Prof. Dr. William Happer (videostill).
Door Jan van Friesland.
De werkkamers van Princetonprofessor William Happer en voormalig Institute of Advanced Study-directeur Robbert Dijkgraaf moeten een stevige wandeling van elkaar verwijderd zijn geweest daar in Princeton. Dijkgraaf is inmiddels vertrokken om Minister te worden, maar Happer werkt nog altijd in Princeton en heeft daar nog een studeerkamer met zijn onafscheidelijke fiets op de achtergrond.
We weten niet of beide geleerden elkaar ooit hebben ontmoet. Beiden staan qua klimaatdiscussie diametraal tegenover elkaar. Een kleine geschiedenis van beider uitspraken over klimaatverandering.
Natuurkundige William Happer heeft een aanzienlijk deel van zijn werk besteed aan de rol van CO2 in de atmosfeer. Hij komt, samen met andere wetenschappers, tot de conclusie dat CO2 amper leidt tot opwarming van de aarde en dat de planeet eigenlijk veel meer CO2 nodig heeft. Goed voor mens en natuur. Je zou Happer een ‘klimaatrealist’ kunnen noemen, maar hij spreekt zelf liever van ‘klimaatoptimist’. Natuurkundige Robbert Dijkgraaf daarentegen is een ‘klimaatpessimist’, maakt zich zorgen over klimaatverandering.
Robbert Dijkgraaf in zijn werkkamer in Princeton
Dijkgraaf mag dan zelf geen klimaatwetenschapper zijn, als toenmalig voorzitter van de KNAW werd Dijkgraaf in 2010 wel gevraagd een onderzoek te doen naar fouten in het verschenen IPCC klimaatrapport en kent de materie:
‘Het klimaatrapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) uit 2007 is zwaar onder vuur komen te liggen, nadat was gebleken dat niet alle wetenschappelijke informatie klopt. Zo smelten de gletsjers op de Himalaya lang niet zo snel als vermeld en ligt Nederland niet voor 55 procent, maar voor 26 procent onder de zeespiegel. Een deel van het rapport zou gebaseerd zijn op informatie van een student en na een gehackte e-mailwisseling moest een belangrijke Britse klimaatwetenschapper terugtreden van zijn universiteit.’ Bron: NOS
Dijkgraaf formuleerde in 2011, een jaar voordat hij aantrad als IAS- directeur in Princeton, zijn visie tijdens het toenmalige intense internationale klimaatdebat:
‘In menig opzicht is dit felle debat een reflectie van het grote belang dat iedereen aan het vraagstuk van klimaatverandering hecht. Niet alleen bedreigt het een fragiele aarde, de maatregelen die gemoeid zijn met mitigatie vragen enorme inspanningen van onze samenleving en economie, die eveneens grote gevolgen zullen hebben. Een stevig debat over zo’n belangrijk onderwerp misstaat niemand. Maar, zoals de Amerikaanse Senator Daniel Patrick Moynihan zei: Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten.’ Bron: Klimaatverandering, Wetenschap en Debat, KNAW 2011.
Tijdens zijn tijd als directeur van het IAS liep Dijkgraaf in 2017 mee in de ‘March for Science’ als reactie op wetenschappers, zoals mogelijk William Happer en politici zoals Trump, die in zijn ogen het klimaatprobleem ontkenden. De slogan was: ‘advocating science, not silence.’
March for Science 2017
William Happer koos in februari 2017 scherpe bewoordingen wat de klimaatwetenschap betreft:
‘Er is heel veel zogenaamde klimaatwetenschap die eerder lijkt op een cultus. Het is zoiets als Hara Krishna, in die geest. Ze kijken glazig uit de ogen en zingen. Uiteindelijk zal het de goede naam van de wetenschap als geheel kwaad berokkenen.’ Bron: The Guardian.
Fragment uit een commentaar in Nederland over de ‘March for Science’ in 2017, dat weergeeft hoe de stemming was rond feiten en meningen:
‘Dijkgraaf doet mee aan de mars in Washington DC, een van de 400 steden die meedoen aan de March for Science. Want wetenschap is niet zomaar een van de vele meningen in het publieke debat. Wetenschap is gebaseerd op feiten en die kunnen worden geverifieerd. Studenten van de opleiding Journalistiek en de Nieuwe Media Master van de Universiteit van Leiden noemen zichzelf met trots ‘factcheckers’. Om de vloed van alternatieve feiten in te dammen, factcheckten ze Nederlandse politici in de opmaat naar de komende verkiezingen.’ Bron: Universiteit Leiden.nl.
Op een vraag over de wetenschappelijkheid van zijn standpunt als klimaatpessimist zei Robbert Dijkgraaf dit:
Vraag:
‘Maar zijn de wetenschappelijke feiten dan wel hard genoeg, als mensen er zo makkelijk op kunnen schieten? Zijn ze concreet en duidelijk genoeg?’
Antwoord Robbert Dijkgraaf:
‘Het gaat om statistiek, dat is erg lastig voor mensen om mee om te gaan. Er zijn zeker onzekerheden, maar die zijn niet zo groot dat we niet weten welke kant het opgaat. De trend zien we. Uiteindelijk spreken die feiten voor zich. Iedereen die kijkt naar de ontwikkelingen van grote overstromingen en bosbranden in Amerika kan dat zien.’ Bron: Nu.nl
William Happer.
William Happer stelde over klimaatverandering in relatie met weersextremen het volgende:
‘Iedereen die de voorspelling van het pad van orkaan Irma in de nazomer van 2017 heeft gevolgd, zou dit moeten begrijpen. Ten eerste voorspelden de modellen een voltreffer op Miami en de oostkust van Florida. Toen, ondanks deze voorspellingen, zwenkte de orkaan plotseling naar de westkust van Florida. Met andere woorden, zelfs met enorme hoeveelheden realtime gegevens konden de modellen het pad van Irma twee dagen van tevoren nog steeds niet nauwkeurig voorspellen. Is er een rationeel mens die gelooft dat computermodellen de temperatuur over tientallen jaren nauwkeurig kunnen voorspellen? Het antwoord is: dat kunnen ze niet. Dat is de reden waarom de afgelopen 30 jaar de ene klimaatvoorspelling na de andere – op basis van computermodellen – verkeerd was. Ze hebben het bij het verkeerde eind, want zelfs de krachtigste computers kunnen niet alle vergelijkingen oplossen die nodig zijn om het klimaat nauwkeurig te beschrijven. In plaats van dit toe te geven, vervangen sommige klimaatwetenschappers de zeer complexe vergelijkingen die het werkelijke klimaat beschrijven door sterk vereenvoudigde vergelijkingen: hun computermodellen. De onhandelbare details negerend, ‘tunen’ modellenbouwers hun vereenvoudigde vergelijkingen in met veel instelbare inputs – getallen die kunnen worden gewijzigd om elk resultaat te produceren dat de modellenbouwers willen. Dus als ze willen aantonen dat de temperatuur op aarde aan het einde van de eeuw twee graden hoger zal zijn dan nu, voeren ze de getallen in die dat resultaat opleveren. Dat is geen wetenschap. Dat is sciencefiction.’ Bron: Prager U.com
Hiermee is de discussie over de waarde van klimaatmodellen getypeerd. Wat zegt Dijkgraaf in 2011 over de waarde van klimaatmodellen:
‘Klimaatmodellen hebben hun beperkingen, maar ze worden steeds beter. In de eerste klimaatmodellen, uit 1990, werden bijvoorbeeld nog geen oceaanstromingen meegenomen, terwijl in 2005, in de klimaatmodellen, deze stromingen wereldwijd in detail konden worden berekend. In de volgende generatie klimaatmodellen, voorzien in 2014, komt vooral aandacht voor een betere representatie van biologische processen zoals plantengroei, landbouw en de biologische activiteit in oceanen.’ Bron: KNAW, Klimaatverandering Wetenschap en Debat, KNAW 2011.
Wat stelt William Happer over de werking van klimaatmodellen:
‘Het aanvankelijke argument was dat er sprake is van een snelle globale opwarming, maar dat is niet gebeurd. (…) De modellen hebben het opwarmingspotentieel overdreven.(…) De modellen keken niet naar de wereld, ze keken naar de modellen.’ Bron: Conversation that Matters.
Waarom zijn de klimaatmodellen dan onbetrouwbaar? William Happer:
‘Critici beweren dat de computermodellen waarop het officiële standpunt van het IPCC is gebaseerd, onbetrouwbaar zijn vanwege de inherente moeilijkheid om het klimaat te modelleren vanwege het feit dat de atmosfeer een vloeistofdynamisch systeem is, dat, net als alle dergelijke systemen, onderhevig is aan turbulentie waardoor het gedrag op de lange termijn erg moeilijk te voorspellen is. Turbulentie is een vorm van ‘gevoeligheid voor initiële omstandigheden’ of ‘chaos’.
Er is volgens Happer een verschil met de weermodellen:
‘(…) We moeten het verschil tussen weermodellen en klimaatmodellen onthouden. Weermodellen zouden mij moeten vertellen of ik volgend weekend een picknick in de achtertuin kan plannen of dat ik me morgenochtend zorgen moet maken over een schadelijke vorst. Ik verwacht dat deze voorspellingen zo nauwkeurig mogelijk zijn. Weermodellen gebruiken gedetailleerde empirische gegevens over de toestand van de atmosfeer en de oceanen van vandaag om de toestand in de nabije toekomst, misschien tot een week vooruit, te extrapoleren.’ Bron: www.thebestschools.org.
Robbert Dijkgraaf op tv over wetenschap
Als directeur van het IAS in Princeton (2012-2022) was Robbert Dijkgraaf vaak in Nederland. Hij was een veelgevraagd televisiegast en verscheen zeer regelmatig in onze huiskamer. Ook liet hij zich publiekelijk uit over klimaatverandering, zoals in De Wereld Draait Door. Daar zei hij onder meer dit:
‘Klimaatverandering gaat over risico’s die ons bedreigen. (…) De wetenschap geeft nooit 100% zekerheid, soms 95% en als dat consequenties voor ons heeft dan gaan sommigen toch graag op die 5 procent zitten. Ik begrijp dat eigenlijk niet, je wilt toch niet een soort roulette spelen, met de aarde, met het leven en helemaal niet met de toekomstige generatie.’ Bron: De Wereld Draait Door 2019.
Dijkgraaf gaat in die tijd in een tweet nog een stapje verder in zijn eigen visie. Hij schrijft:
‘Het vreemde van het ‘klimaatdebat’ is dat men in het dagelijks leven 100% zekerheid wil dat het goed gaat, terwijl sceptici vragen om 100% zekerheid dat het fout gaat.‘ Bron: Twitter.
Hij zit zeer geharnast in de discussie en poneert:
‘Klimaatdebat, je debatteert toch ook niet over de zwaartekracht.’ Bron: De Morgen 2019.
In zijn optiek is een andere wetenschappelijke visie op klimaatverandering, zoals bijvoorbeeld voorgestaan door William Happer en anderen, ronduit manipulatie:
‘Menigeen voelt zich plotseling vrij de waarheid te manipuleren en verdacht te maken’, schrijft Dijkgraaf. En of het nu gaat om klimaatverandering, immigratie of vaccinaties, het advies van experts wordt weggezet als ‘ook maar een mening’. Bron: Trouw 2019.
Happer reageert op dit soort aantijgingen tijdens een expert hoorzitting in de Duitse Bondsdag als volgt:
‘Toename van CO2 concentraties en andere broeikasgassen dragen niet bij tot een klimaatcrisis. Als je dit zegt willen velen dat ik word vervloekt en veroordeeld, zoals diegenen die in de vijftiende eeuw het bestaan van heksen ontkenden.‘ Bron: Bundestag.de.
Over de rol van nieuwe wetenschappelijke inzichten is Robbert Dijkgraaf niettemin resoluut:
‘(…) Maar het grote verhaal over klimaatverandering door CO2 was al 100 jaar geleden bekend. Als de uitstoot daarvan zou verdubbelen, en die richting gaan we in, heeft dat enorme gevolgen. Dat verhaal wil je ook blijven vertellen.’ Bron: NPOradio.
Happer over CO2:
‘Ik weet veel over CO2 in vergelijking met de meeste klimaatwetenschappers, omdat wij CO2-lasers maken. CO2 is een zeer interessant molecuul, met name het model van CO2, dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde. CO2 is een staaf en het buigt op en neer, op en neer, en het is die buigbeweging die de opwarming van de aarde veroorzaakt. Maar dat is zo’n sterke absorptie, dat het nu verzadigd is. Dus als je meer CO2 toevoegt, is het meeste wat je kunt doen al gedaan. Er is nog een kleine toevoeging, maar niet erg veel.
Als je een schuur hebt en je wilt hem rood schilderen, weet je dat, wanneer je hem eenmaal schildert, het misschien niet rood genoeg is, en dat als je hem twee of drie keer schildert, hij er echt rood uitziet. Als je hem daarna nog een keer rood schildert, maakt het niet veel meer uit. En dat is wat CO2 nu doet! De meeste eenvoudige absorptie is gedaan. En dus, als je meer CO2 toevoegt, wordt het een beetje breder, maar ik wil niet te technisch worden.’ Bron: Eindtijdnieuws.
Dijkgraaf is inmiddels Minister van Onderwijs en Wetenschappen. Professor Happer is bezig met een nieuw onderzoek over de rol van wolken in relatie met klimaat. Inmiddels hebben William Happer en William van Wijngaarden een wetenschappelijk artikel gepubliceerd waarin de zeer beperkte rol van CO2 wordt aangegeven als broeikasgas. Het artikel wacht nog op peer review. Een belangrijke grafiek uit dit artikel gaat al de wereld rond. Dit tot ongenoegen van het IPCC dat met de daarin onweerlegbare gepresenteerde gegevens alleen maar kan instemmen. Zie hier.
***
Zie ook:
Jammer dat het hierna ontaardt:
Toen eerstejaarsstudent Michael aan het vak Systems View on Life van Tjeerd Andringa begon, was hij nog bang voor klimaatverandering. De UCG-student maakte zich zorgen over de opwarming van de aarde en de toenemende uitstoot van koolstofdioxide.
Maar aan het eind van het vak voelde hij zich een stuk beter. ‘Ik kan klimaatverandering van de lijst schrappen van dingen die de mensheid bedreigen zonder dat we er iets aan kunnen doen’, schreef hij in een kort essay. Hij realiseerde zich nu hoe belangrijk koolstofdioxide eigenlijk was voor het leven op aarde. Hij nam zich ook voor om vaker alternatieve media op te zoeken, aangezien hij had geleerd dat die minder bevooroordeeld waren.
Zijn docent, Andringa, zei dat ‘alternatieve media veel meer onderwerpen aansnijden’. ‘Als je ze weet te vinden, zal je zien dat ze kwalitatief ook veel beter zijn.’ Hij complimenteerde het werk van zijn student: ‘Je hebt goed geluisterd. Je hebt je opengesteld voor nieuwe dingen en je bent anders gaan denken.’
https://ukrant.nl/magazine/hoe-een-rug-docent-studenten-de-fabeltjesfuik-in-lokte/
Als je gelovig reageert als er ergens 95% staat, ben je geen wetenschapper. Zelfs niet eens de schaduw ervan. Dan ben je gewoon over de houdbaarheidsdatum
Peter, wetenschap formuleert nooit zekerheden. Wanneer een waarde wordt berekend, dan gaat men nooit beweren dat die waarde éxact is, maar gaat men rondom het bekomen getal een foutenmarge opgeven. IN vele gevallen is dat een “95% betrouwbaarheidsinterval”. Dat betekenet dat waarschijnlijk dat de echte waarde binnen dat interval ligt, 95% is.
Zekerheid is geen wetenschap. Met 95% werken, dan ben je juist wel een wetenschapper!
De stelligheid waarmee er hier beweringen worden verdedigd is geen wetenschap.
Overmoedige beta, die man. Wetenschapsfilosofisch en sociologisch werkt hij op het niveau Sosjale Akademie.
Ik denk dat de weerstandsloosheid van de Groningse cultuur hem remmingsloos gemaakt heeft. Plus midlifecrisis, hysterische vrouw en woonboerderij.
Culturen kunnen echte killers zijn want gepromoveerd natuurkundige ben je niet zomaar.
‘Klimaatdebat, je debatteert toch ook niet over de zwaartekracht.’ Bron: De Morgen 2019.
Jawel hoor, al sinds Einstein wordt er over gedebatteerd. Misschien moet Dijkgraaf zich eens beter informeren (of alleen praten over dingen waar hij verstand van heeft), hier wordt het uitgelegd:
The General Theory of Relativity tells us gravity is not a force, gravitational fields don’t exist. Objects tend to move on straight paths through curved spacetime.
https://www.youtube.com/watch?v=XRr1kaXKBsU
Als Dijkgraaf met zijn spandoekje in de kermisoptocht mee loopt is hij gewoon een activist, en hij houd van populariteit.
De TUD heeft ook zo een activistisch gebaar gemaakt van de science is settled, wat zullen ze met studenten doen die een andere opvatting hebben vraag ik me soms wel eens af.
Vraag van Dijkgraaf niet het onmogelijke. Je vraagt aan de paus toch ook niet of hij het bestaan van god wil ontkennen?
Kortom: ‘Wiens brood enz’.
Okee, maar als je (Dijkgraaf of anderen) een echte vent bent zeg je simpelweg dat je Agenda 2030 graag wilt ondersteunen. Maar men moet niet een leugenachtig angstaanjagend verhaal over vermeende klimaatnoodstoestand ervoor misbruiken.
Als nieuwe minister van wetenschap (OCW) zit Robbert Dijkgraaf opgescheept met een persoonlijk besmet verleden (via de media) vol met ‘wetenschappelijk’ maar eenzijdig gepolitiseerd CO2-klimaat-populisme.
Ook zijn eenzijdigheid en het niet-beantwoorden van serieuze ‘briefwisseling’ door kritische klimaat-experts/-wetenschappers aan hem gericht als voorzitter van de KNAW, met het verzoek om meer objectiviteit en wetenschappelijke meerzijdigheid is een smet op de onafhankelijke wetenschap, dat hem in zijn ministerschap nog vele malen zal worden nagedragen.
h ttps://www.climategate.nl/2012/01/knaw-blijft-de-kop-in-het-zand-steken/
https://www.climategate.nl/2011/10/twintig-fouten-in-de-knaw-klimaatbrochure/
Eminente, geleerde onderzoekers, die het faliekant oneens zijn, zijn de normale dragers van de wetenschap. Ze zijn de hoofdpijn van elke wetenschapsbestuurder. Maar het blijven eminente, geleerde onderzoekers.
Sportliefhebbers willen wedstrijden, die uitwijzen wie de beste is. En maatschappijbestuurders kijken dat af en willen weten naar wie ze moeten luisteren en naar wie niet. Ik zeg luister naar Dijkgraaf en luister naar Happer. En beslis voor je zelf. Doe ik dat bij Dijkgraaf, dan hoor ik over klimaat alleen krantenecho’s en autoriteitsargumenten. En bij Happer berekeningen aan interactie CO2 en straling en een vergelijking met metingen. Dan is voor mij duidelijk wie van de twee weet, waarover hij het heeft en wie niet. Wat niet wegneemt, dat ik de volgende keer weer graag naar Dijkgraaf luister, als hij praat over golven in een gekromde ruimte. Helaas zal hij het straks wel over geld en mannetjes hebben en dat is niet anders dan muggengegons.
“Dus als ze willen aantonen dat de temperatuur op aarde aan het einde van de eeuw twee graden hoger zal zijn dan nu, voeren ze de getallen in die dat resultaat opleveren. Dat is geen wetenschap. Dat is sciencefiction.”
Hiermee zakt Happer door het ijs. Het riekt zelfs naar complot denken.
Modelleur zakt door het ijs; hij heeft geen idee hoe klimaatmodellen zijn opgebouwd.
Klimaatmodellen doen niet aan natuurlijk klimaatinvloeden anders als zo nu een dan een vulkaanerupsietje.
Klimaatmodellen verdisconteren antropogene invloed waarbij een aantal componenten een afkoelend effect sorteren en een aantal andere, met name CO2, opwarming sorteren.
De betreffende modelbouwer (vaak een klimaatleugenaar en zakkenvuller) klojoot met de verschillende parameters met een zekere gewenste uitkomst als doel.
Zonder antropogene invloeden laten modellen een vlakke curve zien. En weet je wat dat betekent: klimaatmodellen en modelbouwers en diens influisterende pseudowetenschappers ONTKENNEN natuurlijke klimaatverandering. Of, ze hebben er nog nooit van gehoord.
Dit alles heeft NIETS te maken met een representatief model van het werkelijke klimaatsysteem!
Dit heeft louter en alleen te maken met opzettelijke misleiding en ONKUNDE!
Je hebt mijn punt niet begrepen. Nogmaals:
““Dus als ze willen aantonen dat de temperatuur op aarde aan het einde van de eeuw twee graden hoger zal zijn dan nu …….”
Wie zijn “ze”? En waarom willen “ze” wat dan ook aantonen?
En jij hebt mijn punt niet begrepen.
Ze zijn mensen die uit baanbehoud de mensheid voorliegen.
Ze zijn mensen die aan het groepsdenken zijn geslagen en onontvankelijk zijn voor out-of-bubble info.
Ze zijn mensen die onterecht het alleenrecht op een luisterend oor hebben verworven, door het normale voor abnormaal te verslijten.
wat een onzin. Het riekt dus niet naar complot denken, het is complot denken.
Modelleur
Het lijkt mij dat de modelleurs en hun bovenbazen die “ze” zijn. Voel jij je soms aangesproken in je metier? Of is het een koosnaampje dat jij je hebt aangemeten?
Modelleur lijkt me Asperger. Die snapt interpretatienuances niet maar voegt ze wel toe in zijn eigen verdediging. Happer goochelt met positiewisselingen en Modelleur haalt daaruit dat het een complot is. Ja, een CULTUREEL complot is overal. Daarom is kritiek nodig. Modellen worden gemasseerd heet dat. Maar complot is het binnen de bandbreedte van wat culturen toelaten. Aspergers lezen met een loep terwijl het met een verrekijker moet. Taal is maar beperkt hoor.
Happer beweert met zijn uitspraak dat “ze” naar een gewenst resultaat toewerken. Wat dat resultaat is en waarom dat gewenst is, daar laat hij zich niet over uit. Dat kan hij ook niet. Hij heeft geen idee.
Nou ook nog interpretaties toevoegen terwijl je al Asperger bent? Gelukkig ben je feitelijk wél goed.
Je vraagteken (en geen uitroepteken) zegt genoeg. Je hebt geen idee.
Dijkgraaf zou nooit minister zijn geworden met een klimaatrealistisch standpunt.
Hij levert zoals vele van zijn vakgenoten “wetenschap op bestelling” .
De televisierol is de oorzaak. Het is ook maar een mens. Hij verft zijn haar zelfs. Iedere vrouw kan je dan vertellen dat dat een teken van een zwak karakter is. Behalve als het cultuur is zoals bij oude filmsterren als Reagan.
Prof. Murry Salby heeft interessante analyses gemaakt die leiden tot de conclusie dat de uitkomsten van de door het IPCC gehanteerde modellen feitelijk een functie zijn van de ingeprogrammeerde ECS.
Evolutionair gezien is de mens een verhalenverteller (zo lang hebben we nog geen schrift en moderne wetenschap). Je kan overal zien dat wanneer kennis ontbreekt en angst of opwinding toeneemt, de mens als gevolg van zijn eigen constitutie terug valt op verhalen/napraten en groupthink. Ergens logisch, evolutionair gezien is namelijk deel uitmaken van een groep voor een individu de enige mogelijkheid om lang te overleven.
De basale vorm van napraten is o.a. de spreekwoordelijke koffietafelpraat. Achterhaalde verhalen worden nog altijd overal herhaald. We zagen het langer geleden ook al bij de discussies rond het geocentrisch en heliocentrisch wereldbeeld.
Het is opmerkelijk dat Dijkgraaf het in feite zelf zegt:
‘het grote verhaal over klimaatverandering door CO2 was al 100 jaar geleden bekend. Als de uitstoot daarvan zou verdubbelen, en die richting gaan we in, heeft dat enorme gevolgen. Dat verhaal wil je ook blijven vertellen.’
Voor zover ik weet is dat onderzoek van 100 jaar geleden inmiddels ondeugdelijk gebleken, en te beperkt in de zin van lab versus atmosfeer rond een planeet.
Dijkgraaf toont zich hier een pratende primaat, homo parlando, i.p.v. een wetenschapper.
De ware wetenschapper rept over inhoud en jaagt verifieerbare data na. Happer is een ware wetenschapper.
De baantjesjagende wetenschapper vertroebelt de inhoud, cherrypickt aan de hand van statistiek en jaagt hogere posities na maar doet niet aan waarheidsvinding; daar komt hij persoonlijk niet verder mee.
Modellen dienen om iets complex en abstracte tussen de oren te krijgen, een soms belangrijk hulpmiddel bij het conceptuele denken en begrijpen. Maar nooit mag een model dienen als vervanging van de werkelijkheid en het gezonde verstand. Het is en blijft een simplificatie van het niet-lineair multi-variabel chaotisch systeem waarin we nu eenmaal leven.
Mag ik u vermoeien met drie modelervaringen, waarvan vooral de laatste pijnlijk voor mezelf.
1. Parameters
Als student assistent begeleidde ik studenten in numeriek modelleren (Fortran, Algol en Turbo Basic). Eerder tijdens mijn RWS stage bij de afsluiting van de Grevelingen onderzochten we de mogelijkheid om de afsluitblokken niet met een kabelbaan maar met een helicopter te dumpen. We maakten een model waarin de aanvliegsnelheid, de wind, de stroomsnelheid, de waterdiepte, het blokgewicht, de loslaat hoogte en de invalhoek waren opgenomen, alsmede de oppervlaktespanning. Best wel wat variabelen. Doel was om te berekenen waar de blokken terecht zouden komen na loslating door de heli. Het project flopte overigens zonder getest te zijn, bij het loslaten van de blokken schoot de heli meters omhoog. Spannend maar te riskant.
Een student liet zich uitdagen het model na te bouwen, voerde een te hoge oppervlaktespanning in met een trampoline effect als uitkomst. Voorbeeld van de vermaledijde Tipping Points.
2. Data betrouwbaarheid.
Ik raakte via de WB betrokken bij een lokaal rainfall-runoff model met slechts twee regensets. Daarbij leek de rivier op te drogen ondanks overstromingen. Nadere bestudering van de data gaf een niet bestaande regen afname van ėėn van de stations. Wat bleek, achteraf. De afgelegen regenmeter was in beheer bij een gaucho (cowboy) die er ooit ter verfraaiing boomstekjes omheen had geplant, en passant bewees dat CO2 een groeigas is. Dit ten koste van de meetbetrouwbaarheid.
3. Eenheden.
Mijn afstuderen betrof een 2D numeriek model voor de waterbeweging op de zuidelijke Noordzee. Prima model (beter goed gejat dan slecht bedacht) maar niet gerealiseerd dat GB vadem (1.82m) op de zeekaarten gebruikt als dieptemaat, waardoor het water nogal omhoog kwam. Nu zou dit als een snel accellererende zeespiegelstijging kunnen worden toegejuicht.
Beetje dom.
Daarna kwamen nog veel soortgelijke miskleunen voorbij waaruit slechts één les kan worden getrokken: als het niet tussen je oren past, twijfel dan.
Ook voor mensen als Dijkgraaf is dat mijn vermanend vingertje,
“Prima model (beter goed gejat dan slecht bedacht) maar niet gerealiseerd dat GB vadem (1.82m) op de zeekaarten gebruikt als dieptemaat,”
Er is ooit een Mars-lander gecrasht, doordat feet en meters bij de hoogtebepaling door elkaar waren gehaald.
En dat met die helikopter had je je kunnen besparen als je even een heli-piloot had opgebeld en hem het idee had voorgelegd.
Een kort oordeel.
Dijkgraaf weet veel over zwarte gaten, gekromde ruimte en de snaar theorie en ook over virussen maar blijkbaar weinig over klimaatwetenschap daar gelooft hij te gemakkelijk in de heersende mening en idd een mening is nog geen wetenschappelijk feit.
Happer weet mogelijk weinig over zwarte gaten of virussen maar hij is bekend met zaken die de klimaatwetenschap betreffen. Zijn recente verhaal over de geringe invloed CO2 zou door klimaatexperts van het andere kamp onderuit gehaald moeten kunnen worden als zijn visie onjuist zou zijn. We wachten nog even af.
Verder over het nut van Klimaatmodellen daar zou ik het niet meer over hebben.
Tot slot Dijkgraaf zou gevraagd moeten worden een wetenschappelijk oordeel te geven over werk en conclusies van Happer. Voor hem is Happer toch geen onbekende.
De verkiezingskoorts begint hier op gang te komen. Vanmiddag vond ik een foldertje in de bus van de PCF, de Franse Communistische Partij.
Anders dan de link(s)michels in Nederland die in werkelijkheid ook gewoon communistische partijen zijn maar zich verschuilen achter fraaie namen als Groen-Links of Socialistische Partij, heet het equivalent van de CPN hier dus nog gewoon Communistische Partij Frankrijk; wel zo duidelijk.
Prominent voor op dat foldertje staat de communistische presidentskandidaat Fabien Roussel en wat hij te zeggen heeft is voor Nederlandse begrippen best wel opvallend. te weten:
‘Nationaliseer EDG/GDF voor:
Het garanderen van CO2 vrije stroom,
Renoveer de kerncentrales en de waterkrachtcentrales,
Verlaag de energierekening met 50%’.
Bijna allemaal zaken waar de linkse drammertjes in Nederland ook wel warm voor zullen lopen; echter dat van die kerncentrales is op zijn zachts gezegd toch wel opmerkelijk.
Al eerder hebben de communisten zich hier aangesloten bij Macron als het gaat om het asap (bij)bouwen van KC’s omdat ook in hun ogen wind, zon en waterstof ons echt nietgaan redden. Het is nu officieel een verkiezingsitem geworden.
Kortom, links is in Europa niet alleen op zijn retour, maar ook nog eens hopeloos verdeeld.
Dijkgraaf is een WEF adept. Dat zou genoeg moeten zeggen.
https://www.weforum.org/people/robbert-dijkgraaf