Een gastbijdrage van René de Bruijn.

Gisteren een stuk naar dagblad Trouw gestuurd: Deugzaam duurzaam. Zeer snelle reactie van de redacteur gekregen. Daar weer op gereageerd.

***

Deugdzaam duurzaam.

Klimaatverandering is een hot topic. Dagelijks ontvangen we berichtgeving over het klimaat via radio, televisie, kranten en social media. En als dat nog niet genoeg is, zijn er klimaatactivisten die de aandacht op zich weten te vestigen door autobanden leeg te laten lopen of zich vast lijmen aan openbaar kunstbezit. Wat is er toch aan de hand en wat bezielt ons?

Het klimaat verandert en heeft dat altijd gedaan. Vele studies laten zien dat bijvoorbeeld de middeleeuwen een bijzonder warme periode kende van 950-1250, waar Groenland groen was en niet bedekt door een ijskap. Interessant omdat er toen geen hoge CO2-emissie bestond en het toch warmer werd.

Nu wordt dat verband wel gelegd en is de politiek ervan overtuigd dat CO2-reductie de belangrijkste maatregel is om klimaatopwarming te beteugelen.

In het Klimaatakkoord van de regering staan ambitieuze maatregelen beschreven om voor 2030 de CO2-emissie met 49% te verminderen en voor 2050 met 95%. Het IPCC kent geen twijfel: 95% van de wetenschappers is overtuigd van de boosdoener CO2.

Zolang de individuele burger meegaat in dat narratief door zonnepanelen te plaatsen, een warmtepomp te installeren, een elektrische auto rijdt en niet meer vliegt, deugt hij of zij.

En kan hij/zij, moreel-etisch superieur aan hen die dat niet doen of nog steeds twijfelen, andersdenkenden terechtwijzen, publieke maatregelen eisen, dan wel met burgerlijk ongehoorzame acties andermans eigendommen vernielen, teneinde hun deugdzaamheid te onderstrepen.

Soms neemt dit Orwellliaanse vormen aan.

Ook de media maken zich hieraan schuldig; als de meerderheid een standpunt deelt, dan zal het wel waar zijn.
Echter, wetenschap is niet democratisch; niet het aantal volgers of BNers bepaalt wat waar of onwaar is maar het wetenschappelijk bewijs dat geleverd wordt.

En hier wringt de schoen, er wordt met twee maten gemeten. Spreekrecht verlenen aan klimaatalarmisten zoals Frans Timmermans, Greta Thunberg, Ed Nijpels en aktiegroepen als Extinction Rebellion en tegelijkertijd het categorisch uitsluiten van een klimaatrealistische opinie zoals verwoord door prof. dr. Guus Berkhout, dr. Kees le Pair en drs. Marcel Crock c.s. is ondemocratisch en voorziet de burger van eenzijdige voorlichting.

Waarom zoveel aandacht voor het IPCC en niet voor CLINTEL of het Heidelber Appeal waarin meer dan 4000 natuurwetenschappers, waaronder maar liefst 74 Nobelprijswinnaars, het niet eens zijn met de door het IPCC gepropageerde Anthropogenic Global Warming (AGW) standpunt.

Klimaatwetenschap is een exacte wetenschap waarin natuur- en scheikundige wetten gelden en wetenschappen als astrofysica en geofysica hun plaats hebben.

De basisvraag is derhalve of de Aardse infraroodstraling middels haar foton-energie in staat is het CO2 molecuul in een trillingstoestand te brengen waardoor het opnieuw infrarood kan uitstralen en zo de atmosfeer opwarmen.

Om één en ander in perspectief te plaatsen is het goed te weten dat de atmosfeer 0,04% CO2 bevat waarvan slechts 3% door de mens geproduceerd. De Aardse infraroodemissie heeft een golflengte die ligt tussen 8,7μm en 12,4μm (komt overeen met een temperatuur van +60°C tot -40°C). CO2 kan echter uitsluitend IR straling (foton energie) absorberen met een golflengte van 4,2 μm en 15μm en dus zal vrijwel alle Aardse foton-energie via het atmosferische venster in de atmosfeer verdwijnen.

Waterdamp, net als CO2 een broeikasgas, heeft een veel breder IR absorptiespectrum dat ligt tussen 4 μm en 70 μm en is daarmee een driemaal sterker broeikasgas dan CO2. Het is ironisch dat waterdamp, het belangrijkste broeikasgas, niet door menselijke maatregelen te beïnvloeden is en tegelijkertijd miljarden worden uitgegeven om CO2 te verminderen, waarvan fysisch vaststaat dat het een verwaarloosbare bijdrage aan de Aardse opwarming heeft.

Als de media echt deugdzaam willen zijn, laat ze dit verhaal ook horen!

Maar helaas is klimaat een verdienmodel geworden. Zonnepanelen, warmtepompen en accu’s voor het elektrisch aangedreven wagenpark zijn niet aan te slepen.

Dat dit ook serieuze milieuschade met zich meebrengt en de productie ervan veel CO2-emissie geeft en veelal kinderarbeid onder erbarmelijke omstandigheden vraagt, komt minder vaak in het nieuws.

Het twijfelachtig of de verkoop van elektrische auto’s zonder overheidssubsidie succesvol zou zijn geweest.
Waarom horen we nooit iets over de nieuwe generatie dieselmotoren die zelfs schoner zijn dan elektrische auto’s en krijgen de fossielvrije synthetische brandstoffen geen aandacht?

Ook hier komt de informatie slechts van één kant en is per definitie ondemocratisch.

Veel van wat ons wordt verteld is gebaseerd op klimaatmodellen. Te vaak wijken deze af van de werkelijke waarnemingen. De modellen met de meest catastrofale uitkomsten voor temperatuur, neerslag, zeespiegelstijging, ijsberenpopulatie en smeltende ijskappen zien het daglicht, de minst- of niet catastrofale uitkomsten zien meestal het daglicht niet.

Niet verwonderlijk dat klimaatdepressie onder heel veel jongeren angstvallig groeit. De 8 miljardste inwoner van deze planeet heeft zich onlangs gemeld. Willen we alle bewoners van deze planeet voldoende energie leveren om op een acceptabele wijze nu en in de toekomst te kunnen leven, dan redden we het niet met zonnepanelen, warmtepompen en elektrische auto’s. Kernenergie is in staat overal op deze planeet gigantische hoeveelheden CO2-emissievrije energie te leveren, onafhankelijk van zonneactiviteit of wind- en waterkracht en is inmiddels in staat haar radioactief afval veilig op te bergen.

Overheid en media, het is uw democratische plicht beide verhalen, klimaatalarmisme en -realisme, te laten horen en de burger vervolgens zelf een afweging te laten maken. Door alleen al dit opiniestuk te plaatsen zet u de éérste stap naar een democratisch klimaatdebat.

***

Leonie Breebaart.

Reactie Trouw redactie:

Dank voor het u door u aangeboden stuk. Het onderwerp dat u aansnijdt, de geldigheid van klimaatonderzoek, is echter een onderwerp dat we graag overlaten aan onze specialisten op de redactie. Wanneer zich op het vlak van de wetenschap nieuwe ontwikkelingen voordoen, is het hun taak daarover te berichten. De opinie-redactie is de plek waar wordt gediscussieerd over de conclusies die we moeten trekken uit de feiten – niet over die feiten zelf.

met vriendelijke groet,
Leonie Breebaart
Opinieredactie Trouw

***

Mijn reactie

Geachte mevrouw Breebaart,

Dank voor uw bijzonder snelle respons op het opiniestuk wat ik u heb doen toekomen.

U geeft aan dat de klimaatspecialisten op uw redactie de discussie betreffende klimaatopvattingen redigeren. U laat dat graag aan hen over, schrijft u, waarbij kennelijk de opvatting van uw lezer als niet ter zake doende geldt.

In dat geval kunt u maar beter de opiniepagina in uw krant elimineren. Wat heeft het voor zin voor een geïnteresseerde lezer te acteren op een actueel thema als Klimaat en vervolgens uitsluitend uw redactieleden aan het woord te laten. Heeft u wel eens in overweging genomen dat ook zij een standpunt innemen dat mogelijk als eenzijdig of onvolledig zou kunnen gelden?

René de Bruijn.

Tot slot uw opmerking over conclusie en feiten. Beiden zijn terug te vinden in mijn opiniestuk. Discussiëren over conclusies is alleen mogelijk als de feiten die ten grondslag liggen aan die conclusie bekend zijn!

Het is te betreuren dat dagblad Trouw niet welwillend is een andere kant van het klimaatverhaal voor het voetlicht te brengen. Precies datgene waar mijn stuk over gaat en ik bekritiseer, daar maakt u zich schuldig aan.

In het Romeinse recht bestaat de quote Audite et Alteram Partem (‘Hoort ook de andere partij’).

***