Door David Whitehouse.

In een New Scientist Climate Special Report vraagt senior verslaggever Michael Le Page zich af of de klimaatverandering erger is dan we dachten? Welnu, het hangt ervan af aan wie je het vraagt – en New Scientist vraagt doorgaans dezelfde deskundigen om hun in steen gebeitelde meningen, die, zoals we zullen zien, soms niet meer dan een onderbuikgevoel zijn.

Het artikel in kwestie citeert de gebruikelijke ploeg: Peter Stott uit Groot-Brittannië Met Office, Piers Forster van de Universiteit van Leeds, Zeke Hausfather van Berkeley Earth en Stefan Rahmstorf van het Potsdam Institute for Climate Impact Research in Duitsland. Samen zijn ze 109 keer geciteerd in de New Scientist.

Volgens New Scientist: “Hier zijn de belangrijkste feiten die u moet weten.”

De eerste vraag is: “Warmt de wereld sneller op dan verwacht?”

Kortom, de conclusie die het artikel trekt is: nee, dat is het niet; de temperaturen die we zien liggen “ruim binnen het bereik” van de voorspellingen van klimaatmodellen. New Scientist voegt eraan toe dat zelfs de modellen uit de jaren zeventig ‘behoorlijk dichtbij elkaar lagen’, vermoedelijk voordat er veel tijd en geld aan werd besteed, waardoor ze ingewikkelder maar niet nauwkeuriger werden.

Maar eigenlijk is het niet zo. Het artikel citeert Zeke Hausfather van Berkeley Earth, die zegt: “De temperaturen zijn in ieder geval een beetje aan de lage kant.” Het antwoord op de eerste vraag is dus precies het omgekeerde van het gebruikelijke mediaverhaal: de wereld warmt niet sneller op dan verwacht of voorspeld. Het artikel benadrukt dat het “een decennium of zo” zal duren om de weersextremen van juli in context te plaatsen, dus dat is een memo voor de Climate Special van augustus 2033 van New Scientist, als die tegen die tijd nog bestaat.

Vervolgens komt de vraag: “Zien we extremer weer dan voorspeld?”

Het antwoord hierop hangt ook af van wie je het vraagt. Ze vroegen het aan Piers Forster, die zei dat hij geen enkel fysiek bewijs heeft gezien voor extremer weer … hoewel hij denkt dat het mogelijk zou kunnen zijn. New Scientist vroeg vervolgens aan Peter Stott, die zei dat hij denkt dat er enig bewijs is dat het IPCC mogelijk heeft onderschat … “maar de jury is er nog steeds niet uit.” Dus wetenschappelijk gezien zou dat weer een nee zijn.

Meningen zijn geen bewijs

Volgende vraag: “Zijn de gevolgen van ons huidige niveau van opwarming onderschat?”

Le Page schrijft dat “het verbleken van koraal en het afsterven van koralen grootschaliger zijn geweest.” Als bewijs hiervoor verwijst hij naar een artikel uit maart 2022 van mede-New Scientist-journalist Adam Vaughan, die schreef dat “ongebruikelijk warme oceaantemperaturen koralen wit hebben gemaakt op het Australische Great Barrier Reef, de eerste massale verbleking ooit veroorzaakt door de weersgebeurtenis in La Niña.”

De link naar het persbericht van de Australian Government Reef Authority waarop dit artikel was gebaseerd, is niet langer beschikbaar. Maar als u op dezelfde website naar meer actuele informatie kijkt, vindt u op 9 augustus 2023 ‘Coral Cover – Dynamic and Still Resistent Reef.’

Afgelopen november stond er ook een verhaal in: ‘Coral Spawning – key to reef’s  remarkable recovery.  Om te illustreren hoe nijpend de zaken bij de New Scientist zijn, kiest het ooit gerespecteerde wetenschappelijke tijdschrift het slechte nieuws van afgelopen maart uit en negeert het goede nieuws van de New Scientist van nog maar een paar dagen geleden. Als referentie wordt hier de pagina Coral Bleaching True or Fals van de Reef Authority gebruikt. Vervolgens vraagt het tijdschrift: ‘Zijn we dichter bij omslagpunten dan verwacht?’ New Scientist zegt: ‘Ja, dat is zo, hoewel er nog steeds veel onzekerheid bestaat.’ Met andere woorden, het antwoord zou net zo goed kunnen zijn: Nee, dat weten we niet, of we weten het eigenlijk niet.

New Scientist beweert vervolgens dat de Atlantic Meridional Overturning Circulation (AMOC) sneller vertraagt dan gedacht. De gevolgen hiervan zouden dramatisch zijn. Het is iets dat we eerder hebben besproken en geconcludeerd dat de kans dat dit gebeurt zeer klein is. Ondanks de lage kansen denkt Stefan Rahmstorf dat het gevaar dat het AMOC deze eeuw zal ophouden groter is dan 10 procent. Hij heeft recht op zijn mening. Er zijn andere meningen beschikbaar.

Het is niet verwonderlijk dat belangrijke gegevens en factoren uit het artikel zijn weggelaten. Nergens worden waarnemingen vermeld die aantonen dat er meer warmte van de zon wordt vastgehouden. Sinds 2019 is er sprake van een toename van 0,3 W/m2 naarmate de Zon zijn huidige zonnemaximum bereikt.

Ook de nieuwe regelgeving ter vermindering van de uitstoot van zwaveldeeltjes uit scheepsbrandstoffen lijkt een aanzienlijk verschil te hebben gemaakt, aangezien inkomende straling minder wordt gereflecteerd door schonere lucht boven de scheepvaartroutes. Er wordt geschat dat er over de scheepvaartcorridor op het noordelijk halfrond (een gebied waar de recente opwarming bijzonder sterk is geweest) een zeer grote afname van de uitgaande kortegolfstraling heeft plaatsgevonden met 2 W/m2.

In zijn “belangrijkste feiten die u moet weten” laat de New Scientist ook weg dat het Arctische zee-ijs de afgelopen jaren lijkt te zijn gestabiliseerd. De ijsmassabalans van Groenland is hoger dan gemiddeld, en de recente mondiale temperatuurpieken lijken sterk op eerdere pieken in 2016 en 1998, gebaseerd op land- en satellietgegevens. Het Antarctische ijs is echter erg laag, en Judy Curry heeft een uitstekende analyse gepubliceerd van de verschillende factoren die aan deze ontwikkelingen bijdragen.

Een reflexmatige reactie op de weersomstandigheden die we hebben gezien, kan resulteren in slechte artikelen die geen eerlijk en accuraat totaalbeeld geven van wat er werkelijk aan de hand is.

Ik verwacht dat we de weersomstandigheden van dit jaar heel anders zullen bekijken en beoordelen zodra er meer gegevens beschikbaar zijn en er betrouwbaardere analyses zijn uitgevoerd dan de huidige overhaaste en eenzijdige klus.

***

Bron hier.

***

Gerelateerd: