De nieuwe klimaatapostelen of de Heiligen van de Laatste Dagen – deel 4 van 4

Een gastbijdrage van Wim van Rooy (België).

Voor de vorige aflevering zie hier.

Laten we dit vierluik afsluiten met nog een hysterisch en semichristelijk-millenaristisch verschijnsel uit het Zuid-Afrika van de negentiende eeuw. Het moet niet altijd etnocentrisch-wit zijn …

 

Nongqawuse

Aan de Oost-Kaap leefde een Xhosa-profetes, Nongqawuse. De relatie van de Xhosa met de Britten was barslecht en, samen met de ziekte van hun veestapel, was dat zeker een van de oorzaken van de maatschappelijke turbulenties bij deze stam. In 1856 — ze was op dat moment vijftien jaar, de Greta Thunberg van toen — was de apocalyptische voorspelling van deze zogenaamd paranormaal begaafde vrouw (de Xhosa waren zeer bijgelovig) dat alle blanken als een wervelwind in zee zouden worden geblazen en dat de doden zouden opstaan, maar dan moesten de Xhosa eerst wel eerst even al hun (behekst) vee afslachten en hun gewassen verbranden, en nog wat van die onzin. Dat hadden de geesten haar ingefluisterd, al zijn er boze geesten die blijven beweren dat het opgezet spel en een list was van de Engelsen, die de Xhosa regelmatig beoorloogden omdat hun koningen weerstand bleven bieden.

Hysterie op de boerderij

Zo gezegd zo gedaan. De hysterie nam griezelige proporties aan, al waren er ook Xhosa die het hoofd koel hielden en inzagen dat dit geen goede move  was. Er waren dus believers  en non-believers. Zoals dat wel meer gaat, waren het precies deze rationeel ingestelde Xhosa of non-believers  met gezond verstand die later van de mislukking van de profetie beschuldigd werden, een beetje zoals Thierry Baudet of Geert Wilders er vandaag van worden beschuldigd de oorzaken te zijn van islamterrorisme. Slotsom: het vee werd inderdaad afgeslacht, de gewassen verbrand en veertigduizend Xhosa stierven de hongerdood, maar niet onze Nongqawuse. Die werd door de Britten gevangen genomen en overgeplaatst naar een boerderij in Alexandria, waar ze in 1898 vredig stierf.

Ook hier ontwaart men het bizarre verschijnsel dat de boosdoener die alles op zijn kop zet in wezen ongestraft wordt gelaten. Als in Nederland wegens zogenaamde klimaatredenen iedereen van het gas af moet, dan zullen Rutte, Samson of Nijpels nooit in de strafbank moeten zitten, hoeveel onheil ze ook aangericht zullen hebben. Wij verbranden geen gewassen meer maar verbannen de diesel, wij isoleren onze huizen tot er geen spleet meer overblijft en wachten (in de bekende Wachttoren van Jehova’s Getuigen?) op de apocalyps, zoals de middeleeuwers in het jaar duizend en de IS-islamterroristen die denken dat de apotheose die eraan komt in ‘Al Quds’ zal plaatsvinden.

Die middeleeuwers reageerden (zoals wij vandaag dus) onvermoed snel op veranderingen in de natuur; ze dachten op bepaalde momenten dat er een ramp op komst was, meestal als straf voor zondig gedrag. En misschien kunnen de postmoderne klimaatcommissarissen overwegen om alle koeien te slachten: die veesten immers dat het een lieve lust is, en dat is helemaal fout.

Eco-constructivisme

De klimaatmantra’s roepen vrees en schuld op. Zo ontstaat een soort eco-islam, want in de Koran staat: sla angst in het hart van de ongelovigen. En zoals de islam daarin via terreur en dawa  voorbeeldig slaagt, zo wordt door heel andere actoren een tweede soort angst aangejaagd, de eco-angst. Die wordt in de jonge geesten ingeheid en in de hersenen van de non-believers.

 

Pleidooi voor verkenning van onwaarschijnlijke scenario’s

Arnold Fellendans.

Onder de titel, ‘Het is echt bizar’, schreef Arnold Fellendans onlangs een bijdrage op Climategate.nl.

In deze video laat hij zien wat scenarioanalyse kan betekenen voor de aanpak van het klimaat’probleem’.

De kern van zijn YouTubevideo, ‘D-day en het klimaat’, is dat onwaarschijnlijke scenario’s toch verkend moeten worden wanneer de gevolgen enorm kunnen zijn.

Zie hier.