Human Footprint is pseudowetenschap

Bron: Oscar Venter et al, pseudo-science

Activist-academici zijn dol op zogenaamde aggregaten; overzichtsplaatjes voor mensen met een binaire blik op de wereld: ‘het gaat goed’ kun je dan roepen of ‘het gaat slecht’. Vooraf in steen gebeitelde standpunten kun je zo met 1 plaatje academisch gezag geven.

In die categorie valt ook de Human Footprint van het Earth Institute van Columbia University. Ze meten de toe- en afname van iets dat niet bestaat in het echt.

De Human Footprint is namelijk een zogenaamd aggregaat van invloeden, die zij dan ‘drukfactoren’ noemen. De mediasukkels van de Belgische VRT verwarren het met de Ecologische Voetafdruk. Maar die gaat vooral over energie versmald tot CO2 als noodzakelijk met bomen te compenseren drukfactor. Die heeft hier niets mee van doen. Maar ach, je kunt van mainstream-mediasukkels ook niet verwachten dat ze ook maar iets begrijpen van wat ze schrijven.

Aggregaat
Wat is een aggregaat?  Je mengt de salade vooraf met het hoofdgerecht, dumpt het toetje er bij en giet de koffie er over heen. In de blender, 5 minuten laten razen en dan opdissen. Vervolgens neem je een hap en roept dan iets over ‘de smaak van voedsel in eetcafes’, waarbij je eetcafe 1 vergelijkt met eetcafe 2 enzovoort. Herhaal die oefening in 1993 en in 2009 en de smaak zal nog steeds kut zijn, volkomen kut. Maar misschien, oh ja, kun je wel van ‘een trend’ spreken. Roep vervolgens iets over ‘duurzaam’ of ‘de aarde’ en wie weet publiceert Nature het dan wel.

De Ecologische Voetafdruk is zo’n aggregaat, en dat is ook gewoon anti-wetenschap. De fossiele energieproductie binnen landsgrenzen zegt niets over de ecologische toestand op zo’n plek, bijvoorbeeld hoe vruchtbaar de bodem is. Of het bosareaal. Het oppervlak natuurgrond, of het aantal plant- en diersoorten, de leefkwaliteit van een gebied voor de mensen, de welvaart.

Het BNP is ook zo’n waardeloos aggregaat. Je BNP kan nationaal stijgen, terwijl de middenstand en het kleinbedrijf omvallen, je in een onopgeloste Eurocrisis zit, maar enkel om dat enkele grote bedrijven en banken voldoende mensen elders uitzuigen en op de pof blijven leven.

Gooi ze in 1 koffieblender, en er komt altijd ‘iets’ uit, dat noemen ze dan ‘pressure’. Stel jezelf de vraag: wie/wat drukt op wie/wat? ‘De Aarde’ is ook een aggregaat waar je alle kanten mee op kan.

Het Frame is deel van het probleem
Nu vergeleken ze eetcafe de Human Footprint in 1993 met 2009. Het uitgangspunt van die Footprint ligt ook in steen gebeiteld: de mens is slecht en hoe minder mens, hoe ‘beter’ voor de aarde. Minder invloed is dan ‘improvement’. Dus de afname van landbouwgrond is dan ‘positief’, omdat je als aanname hanteert dat een mensloze wildernis ‘beter’ is voor je zelfverzonnen aggregaat genaamd ‘de aarde’. Dat is wat ecologen doen.

Ecologen zijn namelijk geen wetenschappers maar anti-culturele activisten, die de aarde als a-historische wildernis opdringen als ideaaltoestand.

Dus wat er ook uitkomt, iedere uitkomst past in het frame van het zelfde ‘probleem’. En daarvoor is dat Earth (…) Institute zelfs opgericht. Namelijk het probleem agenderen dat ecologen/pseudo-wetenschappers hebben met menselijke vooruitgang, ten koste van enkele volledig nutteloze diertjes of dat suffe regenwoud in de Amazone. Dat in de ijstijden een fractie was van wat het nu is.

Het frame is het probleem. Want wat is je referentie, waar je naar toe kunt streven? Dat blanke Europeanen te weinig kinderen fokken, en dat dit bijdraagt aan onze groene kleur, is dat positief? Moet de fokpremie genaamd kinderbijslag dan omhoog of omlaag in onze contreien. Die kun je nu beter Mohammed-vermeerderaar noemen of Taalachterstand-toeslag.

Zo kleurt de Sahel rood omdat ze daar meer kindertjes fokken, en toch al droog land overbegrazen. Wat is dan je oplossing?

Dat grote delen van ons platteland ontvolken in Europa, is dat positief? Als de Arabische woestijn nu lichtgeel kleurt, wat zegt dat over de kwaliteit van leven die de mensen in Syrië nu hebben?

Ecologische factoren opgevoerd als absolute waardes
Het ruimtebeslag van mensen is zeker de moeite waard om te bestuderen. Ruimte is in een land als Nederland bijvoorbeeld een schaars goed. Voor landbouwgrond betaal je dan ook weer meer dan 50 duizend euro per hectare. Wanneer je hier dus 1 hectare verspilt aan een zonnefarm weegt dat economisch zwaarder, dan wanneer je 1 hectare extensief grasland – van 10 euro- met iets meer negertjes bevolkt en met een extra zeboe laat begrazen. Ze gaan kortom uit van absolute waardes als landoppervlak, verbonden aan ecologische factoren, terwijl de economie al honderden jaren uitgaat van relatieve waardes, afhankelijk van de context.

Samengevat: aggregaten zijn er uitsluitend voor de hypotheek van de samenstellers. Je krijgt er geen werkelijke kennis mee of inzicht, en je lost er al helemaal niets mee op. Wanneer ik iets in mijn politieke straatje met dit plaatje wil bevestigen zeg ik: zie je wel, welvarende landen kleuren groener, het gaat ‘beter’. Met wat? Met de Eurocrisis? Met de vluchtelingenstroom? Met de aanhoudende dichtklontering van Nederland, windturbinisering? Met de boerenstand, die allemaal aan de schuld zitten bij de Rabo? Met de bejaardenzorg? Met de sociale cohesie?

Niet alles dat op een universiteit wordt uitgepoept is kortom ook wetenschap.