de hand in eigen boezem zou moeten steken.. Men demoniseert liever andersdenkenden tot 1 uit eigen gelederen de noodzaak ziet om ze dood te schieten voor ons aller bestwil. (Pim Fortuyn…)
Wij hebben DE wetenschap in pacht en wie het met ons oneens is, die moet de gevangenis in. Progressievo David Suzuki
Klimaatscepticus is zo’n zelfde progressieve vinding, een klassiek ad hominem-argument. Dus welk Goed Mens heeft dat woord bedacht en wanneer?
Het moet wel door Goede Mensen zijn bedacht met een beeld voor anderen hoe de Goede Wereld er uit ziet. En is bedoeld om mensen te karakteriseren die deze Goede Wereld en de vooruitgang van de geschiedenis in de weg staan, die Klompen in de Machinerie stoppen, saboteurs. De historische analogie is zo opzichtig dat het clichématig wordt.
Terwijl de koude kant in de traditie van Popper vooral pleit voor schadebeperking. Utopisten willen altijd de oude wereld vernietigen zodat de nieuwe wereld aanbreekt.
- Dus nogmaals: draai in de reacties niet je standaardrondje of klacht over windmolens en klacht van och wat is het erg of bij de warme kant jullie persoonlijke diskwalificaties ‘hij is gek, extreem, enz hahaha’. Zoek naar links en bronnen die ons verder helpen of reageer gewoon niet.
Lees het “duurzaam” politiek geïnfecteerde en.wikipedia.org. Het druipt van de rechtse olie-industrie complot theoriën: https://en.wikipedia.org/wiki/Climate_change_denial. Klimaat kritiek en scepsis is niet gelijk aan klimaatontkenning. Klimaat scepsis is ontstaan in het begin van deze eeuw door de wereldwijde gesubsidieerde massale gepolitiserde alarmistische klimaat/duurzaam propaganda en het weren uit de mainstream media van gefundeerde kritiek op de IPCC-rapporten-fabricage. De wereldwijde overheidssubsidies aan klimaatalarmisme, internationale klimaattops en aan klimaat-NGO’s is vele malen omvangrijker dan de steun door particulieren aan de kritische klimaatwetenschap. Dat is natuurlijk tegen de “duurzame” gepolitiseerde schenen geschopt.
First use of “Denial” in 1995: In his December 1995 article The Heat is On: The warming of the world’s climate sparks a blaze of denial , Ross Gelbspan said industry had engaged “a small band of skeptics” to confuse public opinion in a “persistent and well-funded campaign of denial”. His 1997 book The Heat is On may have been the first to concentrate specifically on the topic.
Eerste melding die ik vind in krantenarchief lexisnexis (sinds 1980):
de Volkskrant,November 7, 2000
‘Iets’ is gaande met wereldklimaat
Dat het klimaat verandert, wordt steeds breder onderkend, ondanks verzet van de klimaatsceptici. Discussie is er echter wel over de verklaring van de waargenomen veranderingen en de betekenis ervan voor de toekomst.
Is de heftigste overstroming in Engeland in jaren het bewijs dat het klimaat aan het veranderen is? Ja, zeggen sommige wetenschappers. Het kan geen toeval zijn dat er om de haverklap overstromingen plaatsvinden in vele delen van de wereld. Je moet wel stekeblind zijn, wil je dat niet zien als een gevolg van de wereldwijde klimaatverandering. Deze gelovigen staan tegenover de klimaatsceptici, voor wie de relatie (nog) niet onomstotelijk vaststaat.
NRC, 14 april 1990
VS vinden broeikaseffect niet echt urgent ondanks Congres
LEIDSCHENDAM, 14 april – Waar is het broeikaseffect gebleven? In juni 1988 schokte James Hansen, een wetenschapper van de Amerikaanse ruitevaartorganisatie NASA, de wereld toen hij voor het Amerikaanse Congres zei ‘er 99 procent zeker van te zijn dat het broeikaseffect een feit is geworden’.
Kooldioxide, methaan, fluorkoolwaterstoffen en andere gassen hielden de warmte die de aarde uitstraalde tegen waardoor de temperatuur geleidelijk opliep. Sindsdien is er een vloedgolf aan symposia, panels, publikaties en organisaties geweest, op 6 en 7 november 1989 culminerend in de toch wel teleurstellende ministers-top van Noordwijk.
Toen bleef het lange tijd stil. Tot volgende week als president George Bush op dinsdag en woensdag 17 en 18 april, in het Witte Huis een conferentie organiseert over ‘Mondiale verandering, inclusief het klimaat’. Daarbij ligt echter niet de nadruk op het beleid, zoals in Noordwijk de bedoeling was, maar op het wetenschappelijk en economisch onderzoek. Op het ministerie van Volkshuisvesting, ruimtelijke ordening en milieubeheer (Vrom) spreekt men dan ook over ‘een stap terug’. In de papers die Washington de deelnemende landen heeft toegestuurd wordt over Noordwijk zelfs met geen woord gerept.
Het doel van de Witte Huisconferentie lijkt duidelijk: Bush wil dat de VS een leidende rol spelen in alle zaken van mondiaal belang, dus ook op milieugebied. Dat neemt niet weg dat binnen de muren van het Witte Huis aan de urgentie van het broeikaseffect wordt getwijfeld. Vooral chef-staf John Sununu staat bekend als iemand die een zeer afwachtende houding aanneemt tegenover het broeikaseffect. Hij wekt daarmee niet alleen de wrevel van de Nederlanders maar ook van de Duitsers.
Een woordvoerdster van de Duitse minister van milieuzaken Klaus Topfer zegt desgevraagd dat er snel gehandeld moet worden, ook als het wetenschappelijk bewijs nog niet geheel rond is. De Duitsers willen de emissies van kooldioxide in het jaar 2000 stabiliseren en in het jaar 2005 met 25 procent laten dalen (in Noordwijk stelde men nog een daling met 20 proent voor in 2005). Topfer wordt in Washington vergezeld van de Duitse staatssecretaris van wetenschapsbeleid. Nederland wordt in Washington vertegenwoordigd door minister Alders van Vrom, zijn topambtenaren Zoeteman en Vellinga, terwijl ook oud-minister Winsemius en milieu-adviseur annex economie-hoogleraar Opschoor van de partij zullen zijn. De VS zelf zullen met een zware delegatie vertegenwoordigd zijn. Naast Bush zelf zullen ook de ministers van financien (Brady), van handel (Mosbacher), van milieu (Reilly) en van energie (Watkins) aanwezig zijn, plus een handvol persoonlijke adviseurs van de president.
Bush kondigde de Witte Huisconferentie voor het eerst aan op 4 december jongstleden, tijdens zijn top met Gorbatsjov. Het broeikaseffect is al meer dan twintig jaar onderwerp van onderzoek, maar omdat er zoveel verschillende factoren op het klimaat inwerken is het opwarmende effect van broeikasgassen bijzonder moeilijk aan te tonen. Zonder broeikaseffect zou het leven op aarde ondraaglijk zijn, maar teveel is ook niet goed. Vast staat in ieder geval dat de concentratie van kooldioxide sinds het begin van de industriele revolutie is gestegen van 0,028 naar 0,035 procent. Ook is aangetoond dat in de prehistorie hoge temperaturen samenvielen met een hoog CO2-gehalte in de atmosfeer. Fossiele brandstoffen die in honderden miljoenenen jaren zijn opgebouwd, worden in enkele eeuwen opgebrand.
De speech van Hansen in de zomer van 1988 bracht een wereldwijde discussie op gang. In juni 1988 vond tevens de conferentie van Montreal plaats. Daar werd besloten dat de emissie van chloorfluorkoolwaterstoffen, die niet alleen schade toebrengen aan de ozonlaag maar ook als broeikasgas fungeren, drastisch moest worden ingeperkt.
De atmosferische veranderingen, het broeikaseffect in het bijzonder, stonden plotseling hoog op de politieke agenda. De milieu-organisatie van de VN (Unep) en de Wereldmeteorologische organisatie (WMO) richtten in november 1988 het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) op, om het onderzoek naar oorzaken, gevolgen en mogelijke maatregelen te coordineren. In maart 1989 volgde de Verklaring van Den Haag en in november de Verklaring van Noordwijk. Nederland liep voorop en was daar trots op. Inhoudelijk echter stelde vooral de verklaring van Noordwijk teleur. De hoge kosten hadden de beleidsmakers afgeschrikt. Internationale politieke overeenstemming over een mogelijk broeikasbeleid was ver te zoeken. Bestond het broeikaseffect wel? Vergde een drastische besparing op het energieverbruik niet te veel geld? Op dit moment zijn de verwachtingen ten aanzien van de top in het Witte Huis dan ook niet hoog gespannen. Naast de EG en de Oeso zijn zeventien landen uitgenodigd: Australie, Brazilie, Canada, de Bondsrepubliek, Frankrijk, India, Indonesie, Italie, Japan, Mexico, Nederland, Nigeria, Noorwegen, Polen, de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Zaire. Nederland heeft die uitnodiging te danken aan het feit dat ons land ‘een leidende rol speelt op het gebied van klimaat en mondiale verandering’.
Het zijn dus gewoon feiten die door de alarmisten worden ontkent:
1 Er is geen probleem: fossiele brandstoffen zorgen voor een historisch ongeëvenaarde toename van welvaart, gezondheid en langer leven van de mensheid.
2 toegenomen co2 wordt kemmelijk als het probleem beschouwd, inderdaad zijn er in skeptische kringen enkelen die de co2 cyclus niet begrijpen, maar om die nu gelijk ontkenners te noemen vind ik wel te ver gaan, het is meer een kwestie van blijven uitleggen.
2a Consensusontkenners: zoals Thomas Fuller al heeft uitgelgd komt de consensus onder wetenschappers niet verder dan 66%. Het grote probleem is hier echter wat precies onder consensus valt: co2 absorbeert infrarood of eind van deze eeuw krijgen we een thermageddon.
3 ontkennen dat het een probleem is: schuldig. Op zijn hoogst is het een interessant academisch probleem
4 ontkennen dat we het kunnen oplossen, nee eerder ontkennen dat we het zouden moeten oplossen. Met vliegtuigkerosine niet meer ontzwavelen kun je de hele gunstige opwarming weghalen, maar afkoeling is veel erger dan opwarming.
5 het is te laat. Ach als de klimaatgevoeligheid zo hoog is als de alarmisten willen dan is er inderdaad niks aan te doen omdat de ontwikkelinglanden allemaal auto gaan rijden aan het einde van deze eeuw. Hier zien we meer een tendens van over het graf heen willen regeren, en neokolonialsme: “Wij weten wel wat goed is voor de derde wereld, dure stroom is goed voor de mensen” alsof een hoge broodprijs obesitas kan bestrijden.
… en verder beschouw ik klimaatskepticus als een geuzennaam!
Hans, eretitel, bewijs dat het van boven nog allemaal in orde is. Gezond verstand en niet verblind door valse emotie.
The Associated Press
October 13, 1989, Friday, AM cycle
Forecast for 1990s: Greenhouse Debate To Heat Up
SECTION: Domestic News
LENGTH: 1062 words
EDITOR’S NOTE – Was the U.S. drought of 1988 an omen of a new age, “The Greenhouse Years”? This is the first of a periodic series of articles, “The ’90s,” looking ahead to the promise and peril of the upcoming decade, in the environment, medicine, technology and society.
—
By MITCHELL LANDSBERG
Associated Press Writer
In a simpler time, not so long ago, environmentalists talked about saving forests for hiking, streams for rafting and clean air for the pure enjoyment of breathing it.
Now, as the 1990s approach, the talk has turned to the science of survival -saving forests for oxygen, keeping streams from spreading toxic pollutants, cleaning the air to avoid catastrophic global warming.
From the hazy vantage point of 1989, the environment looms as the major global issue of the next decade. The threat of an environmental cataclysm is replacing nuclear holocaust as the scariest menace to civilization.
The World Bank, long dismissed by environmentalists as ecologically insensitive, now calls the environment its leading priority for the 1990s. President Bush called the ’90s “the era for clean air.”
And the Worldwatch Institute, an environmental research organization, calls the 1990s “the turnaround decade” in which people will either stop polluting or face an environmental disaster as devastating as nuclear war.
“By many measures, time is running out,” Worldwatch warned in its “State of the World 1989” report.
Not everyone shares Worldwatch’s apocalyptic vision, which is based largely on the threat of global warming – the “greenhouse effect.” Many respected scientists say the available evidence doesn’t warrant the doomsday warnings.
But few doubt that environmental issues will be paramount in the coming years. If nothing else, the ’90s are likely to be a decade of unprecedented research into environmental problems as scientists try to solve 19th- and 20th- century problems before people start mucking up the 21st.
The environmental agenda in the ’90s will include:
-Clean air. Perhaps no environmental issue will be as sharply felt. In Los Angeles, authorities will try to change a way of life by starting to wean commuters off gasoline-powered automobiles in the 1990s. The rest of the nation undoubtedly will follow that lead. Already, a congressional committee has voted to adopt California’s tough new standards for anti-pollution equipment on cars.
-Ozone depletion. In cities, ozone is a toxic pollutant spewed out by cars, but high in the atmosphere it’s a vital gas shielding the Earth from dangerous ultraviolet rays. That shield is being destroyed by yet another human pollutant – chlorofluorocarbons – and the consequences are expected to include increased rates of skin cancer and cataracts.
-Extinction of species. Largely because of the burning of tropical rain forests, entire species of animals, plants and insects are becoming extinct at the fastest rate in human history.
All these concerns will be secondary, however, to the one overriding issue that touches them all – global warming.
The greenhouse theory has been around for two centuries, but suddenly became the stuff of newspaper headlines during the hot, dry summer of 1988 in the United States.
The idea is that certain gases in the atmosphere act like the glass on a greenhouse. They let sunlight in, but won’t let its heat out. The biggest villain is carbon dioxide, which is released when trees are destroyed and when fossil fuels such as oil or coal are burned.
Scientists almost universally agree that the gases will cause the Earth to get warmer. “The greenhouse effect is not a hypothesis or anything; it’s one of the best-established facts about the way the world works,” said Gus Steth, president of the World Resources Institute.
That’s where the agreement ends; the fights begin when experts try to guess when the warming will occur and how bad it will be.
Some, such as Stephen Schneider, deputy director of the National Center for Atmospheric Research, argue that the greenhouse effect has already begun and will have devastating effects in the next century unless radical action is taken.
Without such action, Schneider envisions a starkly different world by the middle of the next century, one in which the average global temperature will have risen by as much as 9 degrees Fahrenheit.
Oceans would rise, deserts would spread, forests would die. People would starve.
“Such a change,” Schneider wrote recently in Scientific American magazine, “would be unprecedented in human history; it would match the (9-degree) warming since the peak of the last ice age 18,000 years ago but would take effect between 10 and 100 times faster.”
It’s too late to stop the warming altogether, Schneider argues, but the worst of it could be averted if people cut back drastically in their use of fossil fuels and stopped destroying rain forests.
Other scientists believe such warnings are premature.
Richard Lindzen, a meteorology professor at the Massachusetts Institute of Technology, argues that climate scientists are operating in a vacuum, not a greenhouse. He said they lack the facts to back up claims about global warming.
“You know very well we can’t predict the weather with any certainty,” Lindzen said with a chuckle.
His forecast for the ’90s: continued scientific fogginess with a chance of clearing by the end of the decade.
Schneider’s forecast is considerably more ominous.
“Six of the warmest years in the last 100 occurred in the ’80s,” he said recently at a meeting of chemists in Miami. “And I’ll give you odds that the ’90s will be warmer than the ’80s.”
That sort of prognosticating doesn’t impress the greenhouse skeptics.
“Nobody in their right mind would make a forecast like that,” said Andrew Solow, a climate statistician at the Woods Hole Oceanographic Institution in Massachusetts. “There’s just no way you can make that claim.”
Solow said he has pored over the statistics and cannot find any basis for claims that the greenhouse effect has begun. The warmer temperatures in the 1980s, he believes, are probably part of a natural upswing; the greenhouse effect could be centuries off.
What if the heat continues, if temperature records continue to topple through the 1990s, if Schneider’s forecast comes true? Would he become a believer then?
“I’d be pretty convinced,” Solow said.
Je hoeft maar in een klein detail van mening te verschillen en je krijgt meteen het verwijt de natuurwetten te overtreden.
@Marcel Crok: hartstikke dank voor deze info. Dit bevestigt: er was al een agenda, en daar moest nog een ‘wetenschap’ bij die nooit bewijs hoefde te leveren vanwege het voorzorgprincipe. Eigenlijk zei men in 1990: laat die wetenschap maar, dat hele IPCC-proces moet een vastliggende uitkomst slechts bevestigen, de Historische Noodzaak is er al en we gaan toch hoe dan ook onze agenda doorduwen. Net als in de preambule van Rio: we are at a defining moment in human history,
@Hans Erren, de historische vormen van socialisme, of het nu Leninistisch Socialisme was of Nationaal Socialisme, hadden ook allen een mentaliteit van kolonialisme. Jean Louis Vuillerme beschrijft hoe de kolonieen een oefenpark waren in ontmenselijking voor de praktijken daarna in Europa.
@Raymond Horstman, dat maakt ze ook zo effectief, en met het voorzorgprincipe is alles schuldig door verdenking. Jij moet verklaren waarom het niet zo is, in plaats van dat zij eens bewijzen dat het WEL zo is
Margaret Thatcher had een belangrijke dubbele sleutelrol in de historie van het klimaatdebat in de wereld. Eerst als politieke bijdrager aan de oprichting van het VN-IPCC en tegelijkertijd ook bij het sluiten van alle kolenmijnen in de UK met behulp van door Labour-politiek gehanteerde klimaatargumentatie. Echter na haar aftreden toonde ze zich als een fervent scepticus en tegenstander van wereld-klimaatsocialisme / -klimaatalarmisme. Thatcher wordt door haar critici verweten, dat het verslaan van de coalminers union in de UK haar belangrijkste politieke drijfveer in deze was. https://www.masterresource.org/climate-exaggeration/thatcher-alarmist-to-skeptic/
Ik ben niet zo van de ideologie, maar meer van de serieuze wetenschap. Op 6 januari 2016 gaf ik een voordracht over ”Klimaat, energie, wetenschap” bij het Forum voor Democratie in Amsterdam. Interesse? Zie
http://www.cadelange.nl/kees-de-lange-spreekt-over-klimaat-energie-wetenschap/
In feite komt het neer op het ideaal van Maurice Strong van vóór 1988: een wereldregering met klimaatbeleid als bindmiddel waarbij wetenschap uitsluitend de rol van bevestiging werd toebedacht. De geboorte van een nieuwe ideologie die alle klassieke dictatoriale trekken in zich droeg, zij het zonder het geweld, maar wel met verbale ‘vervolging’ van andersgezinden.
De eerste skeptici van het (klimaat-)alarmisme moeten in de tijd van 1972 zijn ontstaan bij de publicatie van “Grenzen zen aan de Groei” door de Club van Rome. Sceptici gaven toen reeds aan dat het rapport volledig foutief was en geen rekening hield met de snelle technische vooruitgang.
Bedankt dat niemand buiten Marcel daadwerkelijk helpt mijn vraag te beantwoorden en weer zijn zelfde sleetse stokpaardjes en opinies berijdt. Moet ik alles zelf doen?
Afgezien van het feit dat ik niet echt een idee heb waar te beginnen (zonder toegang tot een krantenbank o.i.d.), is het me niet duidelijk waartoe jij wilt achterhalen wie deze term bedacht heeft.
Wat maakt ’t uit? Weten voor de weet, of heb je nog een bepaalde reden? ’t Lijkt mij op eerste gezicht niet zo heel interessant, misschien kan je dat nog eens uitleggen.
Zie:
http://www.delpher.nl/
Rypke: Het eerste “klimaatscepticus” gebruik moet rond 1970 zijn geweest. Heb jij dan wel de exacte bron? Zou goed zijn als Marcel Crok meer frequent mee blogt alhier.
Rypke,
ik begrijp je klacht, maar heb momenteel echt geen tijd. Sorry
Misschien dat iemand eens op zoek kan gaan naar een docent aan de RUG die gespecialiseerd is in “de geschiedenis van het klimaatdebat” o.i.d.
Let wel op de vraagstelling want hij is aan één oog blind als u begrijpt wat ik bedoel.
bij google komen de hits op “climate sceptic” pas vanaf begin 1994 en dan gelijk ook veelvuldig.
Dat is niet zo raar, die zoekmachine bestaat nog niet zo lang http://www.google.com/about/company/ en internet zoals wij het kennen al niet veel langer. De huidige generatie zoekt zich suf op het internet, dus in een medium dat alleen wanneer het er bewust in geplaatst is informatie van voor die tijd kent.
De vraag van Rypke krijg je alleen beantwoord als je in papieren (krant of gouvermenteel) dossiers gaat spitten. En dat is voor velen niet (eenvoudig) toegankelijk