Nu de IMF ook wil cashen op klimaatwindhandel, brengt zij volgens Petrochem.nl naar buiten dat er 480 miljard aan directe subsidies op fossiele brandstof zouden bestaan. Voor zover er directe subsidies van de overheid op brandstofgebruik zijn, is dat vooral in landen waar niet-democratische regimes hun wanbeleid (op energiegebied) willen compenseren om zo de volkswoede af te kopen.

Door wanbeleid kan olie-export Iran in 2015 stagneren
Ik lees net ‘The End of the Free Market’van Ian Bremmer over de opkomst van ‘staatskapitalisme’ na de financiele crisis van 2008. Hij noemt een mooi voorbeeldland, die de herkomst en het doel van ‘fossiele brandstofsubsidies’ illustreert: Iran, ’s werelds 3de olie-en-gasland qua voorraden op bladzijde 58:

It’s oil and gas fields, overseen by the National Iranian Oil Corporation (NIOC) aren’t aging well, and US and UN sanctions, imposed to force Iran to renounce it’s nuclear ambitions, have weighed heavily on foreign investment in the energy sector. The problem is exacerbated by goverment use of energy resources to protect its popularity. To appease a population increasingly frustrated by economic mismanagement, high inflation and rising, Iran’s government spends more than $20 billion per year on consumers TO HELP CONSUMERS AFFORD GASOLINE AND HEAT THEIR HOMES.

Volgens Bremmer oliedom beleid, omdat de Iranezen dit geld niet investeren in hun energie-infrastructuur. Verwaarlozing en veroudering maken dat de olie-export van het land in 2015 daardoor kan stagneren. Afschaffen die subsidies dus, ik kan hier van harte instemmen met de groene jongens en meisjes die dit argument gebruiken om EXPLOITATIE-subsidies goed te praten op windmolens, zoals 4,5 miljard euro voor een windfarmpje dat netto 200 Megawatt levert (Gemini van Typhoon Capital)

In NL: geen directe subsidies voor brandstof, wel subsidies voor verspreiden onzin
In Nederland bestaan géén exploitatiesubsidies op olie en gaswinning, wél casht de staat accijns én 12 miljard euro aardgasbaten en zouden wij zonder subsidies van de olie-industrie een B-land zijn. Er zijn wel subsidies voor waardeloze adviezen, waardoor Henri ‘subsidie op fossiele brandstof’Bontenbal zijn eigen adviesbureau Burobontenbal kan beginnen in ‘duurzaamheid’, daarbij gebruikmakend van de overheidsconnecties die hij als CDA-medewerker opdeed.

Het ‘subsidies op fossiele brandstof’-verhaal bevestigt kortom de critici van de duurzame beweging.
De overheid moet de markt niet verstoren met (exploitatie)subsidies. Of dit nu is om haar eigen politieke modes en wenslijstjes op te dringen of om politiek falen te maskeren: twee kanten van de zelfde medaille.