Bij Cafe Weltschmerz pluggen Hajo en ik een nieuw ecologisch paradigma van overdaad: Climategate haar ‘gate’- uitweg-om het schaarste-paradigma van ‘Duurzaam’ vaarwel te zeggen. Wij zien natuur als OPEN systeem buiten evenwicht, dat bloeit bij verstoring. ‘Duurzamen’ portretteren natuur als GESLOTEN kringloop in statisch evenwicht. Die balans raakt bij hen ‘verstoord’ door menselijk gerommel in het ‘huishouden van de natuur’ (= ecologie). Wij bieden een ecologie van de hoop.
Meer welvaart en energieverspilling leiden tot creativiteit
In ons ecologische paradigma van een open systeem, hoeven we niet in ‘harmonie’ met die natuur te leven- als jager-verzamelaars danwel apen in maatpak- omdat anders een catastrofe zou dreigen. Al staat het ieder vrij dat wel te doen en is Hajo van de Paleo. Er is geen scheidslijn tussen cultuur en natuur, menselijke vindingen zijn een logische voortzetting van natuurlijke evolutie.
Een Oosterscheldedam is niet minder ‘natuurlijk’ dan een beverdam, maar hooguit knapper gemaakt.
Fossiele energie bevrijdde ons van de kluisters van de natuur, en machines werden onze slaven, Robots (van het Tsjechische ‘robota’ voor werken). Waar we eerder slaaf van onze natuurlijke beperkingen waren, specifieker: van energetische beperkingen. Omdat we de enorme hoeveelheid energie die beschikbaar is niet bruikbaar wisten te maken, in arbeid konden omzetten.
Maar steeds door toeval, welvaart en intellect ontstonden nieuwe ideeen die succesvol werden via een evolutionair bottom up-proces. Hoe meer welvaart en bruikbare energie om een steeds complexer samenleving te vormen, hoe meer nieuwe ideeën tot bloei komen. En hoe vrijer de samenleving kon worden. Zo werd het technisch mogelijk de slavernij af te schaffen. Wie weet volgt de loonslavernij ook die weg nog eens.
Een ree in haar natuurlijke habitat 2.0
Minder welvaart en besparing leidt tot onderdrukking en afknijpen
Het schaarste-paradigma van de zuurzamen verheerlijkt een statisch evenwicht- de dood in de pot, wat wij Natuurhistorisch Materialisme noemen. Een materialistische kijk op natuur, die de werkelijkheid wil sturen op basis van de beperkte kennis die we al hebben. Gesloten systemen genereren een gesloten geest. Terwijl een open systeem bestaat bij gratie van stroming en ongelijkheid.
De mensheid heeft nog maar een tipje van de sluier opgelicht van bizarre ideeën en mechanismen waarmee de natuur geconstrueerd is. Onze kennis is gelimiteerd, terwijl mogelijkheden onbeperkt zijn.
Vanuit hun jager-verzamelaarsparadigma van keiharde Planetaire Grenzen– alsof de aarde een gesloten reservaat is- willen ecologen als Johan Rockstrom van de Club van Rome/Stockholm Resilience Center de rol van scientistische dictator spelen, die de mensheid insnoert. Net als de vroegere landlord, die alle jachtgrond voor zichzelf opeist in ‘reservaten’, wat ‘apart zetten’ betekent. Reserva. En wee het klootjesvolk dat dan aan ‘zijn’ hertjes kwam. Zo ontstond ook het jachtreservaat New Forest van William the Conquerer. En zo legden feodale heersers de basis van wat wij nu natuurbescherming noemen.
Een herfstige hoogzit. Jacht is een elitaire bezigheid, bedoeld voor enkele liefhebbers, niet voor het onverschillige klootjesvolk: daar is de televisie voor. En dat is prima, want wie van de natuur afhankelijk is buit haar uit
Zero Sum Game Reserve
Het ‘laatste oerbos’ Bialowieza in Oost Polen is bewaard gebleven als jachtreservaat van Koning Jagiello en de daarop volgende feodale heersers. Het klootjesvolk putte verder alle wild uit. Omdat het in een zero sum game leefde van overleving, van natuurlijke beperkingen: zij moesten hun energie uit bronnen putten, die evolueerden voor zichzelf. Niet om 10 miljard mensen te voeden.
En dat is wat de zuurzamen nu opnieuw willen: terug naar vroeger. Waarbij ‘natuurlijke grenzen’ de limiet bepalen, en ‘natuurlijke energie’, energie die door de wisselvalligheid van de natuur wordt begrensd. Terwijl fossiele energie hielp de natuur te ontlasten, want plots konden we de fossiele voorbije natuur uitmijnen. Die kon toch al niet meer stuk, omdat ze al voorbij is. De bestaande natuur kan je zo meer met rust laten, ja zelfs bewonderen op ecologische fotoreizen en vakanties.
Vanuit een ecologie die enkel kijkt naar ‘natuurlijke’ processen, schrijf je ook een steentijdparadigma voor aan mensen: het dierlijke leven binnen dierlijke grenzen als norm voor hoe mensen moeten leven. Een leven in stasis. En een Zero Sum Game Reserve, een safaripark waar mensen binnen vaste grenzen moeten bewegen, levend op een ecologische bonkaart, waarbij de overheid als Eco- Gestapo optreedt.
Een cultuur-inclusieve ecologie bevrijdt ons uit dat reservaat.
Een groep jagers en drijvers afgelopen weekend in de Eifel bij Spangdalem
Het ideaalbeeld toont de filosofie
Limits to Growth, het rapport voor de Club van Rome is op een zelfde denken gebaseerd, van de angst voor exponentiële groei in een gesloten systeem. Deze protagonisten komen ook altijd aanzetten met de mystieke Indiaan die de natuur beter zou begrijpen. Terwijl ik jeuk op zeven plaatsen krijg van Native American-opperhoofd Sitting Bullshit, die de hogere wijsheid zou hebben. Omdat hij leuk kan trommelen, in dierenvel wat rondspringt en rare kreten uitstoot terwijl hij onder de mescaline zit en waanvoorstellingen krijgt.
Doe mij dan maar het requiem van Mozart.
Aan het ideaalbeeld herken je de filosofie. De Zuurzamen zouden Mozart waarschuwen dat hij moest stoppen met componeren, omdat anders de melodieen op zouden raken. Limits to Imagination.
Cultuur en natuur vloeien naadloos in elkaar over
This is not The End
Wij hebben geen drugs nodig om onze Doors of Perception te openen, het door Aldous Huxley beschreven geestverruimend experiment met Mescaline (natuurproduct uit Cactus) waarnaar The Doors zijn vernoemd. Waarom in de geesten- en sprookjeswereld winkelen, als er op aarde zoveel heldere geesten bestaan die voor ons opschreven wat wij intellectueel kunnen vergisten. Het leven zelf is bizar genoeg.
Leunend op de schouders van levende anderen, bieden wij van Climategate een ‘gate’- een uitweg- naar een paradigma van overdaad, een model van de natuur dat meer overeenstemt met hoe de natuur werkelijk werkt. Een natuur die in tijd, materialen en energie geen grenzen kent, een open systeem waarin verspilling van materialen en energie de regel is.
Overal dumpen bomen zomaar hun afval, samen met deze Luchtverfrisser van Johnson in de rivier de Salm, met bodemverzuring tot gevolg en een lager zuurstofgehalte in het water. Geen wonder dat mensen overal bomen laten kappen, omdat ze die ‘rotzooi op de stoep’ in de herfst niet langer tolereren
The Balance of Nature
Het ecologische paradigma van de zuurzame medemens is dat van het ‘natuurlijke evenwicht’, dat ook in de groene Pauselijke Encycliek komt opdraven. Dat is de negentiende eeuwse kijk op de natuur die Ernst Haeckel ons gaf als bedenker van ‘ecologie’. Een stabiel en geordend huishouden dat voor de komst van de mens perfect was. Adam en Eva in berenvel. Een paradijselijke staat van perfectie kun je alleen nog afbreken. Die staat raakt dus ‘verstoord’, wanneer mensen er in rommelen.
Alle milieu- en natuurbeleid dat de natuur pretendeert te sturen richting een wensbeeld, dat is op die foutieve aanname gebaseerd. De natuur is daarbij een gesloten systeem, en de kringloop moet dan gesloten zijn.
Het voorzorgprincipe van milieubeleid is op die Balans-filosofie gebaseerd. Nee, tenzij. Angst voor het onbekende. De zuurzame mensen portretteren ecologie als Zero Sum. Zie ook de expositie in het Museon die door Neo-Malthusianen is opgesteld. Vanuit een paradigma dat zo in de hoofden van het goedwillende klootjesvolk is ge-etst (communicatiemiepjes, BNR-Duurzaam-luisteraars) dat ze het niet eens meer opmerken.
Het enige stabiele evenwicht in de natuur heet ‘de dood’. Geen kringloop is echt gesloten, en natuurlijk afval hoopt zich zo op in aardlagen, tot in de buitenste atmosfeer vinden wij het gif dat planten uitscheiden: ozon, ontstaan uit giftig zuurstof
Milieuclubs/Verenigde Nazi’s versterken schaarste: zelfbevestigend wereldbeeld
Hun oplossingen- versterken conform hun denkmodel- juist de schaarste, en hun oplossingen zijn steevast proto-fascistisch, top down opgelegde inperking. Zie wat Museon als buikspreekpop van de Verenigde Nazi’s verkoopt als ‘oplossing’ bij Social Development Goal nummer 7:
7. Betaalbare en schone energie De fossiele brandstoffen raken op. (wanneer? we hebben nog voor eeuwen RZ) Allerlei mensen zijn bezig met het bedenken van en investeren in nieuwe manieren van duurzaam energie opwekken. De geijkte voorbeelden zijn wind- en zonne-energie, energie uit geothermie en energie uit water (via getijdenwerking of waterkrachtcentrales= allemaal manieren die ons in ruimte- en voorraad beperken RZ). Daarnaast zijn er heel erg veel alternatieven, die we op het meubel willen laten zien. De bezoeker krijgt inzicht in het verloop van de transitie naar groene energie voor iedereen op de wereld. Er zijn ontzettend veel leuke, mooie initiatieven hiervoor.
- ‘Groene’ energie, is Neo-Malthusiaanse beperking van fantasie, die ons terug wil werpen in de kluisters van de natuur zoals die voor de Industriele Revolutie door evolutie ontstond.
- Grondstoffen zijn geen fysisch gegeven. Mensen bepalen wat een grondstof is. De Rare Earth Metals die nu essentieel zijn voor elektrische auto’s en windturbines, waren eerder afvalproduct van koperwinning.
Limits to Growth of Limits to Imagination. Ik kan een bos fotograferen ‘zoals het hoort’. Of ik gebruik een flitser, lange sluitertijd en geef een ram tegen de camera, waarbij gestuurd toeval het resultaat dicteert. En dit vond ik veel leuker, lekker aanklooien
Planetaire grenzen; scientistisch fascisme
Ook klimaatfanatisme heeft die ‘huishouden’-notie als onderliggende aanname. Wat mensen toevoegen aan CO2 is dan ook per definitie slecht, een catastrofe. Zo hoor je dus – vanuit het ‘verstoringsdenken’- enkel over potienteel negatieve gevolgen. En niets over de grote productiviteitstoename dankzij CO2-fertilisatie en een beetje opwarming. Terwijl de positieve biologische gevolgen wetenschappelijk veel sterker staan dan vermeende catastrofale klimaatgevolgen, die vooralsnog enkel in de computer bestaan.
We zien die Balance of Nature ook terug bij Johan Rockstrom en Marten Scheffer hun publicatie in 2009 over Planetaire Grenzen: het ‘stabiele’ Holoceen zou ten einde komen, en een onstabiel ‘Antropoceen’ zou aanbreken. In 2014 in Science kwamen zij opnieuw met hun scientistische utopie op de proppen.
Een catastrofe dreigt, tenzij we ecologen als Rockstrom en ook de Wageninger Wim de Vries absolute macht en onderzoeksgeld geven om het menselijk bedrijf in te snoeren volgens hun dictatoriale fantasieën. Waarbij zij planetaire grenzen baseren op de grenzen van hun kennis. Ik noem dat naar Ortega y Gasset ‘De Opstand der Academische Horden’. Wat ons betreft- en ook ecomodernisten- bestaan die keiharde ‘Planetaire Grenzen’ niet.
Een stukje fossiele brandstof in wording, met de oneindige voorraad tijd tot haar beschikking. Varens die in verval raken. Met 2 boze ogen van wilgenbladeren
Flux van de natuur van hoog naar laag
Het enige stabiele evenwicht in de natuur is de dood. Het leven is dynamiek, en is geen gesloten systeem in evenwicht. Het leven is een open systeem dat tegen de klippen op bestaat, ver buiten thermodynamisch evenwicht. Organismen kun je zien als zogenaamde ‘dissipative systems’, die materie en energie uitwisselen met de omgeving en die zichzelf tot op zekere hoogte kunnen reproduceren. Door een giga-toevoer van energie ontstaan zo complexe structuren. Ook convectiecellen en orkanen vallen onder die term, open systemen die energie uitwisselen met de omgeving.
Er is geen ‘natuurlijke balans’, wel een ‘flux van de natuur’, een continue stroom van energie en materialen. Wat ik nog vergat te vermelden, maar wat wel essentieel is: stroming vindt plaats van hoog naar laag, je hebt gradienten nodig, hoogteverschillen. Zonder gradiënten is er geen leven, geen stroming, geen proces, en die gradienten ontstaan door oneindige toevoer van energie.
Eifel. Ook dit gebergte is als hooggebergte begonnen, maar de Tweede Hoofdwet is onverbiddelijk
Hoe kan complexiteit groeien bij toenemende entropie?
De natuur streeft naar entropie, en dus afbraak van die gradienten. Zoals ook een gevormde berg weer erodeert door verwering, en de geologisch jonge Alpen langzaam een middelgebergte wordt met de aanblik als van de Eifel (minus vulkanisme).
Bij het afbreken van die gradienten zou complexiteit en diversiteit ontstaan in de natuur: overal organismen die een nieuwe ‘niche’ vinden, waarin ze energie-gradienten kunnen afbreken die nog beschikbaar zijn. Zo krijg je ook de meest bizarre levensvormen. Zo heb je ook thermofiele bacteriën die bij kokend hete vulkaanmonden opereren, organismen die niet de fotosynthese gebruiken van CO2 als bouwstof en licht als energiebron, maar die zwavel gebruiken als elektron-donor, en zo de gradiënt in energie omzetten voor eigen opbouw.
Dat is in notendop de vernieuwde kijk binnen de ecologie zoals beschreven door Eric D Schneider en Dorian Sagan- ge-ent op ‘What is Life’ van Erwin Schrodinger in ‘Into the Cool’.
Ik maakte voor het eerst kennis met dit model- over de samenhang complexiteit, evolutie en energie- via Eric D Chaisson in ‘Cosmic Evolution’. Je ontkomt niet aan het werkvan DE onderzoeker naar systemen ver buiten thermodynamisch evenwicht: Ilya Prigogine. Zijn werk ken ik overigens vooral door popularisaties daarvan. En dat is ook de manier waardoor je met de originele bronnen in aanraking komt: daarom moet je ook nooit een boek zonder voetnoten lezen.
Ieder idee komt ergens vandaan. Dankzij internet kun je sneller dan ooit bij de originele bron.
De natuur is oneindig creatief. Hier zie je hoe een Els voor zichzelf een fundament legt zodat hij weerstand biedt aan de gronderosie door de stroming van de Salm in de Eifel. Deze vorm had je niet kunnen ‘plannen’ of ‘bedenken’, je komt er toevallig op en via selectie vormt dan een volwassen idee dat werkt.
Nieuw natuurparadigma werkt ook voor menselijke ecologie
De moedige ecoloog Gerard Jagers deed ook al een poging om dit vernieuwde denken te pluggen bij ecologen in zijn De Soortenstorm, en zijn actor-operatortheorie. Want ondanks alle Darwin-verering bij biologen, verklaar je met alleen natuurlijke selectie- een stochastisch afbraakproces- niet het ontstaan van complexiteit. Er is een aanvullend mechanisme nodig, gestoeld op natuurkundige wetten. Met zevenmijlslaarsen daar overheen stappen, je beroepend op het fossielenarchief- we zien complexiteit ontstaan door de tijd, dus…- daarmee kom je er niet.
Zo is ook mijn scepcis geboren voor claims uit naam van ‘de wetenschap’, zoals beschreven in John Horgan’s ‘The End of Science’. Alsof we alles al weten, ja dikke fuck you. We hebben nog geen hint van een idee hoe leven nu werkelijk ontstond en evolueerde. We weten alleen DAT het gebeurde en hebben gebrekkige verklarings-modellen daarvoor. Tel daarbij ook nog eens de al te menselijke kanten van het academisch bedrijf, en je hebt geen enkele reden om ‘de wetenschap’ op een voetstuk te plaatsen.
Wij bieden zo een ‘gate’, de andere kant van Climategate als ‘schandaal’: namelijk de opening naar een frisse manier van denken, een uitweg. Met The Ultimate Resource van Julian Simon zijn wij er van overtuigd dat de enige harde grens, die van de menselijke vindingrijkheid is. Al wil ik daar natuurlijk ook die andere onuitputtelijke bron tegenover stellen. Die van de menselijke stupiditeit.
Daarom steken we nu bos in de fik in kolencentrales, Henk Kamp geeft daar 3,2 miljard euro subsidies voor. En het resultaat noem je dan ‘groene energie’. Dit waanzinnige gedrag komt voort uit het paradigma van de zuurzamen: zij maken kunstmatige schaarste in energie, door ons weer van de natuurlijke beperkingen afhankelijk te maken. Circulaire economie is daar een ander eufemisme voor, alsof kringlopen gesloten moeten zijn.
Wees kleurrijk en creatief als de natuur
Goedkope energie is absoluut noodzakelijk
Ons nieuwe paradigma heeft nog een andere voorwaarde: we hebben goedkope energie nodig, om complexiteit tot stand te brengen en te houden. Met ongelimiteerde energie kun je bij wijze van spreken van hoopje papier-afval weer een boom terug fabriceren, tegen de Tweede Hoofdwet op. Op die wijze wint men ook uit Vliegas van afvalverbranding weer zeldzame metalen terug. Daar zitten soms hogere concentraties van zilver en andere metalen in dan ‘mijnen’.
Kernenergie is een kandidaat en Thorium een potentiele kandidaat, maar ook fossiele energie is wat ons betreft een heilzame bron. Er is nog energie voor eeuwen.
Gradiënten zijn noodzakelijk
Verder ook vrij stromend kapitaal, de economische energie, geld moet rollen. Die stroming ontstaat door gradienten. De Verenigde Nazi’s streven naar wereldsocialisme, gelijkheidsdwang en het afvlakken van gradienten. Net als bij het communisme – ook een vorm van fascisme- krijg je zo een economisch equivalent van het natuurlijk evenwicht: de economische dood, stilstand, met accumulatie van kapitaal op slechts enkele plekken die dat vasthouden.
Diversiteit en vindingrijkheid ontstaan bij ongelijkheid, en ook een economie is pas dynamisch wanneer er grote verschillen blijven ontstaan. Er is dus grote welvaart nodig, die niet vast blijft hangen bij de 1 procent, maar die in vele gradienten beschikbaar is. Een manier om dat te bereiken is ook weer tegengesteld aan wat de zuurzamen bereiken met hun continue lastenverzwaringen, die onze (bestedings)vrijheid afnemen.
Geen havik ziet er het zelfde uit, en zo is ook ieder mens weer anders. Met lastenverlichting geef je die diversiteit de ruimte om zich te ontplooien…
Lastenverlichting geeft welvaart en diversiteit
Een nieuw ecologisch model van welvaart zorgt voor lastenverlichting, volgens mij kun je dan ook die economische dynamiek lospeuteren. Ik pleit dus niet voor neo-klassieke economie van produceren tegen de schuldenberg op en daarbij alle land beplantend met meer van het zelfde. Met de overheid als dief van de portemonnee beslist een klein clubje niet al te creatieve mensen waar het kapitaal zich accumuleert. Zo kunnen niet conform Matt Ridley’s The Rational Optimist ideen seks met elkaar hebben.
Mijn groei-model zou zijn: meer van iets anders. Bij een open systeem hoort ook een open geest, en wat voor mij hier werkt kan voor een ander daar niets te zijn.
Niet voor niets heb je vrijplaatsen voor creatievelingen bij plekken zonder hoge (huur)lasten, als springplank naar latere succesbedrijven. Ik woon in Friesland om mijn vaste lasten te drukken. Zo heb ik de (bestedings)vrijheid om bij een inkomen rond de armoedegrens toch een leven van kennisvergaring te leiden, waar ik anders een loonslaaf moest zijn.
En het Eerste Gebod: heb het Leven lief. Dat is geen vanzelfsprekendheid maar een plicht. Er zijn vele redenen om mensen te haten, dat zootje fascistische onderkruipers met hun wansmaak. Het leven is een poel van verderf en ellende. Iedere dag kan je laatste zijn, en je moet wel gek zijn om niet gek te worden
..en toeval is de motor van het intellect: wat je ’toe valt’
Uiteindelijk is het niet de massa die met oplossingen komt. Het zijn altijd de Gekke Henkies, mensen die iets anders doen dan de rest. Overheidsprogramma’s zijn er voor ambtenaren. Als libertair anarchist geloof ik meer in het creatieve individu, in evolutie en toeval. Bij toeval krijg je de beste ingevingen, dat valt je immers toe. Je hoeft enkel meer gevoelig te zijn.
Door toeval en een toestroom van energie ontstond ook de bizarre variatie in levensvormen: die had ook niemand op voorhand kunnen bedenken. Op voorhand wist ik ook niet, dat dit artikel zo zou eindigen. En dat ‘cultuur-inclusieve’ ecologie zou bestaan, dat je het gedweep met De Ecologische Indiaan kon versmallen tot opperhoofd ‘Sitting Bullshit’. En wat te denken van een Zero Sum Game Reserve. En Natuurhistorisch Materialisme, de ecologische versie van Karl Marx met een onvermijdelijkheid van de natuurlijke geschiedenis. Maar leuke vondsten – ingevingen bij toeval- zijn het wel.
Prachtig artikel !
Dit is de filosofie van de hoop.
Tnx, en na 60 redactionele aanpassingen is het ook steeds beter leesbaar voor niet-Rypkianen. Dit is 1 van mijn beste verhalen tot nu toe waar je meerdere dagen mee toe kunt, in 2 uur opgepend. Zoals altijd is de eindredactie meer werk, dan het globaal plamuren van het verhaal
Dit betoog ademt levenslust en biedt heel veel stof tot denken. Het maakt me zelfs blij.
Beste Rypke, na lezing van je stuk overviel me de behoefte om op de bergweide naast mijn huis eens naar de sterrenhemel te gaan kijken. Dat kan goed in ieder geval waar ik woon en de hemel niet ‘verlicht’ wordt door allerlei ‘ruis’. Ik heb nog even lopen mijmeren over Pascal, over het verstand en de ordening der dingen. Wat interessant is in zijn redeneringen gaat vooral over het falen van de rede, als onvolkomen instrument, alleen maar bedoeld om te ‘geloven in getallen, ruimte en beweging’. Ik vraag me regelmatig uit wat eigenlijk zo ‘ziet’, als je zo zit te tikken. Kijk je soms door het raam naar buiten, heb je bijvoorbeeld een raam in je ‘schrijfhok’? En zo ja wat zie je dan….waar kijk je op uit. Op een kippenhok met pluimage divers met veel kippendrift. Zelf heb ik de idee dat je geen raam hebt, maar gewoon maar begint en ‘ergens eindigt’ . Dat maakt trouwens niks uit, want met name de linke naar Prigogine vond ik interessant.
Ik vond het nogal een ‘dialektisch’ stuk geschreven in een kamer met een ongedefinieerd behang. Dat heb ik wel vaker als ik de idee heb dat ‘de een niet zonder de ander kan’. Er zit weinig ruimte in je chaos gedachte over ‘complexiteit” en ‘paradigma’. Het zou wellicht interessanter zijn als je niet aldoor de ’tegenpartij’ als ergelijk ‘bloemetjesbehang’ nodig hebt.
…er zit wat in, wanneer je bedoelt dat het 1 in reactie op het ander ontstaat, maar: wat is daar mis mee?
Met een blog die de helft korter was, had ik het nieuwe paradigma zelfstandig geschetst. Misschien is dit wel een overgang
bedankt voor je antwoord. Ik zal je stuk nog eens goed doornemen. Ik heb nu te weinig tijd. Maar de winter is lang en donker. Dan is er tijd genoeg.
“…onder de mescaline zit en waanvoorstellingen krijgt.”
Om eerlijk te zijn lijkt me dat nou net iets voor jouw. En dat is niet ironisch bedoelt. En zonder te dwepen met “de wijsheid” van oude volkeren.
Vooral je blogs van het laatste half jaar geven duidelijk een beeld van een oprecht mens (met ballen) die zich heel bewust is van de wereld waarin hij leeft en geïnteresseerd is in antwoorden mbt een (eventueel) groter verband.
Genoeg bewust in ieder geval, dacht ik, om de zgn tripmiddelen niet aan te duiden met het verzamelwoord drugs, een woord waardoor de geconditioneerde massa een (zinvol) middel braaf associeert met viesbah. Zoals het gezagsgetrouwe burgers betaamt.
Een dergelijke ervaring heeft namelijk niets te maken met waanvoorstellingen, maar biedt de mogelijkheid een groter verband te ervaren en geeft een zeer direct (confronterend) inzicht in zowel de structuur als (onbewuste) inhoud van de eigen geest.
Ik raad trouwens psylocine aan in deze. Is bovendien niet verboten.
Een bijsluiter is van groot belang mbt het beoogde resultaat. Mocht je op enig moment toch geïnteresseerd raken dan schrijf ik die voor je. Doe ik ook eens wat terug.
Een en ander is overigens volstrekt niet bedoeld als kritiek op dit blog, maar als geheel vrijblijvende suggestie. De karikatuur van Shitting Bull vond ik een leuk voorzetje.
En, wie kaatst kan de mescaline cactus verwachten.
Hmmm, toen ik hier een tijdje terug reageerde met als grote noemer ‘overvloed’ werd er nog lacherig over gedaan.
Ik zie dat jij de ‘God-kaart’ ook even getrokken hebt :)
Maar het is vrij simpel. Als de aarde en omstreken een gesloten systeem zou zijn geweest, dan was alle leven allang uitgestorven.
Of God nou bestaat of niet, hoe dan ook LIJKT het alsof er over duurzaam en intelligent leven is nagedacht. En ja, ook ik haat het woord ‘duurzaam’, maar heb er even geen alternatief voor.
Het leven een toeval? Ik denk van niet.
Einstein: “Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terecht komen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.”
Kortom: God zij met ons.
Wij zijn bedoeld. Maar om ons ‘duurzaam’ te kunnen ontwikkelen, zal de natuur mee moeten werken. Nou, en dat doet het! Elk atoom doet mee!
Maar intelligentie kost vréselijk veel energie. Er moet continu bij. God weet dit.
Intelligentie heeft de prijs dat je fysiek nergens in uitblinkt, geen scherpe klauwen hebt bijvoorbeeld of heel hard kunt lopen of vliegen, maar wel handen en taal waarmee je gereedschappen kunt maken en kunt samenwerken. En samenwerken is energie besparen.
Maar ook: neem alleen maar een boom. Kun je van alles mee: een huis bouwen, een boot van bouwen, nieuwe werelden verkennen, gereedschappen of wapens van maken, opstoken voor warmte of voedselbereiding etc etc. En sommige produceren zaden of vruchten die weer eetbaar zijn.
En hoe ‘weet’ een boom vruchten te maken die lekker zijn voor dieren? En hoe ‘weet’ een boom zaden te maken die maagzuur kunnen verdragen van dieren en vogels?
Dus: je lokt ze met het vruchtvlees, maar de zaden worden elders uitgepoept. Waardoor beide soorten kunnen ’thriven’.
Toeval? Of toch ook weer ‘iets van een macht of kracht’ waar wij nog geen énkel idee van hebben? En hoe ‘weet’ een boom dat hij phytonciden moet maken? Een boom kan niet vluchten of vechten, dus hij zal iets moeten verzinnen om zich te kunnen verdedigen.
https://en.wikipedia.org/wiki/Phytoncide
Sterker nog: sommige zaden zijn zelfs geneesmiddelen voor bijv vogels.
Anders gesteld: als een *gezonde* vogel een vrucht opeet, en ook de zaden, dan zal hij de zaden ongedeerd uitpoepen. En dienen als zaadverspreider van de boom. Als een *zieke* vogel de zaden opeet, dan reageert het zaadje met de ziekte, geneest de ziekte, en als voortplantings systeem van de boom gaat het dan verloren.
Dus: boom helpt vogel en vogel helpt boom.
Is het niet waanzinnig?
Wat weet een boom nou van magen en zieke vogels. Wat weet een vogel nou van de geneeskracht van zaden…
Maar als je alles eens bekijkt, dan kun je zien dat in feite alles in de natuur in dienst staat van zichzelf, maar bovenal ook van de mens. Toch een Hof van Eden?
Hetzelfde zou wel een kunnen gelden voor de voorraden aan energie.
Er is nog voor honderden of duizenden jaren.
Ik ben er van overtuigd dat we over enkele decennia/eeuwen nieuwe energie *methoden* hebben uitgevonden. Hierdoor hebben we geen fossiele energie meer nodig. Zou het kunnen dat God zoiets heeft als: oke, de olie raakt pas op als de mens intelligent genoeg is om energie uit het universum te ontginnen.
Alles had allemaal zo anders kunnen zijn he?
Stel dat 100 jaar geleden ALLE fossiele energie al op was geweest.
Zou er nog een boom overeind staan?
Wat voor effect zou dit hebben gehad op menselijk, dierlijk en plantaardig leven?
Zie de geschiedenis van Paaseiland.
Je zou Paaseiland kunnen zien als een gesloten (te klein) systeem. Zonder fossiele brandstoffen. Gevolg: alle bomen gekapt voor huizen, boten en vuur, en zowel de mensen, dieren en bomen stierven uit.
Maar als wij ‘bedoeld’ zijn, wat is dan de bedoeling?
Ik denk dat wij uiteindelijk spacetravellers zijn. De nieuwe nomaden, nieuwe werelden ontdekken en ondertussen genietend van het kunstwerk van God: het universum.
Maar om dit te kunnen moet er eerst vréselijk veel energie bij voordat wij kunnen gaan genieten van dit kunstwerk en de oneindige energie.
Kosten gaan voor de baat.
En met windmolentjes krijg je echt geen raket de ruimte in.
En nog wat over die Sulphur based lifeform:
Ja, er zijn eencelligen die bij Hawaii leven bij de uitstroom van onderzeese vulkanen.
Bij iets van 70-80 graden Celsius.
Maar ook bij HUN moet continu energie bij. Leven kost domweg vreselijk veel energie.
En daar zorgt de zon voor.
Maar die suphur based lifeform zal NOOIT verder komen dan eencellig. Of intelligent worden. Waarom niet? Omdat die energie omzetting van zwavel naar energie véél te weinig energie oplevert. Zelfde geldt voor anaerobe lifeforms.
Er is -voorlopig- maar één lifeform die genoeg energie weet te genereren om meercellig te worden, zichzelf kan warmen, en dat is de carbon-based life form.
Wij dus. En planten en dieren.
Daarbij recyclen wij energie. 1 boterhammetje pindakaas in: energie van 10 bammetjes uit. Met een paar boterhammen per dag houdt u wel ~80 kg aan vlees/water massa 20 graden warmer dan de omgeving he? Dat is aan drooggewicht maar een paar honderd gram aan brandstof.
Die energie recycling heet de Krebbs cycle of citroenzuurcyclus.
Zoek er maar op. Bij sommige ziekten of spierpijn schakelt het lichaam over (als noodrantsoen/backup plan) over op de melkzuur cyclus. Die is an-aerobe, als noodvoorziening bij vluchten. Je ervaart dat als spierpijn.
Dan een (misschien bizarre) gedachte: wie weet is het ooit mogelijk om mega spieren te 3D printen/kweken. Klein stroompje er op om ze samen te laten trekken
en hiermee generatoren aandrijven.
In principe heb je hiermee een rendement van 1000% (geen typefout nee)
En onafhankelijk van zon en wind, 24/7/365.
Maar nogmaals: carbon based lifeform is de enige levensvorm (tot nu toe) die zich kan ontwikkelen tot meercellig en uiteindelijk intelligentie.
En yep, dat begint bij water, maar ook met CO2!
Dus NASA kan wel leuk naar water speuren op andere planeten, maar je hebt ook CO2 nodig.
Overigens denk ik dat die monsters in de films Alien zijn gebaseerd op die sulphur based lifeforms. Ze lekken immers zuur uit hun bek dat door drie stalen dekken brandt.
Leuk bedacht maar klopt niks van: de energie omzetting van zwavel levert veel te weinig energie op om uberhaupt op je poten te kunnen staan.
Kortom: onmogelijk.
Als er intelligent leven op andere planeten is, dan zijn ze carbon based.
En lijken ze voor > 98% op mensen. Misschien groter of kleiner, dat hangt van het percentage zuurstof en CO2 af in de atmosfeer. Het is voornamelijk zuurstof die de energie levert. 1 C, 2 O remember?
Wiersma, interessant en origineel. Geeft te denken, bedankt.
De gesubsidieerde vindingrijkheid om ‘scientistische dictator’ te spelen en weer nieuwe beperkingen te bedenken is eindeloos en zal doorgaan zolang de subsidie strekt. Deze ‘nieuwe vondst’ krijgt een podium van Nature: broeikasgas belasting op voedsel zal een enorm effect hebben op de opwarming vd aarde.. U davht het al: dit komt inderdaad uit een model..:
http://www.nature.com/nclimate/journal/vaop/ncurrent/full/nclimate3155.html
Hallo, twintig planeten ….. twintig planeten!!!
https://argu.co/m/1789
Voorlichting op school hoe om te gaan met klimaatverandering
Er moet een vak op school gegeven worden, om de student bewust te laten worden van het probleem dat de mensheid anno 2016, twintig planeten extra nodig heeft om gezond te blijven functioneren in het universum. Als we zo doorleven zullen we moeten bezuinigen op energie, en efficienter om moeten gaan met alle andere bronnen.