James Delingpole

James Delingpole

Je zou bijna zeggen ‘the science is settled’, want het lukt onderzoekers nog steeds niet om de hypothese van antropogene opwarming (AGW) aannemelijk te maken. Om die reden kunnen we volgens Richard Lindzen, de term ‘climate sceptic’ maar beter laten vallen:

Scepticism implies doubts about a plausible proposition. Current global warming alarmism hardly represents a plausible proposition.

James Delingpole, de blogger van de Daily Telegraph die Climategate in een stroomversnelling bracht, ging afgelopen dinsdag nog een stap verder in zijn bijdrage op de 4th International Conference on Climate Change (ICCC):

Het is nooit een wetenschappelijk debat geweest, maar een oorlog.

Creatieve destructie
Een van de dingen die we, volgens Delingpole, hebben geleerd van Climategate is dat de meest vooraanstaande klimaatwetenschappers niet geïnteresseerd zijn in wetenschap. Echte wetenschap gaat om het onderuit halen van theorieën, om creatieve destructie, waarbij de onderzoeker bereid moet zijn om zijn eigen lievelingetjes om zeep te helpen. Het gaat ook om het zonder vooringenomenheid luisteren naar en debatteren met mensen die het niet met je eens zijn.

Climategate laat zien dat klimaatwetenschappers er juist op uit waren om hun tegenstanders monddood te maken. En nog steeds zijn. Omdat ze geen wetenschappelijke argumenten hebben, beroepen ze zich daarvoor op hun autoriteit. Via de Britse Royal Society bijvoorbeeld.

The Royal Society believes in AGW and the Royal Society is, like, really old and distinguished, so AGW must be true.

Het AGW-debat gaat helemaal niet over wetenschap, stelt Delingpole. Het is een botsing tussen wereldbeelden met aan de ene kant als wetenschappers vermomde activisten die de mensheid zien als een blot, een smet op de aarde. Ze worden niet moe om te wijzen op de gevaren van overbevolking en de grenzen aan de groei. Het liefst zouden ze een eind willen maken aan het kapitalisme en terugkeren naar de Middeleeuwen.

Aan de andere kant staan mensen, die menen dat we de afgelopen eeuwen aardig wat hebben bereikt (‘done some pretty good shit’). We zijn rijker, leven langer, weten meer en zijn een stuk gezonder dan een paar honderd jaar geleden. Ook in cultureel opzicht kunnen we trots zijn op wat er de afgelopen eeuwen is gecreëerd: van de Sixtijnse Kapel tot en met Molière, Shakespeare en Goethe.

Het klimaatdebat gaat tussen de mensen die houden van het leven, de happy people versus de forces of green darkness met Al Gore als de wicked toad. Het zal duidelijk zijn aan welke kant Delingpole staat:

We should fight for the right to be happy.