Peter Berdowski. Boskalis.

Van een onzer correspondenten.

Eerder deze week publiceerde het FD een interview met Bos Kalis topman Peter Berdowski, wat de opmaat gaf voor het nieuws dat Bos Kalis overweegt uit Nederland te vertrekken. Hij schetst de problematiek van een Nederlandse multinational als het gaat om de strenge CO2 normen. Wij citeren:

Berdowksi:

‘Zo moeten we binnenkort besluiten over de mogelijke aankoop van twee nieuwe baggerschepen. Die schepen varen nu nog op fossiele brandstof en gaan 30 jaar mee. Maar wordt het me nog mogelijk gemaakt om in 2030 een schip in de vloot te hebben dat vaart op fossiele brandstoffen? Wellicht krijg ik binnenkort een wettelijke verplichting om mijn CO₂-voetafdruk dan met 55% terug te brengen. Hoe moet ik dat doen als de technologie er gewoon niet is? Dat is geen onwilligheid maar een onmogelijkheid. (…) Het is elke keer een loterij hoe de rechter oordeelt. We komen in een ongedefinieerde omgeving terecht waar rechters de wet gaan bepalen. Nou, dat belooft wat.’

Volgens de topman wordt het ondernemen hem in Nederland onmogelijk gemaakt.

Berdowski:

‘Als ik naar Den Haag bel, ben ik nergens welkom. In Den Haag wordt de industrie, maar zeker het grootbedrijf met de nek aangekeken. De luiken in Den Haag gaan overal dicht als een bedrijf zoals Boskalis zich meldt met reële zorgen.’

Maar er zijn ook tegenreacties in het FD:

Maria van der Heijden, Daniëlle Hirsch en Heske Verburg schreven een ingezonden opinie in het FD. Ze zijn respectievelijk verbonden aan MVO Nederland, Both ENDS en Solidaridad. Zij schrijven o.m.:

‘Berdowski wijst naar Den Haag, waar het idealisme zou regeren en ‘praktische realisten’ zouden ontbreken. Dat is gek, want Den Haag is een weerspiegeling van de maatschappij. Die maatschappij verwacht van innovatieve bedrijven juist dat ze de grote uitdagingen helpen oplossen. En dat gaat verder dan het terugbrengen van de uitstoot van je dieselboten. Dat gaat ook over je toeleveranciers in kaart brengen. Over mensenrechten in het buitenland. Over misstanden in de keten opsporen en aanpakken. Op Boskalis’ starre houding zou elk baggerschip vastlopen. Want in een wereld die faalt, heeft uiteindelijk niemand succes.(…) Bedrijven als Boskalis waarschuwen vaak dat Nederland een ongelijk speelveld creëert. Het omgekeerde is waar: deze wet (Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) moet er juist voor zorgen dat het speelveld gelijk wordt. Duurzaam ondernemen is namelijk nog veel te moeilijk. Daarom ontwikkelen steeds meer landen soortgelijke wetten, waaronder het VK, Frankrijk, Noorwegen en Duitsland. Nederland staat dus niet alleen.’

Maria van der Heijden (MVO Nederland) bij de NOS:

‘Bescherming van mensenrechten staat al in de wet’, zegt zij. ‘Op basis daarvan zijn de rechtszaken van Urgenda tegen de Staat gevoerd, en door Milieudefensie tegen Shell. Wat we nu doen is heldere wetgeving maken over internationaal ondernemen. Dat voorkomt ook dat men steeds naar de rechter moet.’

***

Bronnen hier en hier.

***