Nee-ferendum stevige bloedneus voor Eurofielen

Wat was het een heerlijk feest in Amsterdam na de glorieuze overwinning in het referendum! Een zeer verdiende ontlading na driekwart jaar keihard werken bij het team van het Forum voor Democratie van Thierry Baudet, dat samen met het Burgercomité-EU en GeenPeil de drijvende kracht achter het referendum was.
Ik had u al uitgelegd waarom u NEE zou gaan stemmen in dit blog.
Cafe Cobra (met prachtig uitzicht op het Rijksmuseum) was bomvol, terwijl Nederlandse, Duitse en Engelse filmploegen zich voortdurend door de menigte ploegden en iedereen interviewden. Vooral de BBC beschouwde het als een historische dag en verwachtte een stevige invloed van ons uitgesproken NEE op de Brexit campagne. De interviews van de NOS zag je een paar seconden vertraagd op de TV schermen verschijnen.

Kamerdedat over de uitslag
Vanavond debatteert de Kamer over de ontstane situatie. Dat wordt lachen! Het kabinet kan het NEE niet bagatelliseren en met wat aanpassingen toch tekenen. Maar onder Nederlands voorzitterschap kan het ook niet het verdrag gaan opblazen. Er zullen dus vele zalvende woorden gesproken worden, en vele vage beloftes gedaan worden, maar Rutte zal de behandeling in Europa uitstellen tot na zijn voorzitterschap, als hij daarmee in de kamer wegkomt. Daarna belooft hij enorm zijn best te gaan doen om er in Brussel veel voor de nee-stemmers uit te slepen, wat uiteraard helaas niet lukt, waarna een marginaal aangepaste versie in de kamer wordt behandeld en goedgekeurd.

Waardoor de frustratie bij de burgers weer een enorme boost krijgt en een volgend referendum wel desastreus moet aflopen voor de regering. De anti-Europa krachten zwellen aan en zullen uiteindelijk niet meer in te tomen zijn. Het Nederlandse NEE heeft alles in zich om het keerpunt op het heilloze pad naar het federale Europa te worden. Eenmaal gevolgd door de Brexit wordt het spannend wat de volgende dominosteen wordt.

Maar eerst nog even terug naar de avond van de 6e.

De niet-stemmers
Uiteraard was er leedvermaak over de zure koppen van de voorstanders die zich voor de camera’s in allerlei bochten wrongen om toch achteraf hun gelijk te halen, en meteen begonnen de legitimiteit van de uitslag te ondergraven. Dit referendum was verkeerd van opzet, dit was eens maar nooit weer! Het kwam door die dwaze 30% drempel, die slaat toch nergens op bij een raadgevend referendum?! Men heeft helemaal niet over het associatieverdrag gestemd maar over Europa!

Het zuurste en domste argument dat gebezigd werd (door o.a. Plasterk en Boekestijn) was dat er maar 32 % was komen stemmen, en blijkbaar de meeste Nederlanders het referendum dus zinloos vonden. En dat daarvan maar 61% tegen was, en dat dus minder dan 20% van de Nederlanders de rest van Europa de wet op wilde leggen. Verontwaardiging alom!

Allereerst: de opkomst voor de Europese verkiezingen is van 58% in 1979 gedaald naar 37% in 2014, dus de volgende keer zit die mogelijk rond of zelfs onder de 32% van het referendum. Gaan dezelfde heren dan roepen dat de EU dus geen legitimiteit meer heeft en opgeheven moet worden? Ik ben benieuwd!

Maar erger is dat de heren impliciet de niet-stemmers automatisch als niet-neestemmers en dus jastemmers beschouwden. Wat een beschamend egocentrisme…
Want wat wees onderzoek uit? Van de niet-stemmers had 40% NEE gestemd en maar 17% JA als ze wél waren gaan stemmen. Dat brengt de steun voor NEE op 47% van de hele bevolking, tegen een JA van 24%, en een WEET NIET van 29%. Nog steeds twee keer zoveel tegenstemmers als voorstemmers, maar ook nog eens minder ja-stemmers dan twijfelaars. Hoe duidelijk wil je het NEE horen?
Dan sta je als minister en commentator opeens wel redelijk voor schut als je het neekamp wishful denigrerend tot minder dan 20% gereduceerd had.

Blinde struisvogels met oogkleppen op met de kop in het zand in een zwarte nacht
Alle nieuwsuitzendingen ademden de zure lucht van de verongelijkte pro-Europa elite die zich in de wielen gereden voelde door vervelende buitenstaanders, die zich in hun ogen niet met het spel zouden mogen bemoeien of daar de in hun ogen verkeerde argumenten voor hadden. Men bleef uitgaan van het eigen gelijk en de noodzaak van meer Europa. Er was nog steeds maar één weg en dat was vooruit. De nee-stemmers zouden zich dus alvast maar beter gaan voorbereiden op de werkelijkheid dat alles gewoon toch door zou gaan. 27 landen waren voor dus kunnen wij dit niet tegenhouden. Kortom: business as usual.

Opvallend was dat sommigen zoals Frits Wester en Arend Jan Boekestijn wel dit standpunt uitdroegen, maar af en toe uit hun rol vielen met zeer pessimistische verzuchtingen over de toekomst: de Brexit is nu bijna niet meer te vermijden, de anti-Europa partijen komen op en gaan de macht grijpen, Marine Le Pen wordt president, Alternative für Deutschland gaat explosief groeien, de desintegratie van Europa is begonnen, de betonrot in Europa breekt naar buiten, dit kan niet goed aflopen…  Hoe is dat te rijmen met hun analyse dat het referendum niets aan de gang van zaken zou veranderen?

Zo zie je maar dat men in een bepaalde waan leeft, en daar niet aan kan ontsnappen, ook al stapelen de bewijzen zich voor hun ogen op dat het radicaal fout aan het gaan is.
Want deze bloedneus heeft alles in zich om op termijn een knock-out op te leveren!

Hoe alleen staat het Nederlandse NEE?
Iedereen weet dat ook in de meeste andere van de 27 landen een referendum over het verdrag een nee had opgeleverd. Onder de bevolking van alle landen leven zeer sterke anti-Europa gevoelens. Men weet niet meer wat goed is, maar heeft wel een zeer sterk gevoel dat we niet verder moeten op de ingeslagen weg. De politici worden niet meer geloofd, ze storten schuldencrisis op vluchtelingencrisis over ons uit en daar hebben we helemaal geen greep meer op. Alles gaat over ons heen, terwijl we de consequenties wel op ons brood krijgen.

Pas op de plaats tot ik het weer begrijp, zo reageert men. Geen nieuwe landen erbij, geen verdere overdracht van soevereiniteit meer, geen nieuwe open grenzen. Deze roekeloze waanzin moet zo snel mogelijk ophouden.

Daar komt voor de eurolanden nog bij dat de bevolking in de sterke landen het zat is om met honderden miljarden landen te moeten redden die zelf niets doen om wat van hun economie te maken en weigeren hun zaakjes op orde te brengen, en dat de bevolking in de zwakke landen het helemaal zat is om door Brussel gedwongen te worden tot extreem harde maatregelen om – inderdaad – hun zaakjes op orde te brengen. De hele Europese bevolking is dus boos en ontevreden. Elk referendum tegen meer Europa zal daardoor veel steun krijgen.

Hoe kan de Brusselse elite dan schaamteloos doorgaan met hun mislukte Federaal Europa experiment? Doet de nadrukkelijke wens van de bevolking er dan echt niets toe?
Hoe dan ook: sinds 6 april is de geest uit de fles. Het wordt vanavond heel boeiend om te zien in hoeverre dit tot onze Kamerleden is doorgedrongen en hoe ze daarop reageren!

De toekomst van Europa
Is mijn ideaal een ineenstortend Europa? Integendeel.
Ik ben voor een zo ver mogelijk doorgevoerde Europese Economische Gemeenschap EEG, met één munt (weliswaar in Matheo Solution setting, dus met terugkeer van nationale valuta), en allerlei Europese organisaties zoals Europol, normeninstituten, productvoorschriften, en zelfs ontwikkelingsfondsen.

Maar wel een EEG bestaand uit soevereine staten die uit welbegrepen eigenbelang samenwerken en waar nodig compromissen sluiten. Waarbij wie betaalt bepaalt. Geen Europees parlement meer dat naar eigen goeddunken ons geld uitgeeft,  en geen dromen meer van een machtige Europese superstaat die eindelijk de Amerikanen kan overtroeven. Geen politieke maar een economische unie, precies zoals de bevolkingen dat ook willen. En dat kan best. Terwijl de huidige koers naar een federale staat al aantoonbaar mislukt is en onvermijdelijk op een drama zal uitlopen als er niet bijtijds wordt ingegrepen.

Hoe we op zo’n EEG model uit zullen komen? Alle landen die de UK na de Brexit gaan volgen zullen op ongeveer deze basis met de EU en elkaar omgaan, en hun economie zal direct uit het slop komen, na 15 jaar nulgroei binnen de euro. Wat weer meer landen zal verleiden om hun voorbeeld te volgen.

De volgorde? Moeilijk te zeggen, maar ik doe een gok:
Zuidelijke optie: UK, Italië, Portugal, Frankrijk (Le Pen!), Spanje, Nederland, Duitsland en de rest
Noordelijke optie: UK, Nederland (op bevel van Merkel), Duitsland,  Italië, Frankrijk, en de rest
Of zoiets!

En het is mijns inziens geen kwestie van óf maar van wannéér dit gaat gebeuren.