Eerder rapporteerde Climategate.nl over de plotselinge aandacht voor Clintel in de VS. Maar er is meer te melden.

1.609 mondiale wetenschappers ontkrachten terecht de klimaathysterie.

Door Larry Bell.

Elke claim van consensus dat “de wetenschap vaststaat” met betrekking tot het bestaan van een ernstige noodsituatie in de klimaatcrisis, veroorzaakt door kooldioxide, is een bedrieglijke, destructieve en kostbare fraude.

De ‘World Climate Declaration’ die in augustus openbaar werd gemaakt door de non-profit wetenschappelijke Global Climate Intelligence Group (CLINTEL), en werd onderschreven door 1.609 gekwalificeerde wetenschappers en professionals — waaronder twee Nobelprijswinnaars, John Clauser (VS) en Ivar Giaever (Noorwegen/VS). ) — zegt duidelijk iets anders.

Na twee zeer gewaardeerde boeken over dit onderwerp te hebben gepubliceerd – het tweede op aandringen van wijlen Dr. Fred Singer, oprichter van de U.S. Weather Satellite Service en wijlen Dr. John Coleman, mede-oprichter van het Weather Channel – is deze schrijver onder de 321 Amerikaanse CLINTEL-ondertekenaars.

Fred Singer.

CLINTEL stelt dat de klimaatwetenschap is verworden tot een discussie over overtuigingen, en niet tot een discussie over gedegen zelfkritische wetenschap:

Er is geen sprake van een noodsituatie: wetenschappers moeten openlijk de onzekerheden en overdrijvingen in hun voorspellingen over de opwarming van de aarde aan de orde stellen, en politici moeten de werkelijke beleidskosten en de ingebeelde voordelen van hun voorstellen in aanmerking nemen.

Zowel natuurlijke als door de mens veroorzaakte factoren veroorzaken temperatuurveranderingen: de wereld is aanzienlijk minder opgewarmd dan theoretische modellen hebben voorspeld, waaruit blijkt dat we de complexe invloeden nog lang niet begrijpen.

Klimaatmodellen zijn in de verste verte niet plausibel als beleidsinstrumenten: ze overdrijven het effect van broeikasgassen, terwijl ze de verrijkende en vitale vegetatievoordelen van CO2 negeren, die essentieel zijn voor al het leven.

Gegevens tonen aan dat de opwarming van de aarde het aantal natuurrampen niet heeft doen toenemen; er is echter voldoende bewijs dat maatregelen ter beperking van de CO2-uitstoot even schadelijk als kostbaar zijn.

Het klimaatbeleid moet de wetenschappelijke en economische realiteit respecteren: er is geen sprake van een klimaatcrisis en daarom is CLINTEL sterk gekant tegen het schadelijke en onrealistische CO2-neutraliteitsbeleid dat voor 2050 wordt voorgesteld.

De verklaring van CLINTEL bestrijdt alarmistische doemscenario’s die gebaseerd zijn op foutieve aannames en modellen die door de media worden verkondigd en die volkomen onrealistisch zijn gebleken.

Nadat de temperaturen in de jaren dertig warmer waren dan nu, en ondanks de industrieën uit de Tweede Wereldoorlog die in die tijd enorme hoeveelheden CO2 in de atmosfeer uitstootten, zorgden drie decennia van afkoeling tot eind jaren zeventig ervoor dat ‘experts’, wetenschappelijke instellingen en grote medianetwerken het begin van de klimaatverandering aankondigden … van een volgende ijstijd.

Dit alarm sloeg al snel om in een vermeende tegengestelde dreiging van de opwarming van de aarde.

In juni 2008 voorspelde James Hansen, directeur van NASA’s Goddard Institute for Space Studies (GISS), dat er binnen vijf tot tien jaar geen zomerijs in de Noordpool zou achterblijven.

Merk op dat de opvolger van Hansen, Gavin Schmidt, later in 2021 in het gerenommeerde tijdschrift Science toegaf:

“Het is het afgelopen jaar duidelijk geworden dat we deze erkenning niet kunnen vermijden dat de modellen niet te vertrouwen zijn als beleidsinstrument.

“Je krijgt cijfers voor zelfs de korte termijn die waanzinnig beangstigend zijn – en verkeerd.”

Sommigen zullen zich het ‘Climategate’-schandaal van 2009 herinneren, toen uitgelekte e-mailcommunicatie tussen klimaatwetenschappers grove, niet-gerapporteerde onzekerheden aan het licht bracht die werden gerapporteerd als niet-ondersteunbare beweringen en verkeerde voorstellingen, die vandaag de dag nog steeds voortduren.

Kevin Trenberth, hoofdauteur van de rapporten van het Intergouvernementeel Panel over Klimaatverandering (IPCC) van de VN uit 2001 en 2007, gaf in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.com toe:

“Geen van de door het IPCC gebruikte modellen is geïnitialiseerd op de waargenomen staat en geen van de klimaattoestanden in de modellen komen zelfs maar in de verte overeen met de huidige waargenomen toestand.”

Wijlen Stephen Schneider, auteur van ‘The Genesis Strategy‘, een boek uit 1976 waarin werd gewaarschuwd dat de risico’s van mondiale afkoeling een bedreiging voor de mensheid vormden, veranderde die visie later 180 graden als hoofdauteur van drie IPCC-rapporten.

Zoals geciteerd in het tijdschrift Discover (1989) zei hij dat we, om het risico van potentieel rampzalige klimaatverandering te verminderen,

“een brede steun moeten krijgen, om tot de verbeelding van het publiek te spreken. Dat leidt tot ruime aandacht van de media.

‘We moeten dus angstwekkende scenario’s aanbieden, vereenvoudigde, dramatische uitspraken doen en weinig melding maken van de twijfels die we mogelijk hebben.

“Ieder van ons moet beslissen wat de juiste balans is tussen effectief zijn en eerlijk zijn.”

Nee, zoals CLINTEL in hun verklaring duidelijk maakt, vereist verantwoordelijke wetenschap een dergelijke beslissingskeuze tussen eerlijkheid en agenda niet.

Want zoals een van de e-mails van wetenschappers uit het Climategate-tijdperk opmerkte:

‘Het is ondenkbaar dat beleidsmakers bereid zullen zijn beslissingen van miljarden en biljoenen dollars te nemen voor aanpassing aan de verwachte regionale klimaatverandering, op basis van modellen die niet eens de processen beschrijven en simuleren die de elementen zijn van klimaatvariabiliteit.”

Onvoorstelbaar ja, maar tragisch genoeg gebeurt het nog steeds.

***

Larry Bell.

Over de auteur

Larry Bell is bijzonder hoogleraar ruimtearchitectuur aan de Universiteit van Houston, waar hij het Sasakawa International Center for Space Architecture en het graduate space architecture-programma oprichtte. Zijn laatste van twaalf boeken is “Architectures Beyond Boxes and Boundaries: My Life By Design” (2022).

***

Bron hier.

***

Gerelateerd: