Op de achtergrond de Kalkar-koeltoren, nu met ijskappen beschilderd

Terug van de Eifel bezocht ik de tot amusementsfabriek omgebouwde snelle kweekreactor bij Kalkar, die nu ‘Wunderland Kalkar‘ heet. De reactor werd nooit in gebruik genomen, dankzij door de milieubeweging veroorzaakte hysterie. Hij kostte 4 miljard euro. Het was een co-project van NL en Duitsland, en de bouw startte in 1972. Een recreatieondernemer kocht de zaak over voor een miljoen euro halverwege de jaren ’90. Boven in de koeltoren hangt nu een zweefmolen.

Milieudefensie beschouwt het als ‘een van de successen‘ dat de reactor nooit in gebruik werd genomen. Ik vraag me alleen af hoeveel windmolens er met deze reactor uitgespaard waren. Vooralsnog produceert de amusementsfabriek meer tonnen consumptieafval in één jaar dan een kernreactor in zijn hele levensduur zou doen.

Veruit de duurste amusementsfabriek ter wereld, ontstaan door angst

Wunderland is het Rypkiaans equivalent van de hel waar je wakker wordt met de overtreffende trap van wansmaak als ‘summer morning shallalala’, herrie en amusementshysterie, een overdaad plastic rotzooi en slecht vreten. Mocht god mij ooit voor mijn zonden willen straffen, hij zou me naar Wunderland sturen. Ik ben slechts in het vagevuur gebleven. Ik had veel liever in een functionerende kerncentrale gekeken.

Iemand noemt Kalkar al de ‘angstreactor’die bij ministerieel besluit in 1985 al nooit zou werken.