Foto: Enny. Deze meervoudige stam is voor beginners lastig benaderbaar, dit is voor academisch geschoolde knuffelaars
Van Karin uit De Balij krijgen we goed nieuws: de stalen zwaaibomen (windsubsidie-generatoren) die Staatsbosbeheer in De Balij wilde zetten, die stuiten op te grote weerstand. Dat scheelt weer de dood van bomen. Maar Facebook-volgster Enny meldt dat Madurodam bij Wassenaar beslag wil leggen op grond met oude eiken die de honger- en stookwinter van ’45 nog overleefden. Dit arboretische lustobject voor bomenknuffelaars zou dan zomaar op de slooplijst kunnen komen.
Zoals je door het hele land ziet hoe men oude bomen te lijf gaat. Die zijn plots zijn gedegradeerd tot houtig overlastobject dat je omzaagt voor de biomassasusbsidies en de veiligheid. Mensen weten steeds minder hoe ze op een gezonde manier met onzekerheid moeten omgaan.
Cursusmateriaal; :Prinses Irene’s ‘Dialoog met de Natuur’
Mensen zijn het contact met bomen kwijtgeraakt, weten niet meer hoe ze met deze levende wezens een band kunnen onderhouden. Terwijl de kap van een oude boom betekent: iets vergelijkbaars krijg je pas over een eeuw of langer weer terug. Als je dood bent. En er is al zo weinig oud bos meer in onze contreien, waar mensen eens met hun gore zaagtengels vanaf blijven.
Het enige mooie bos hier bij Wilhelminaoord van Friese Gea, dat takelden ze deze winter ook al met de zaag toe. Plots menen die primitieve zaagboertjes hier dat ze alle hulst moeten Oemseeegje ovuhlaassst onfaailig. Een soort goedbedoelde blinde vernielzucht, gemotiveerd vanuit een lege geest in een gezond lichaam. Langs de randen van het weiland zaagden ze alle bomen om vanwege klachten over ‘blaadjes op het weiland’.
Eiken op deze Tantra-plantage als Robur kunnen een erectie krijgen. Pas voor gevorderde Arbo-Erotici..
Moet je Havo hebben om bomenknuffelaar te zijn?
Het meest gehoorde geluid in het voorjaar in Friesland, dat zijn geen zingende vogeltjes meer maar zingende kettingzagen. De provincie is voortvarend bezig met het project Fryslan Kaal in 2020, Silent Spring lijkt een haalbare kaart.
Hoog tijd dus voor een workshop Bomenknuffelen. Als instap-cursusmateriaal schaf je eerst ‘Dialoog met de Natuur‘ aan van Irene van Lippe-Biesterfeld. Zij is hoogleraar Arbo-Erotica aan de Utrecht University for sustainability systems climate change regime shift fashionable nonsense-studies. Daar geeft Deeltijd-Indiaan Herman Wijffels ook colleges in ‘Hogere Evolutie’. Voor beginners is haar niveau van contact met bomen en dat van Herman natuurlijk nog een brug te ver, bijna intimiderend zelfs.
Moet je dan minimaal Havo hebben om bomenknuffelaar te zijn? Nee hoor, de Mavo is genoeg om mee te beginnen.
Want onze ratio, die blokkeert dat contact maar. Je moet leren voelen.We zullen diverse posities doornemen waarmee het contact met bomen gelegd kan worden, en daarnaast vooral leren luisteren naar wat bomen te zeggen hebben. Voor gevorderden is er een workshop Arbo-Erotica waarvoor we een Tantra-plantage hebben: zie bovenstaand. Robur de zomereik, dat is me er wel eentje hoor….
Kale tochtgaten, mijn gemeente bezuinigt op groenvoorziening en vernietigde alle struikgewas, om de tonnen euro’s onkosten te betalen voor naamsverandering van ‘Friese Meren’ in Fryske Marren. Dat betekent ook Friese Meren, maar dan met meer subsidie. Mijn overbuurman Botte Dommema, die zaagde de prachtige wilg naar de Filistijnen
Mijn eerste daad bij migratie naar Langweer was opkomen voor de oude lindebomen rond de kerk. Het kerkbestuur wilde ze kappen uit minimalisme, bekrompenheid, bezuinigingsdrift en algehele angstige klagerigheid, het waren echte Diep-Friezen kortom, mensen die ‘net fan hjirre’ als een soort zombies aangluren.
Blaadjes op de stoep en takjes in de dakgoot, er zijn vele dwingende redenen om monumentale bomen om zeep te helpen. Men was kortom hypochondrisch, projecteerde moeite met het leven op deze prachtige lindes. Het is weer eens wat anders dan je huisarts nodeloos lastig vallen. Vanuit de vers ontdekte stamkroeg- overal waar ik ooit woonde stond een Cafe De Stam- lanceerden we een spandoek- met ballonnen-actie, die de provinciale krant haalde. Zie hieronder:
Bomen kunnen ook pijn communiceren
Die actie werd mij door het lokale klootjesvolk niet in dank afgenomen, want je bent immers geen ‘echte langweerder’, hier geworteld.
Ook bij de workshop inbegrepen: actievoeren voor bomen
Zie, wanneer ik meer studie had gemaakt van de aard der bomen, dan had ik meer begrip voor deze opstelling gehad. Hai siltjr woleuven ferteltje, daar zie je dan zowaar die hogere wijsheid van de natuur in. Die intellectuele onbewogenheid, die stilstand als hogere wijsheid. Die praatjesmakers die het sociaal evenwicht maar zouden verstoren/de eigen positie op termijn zouden aantasten.
Jong duifje legt contact met bomen in Vondelpark
Niettemin, ze staan er nog, die Lindes, de gemeente vond een compromis en zaagde wat risicotakken weg. In het voorbijgaan op de fiets voel ik nog steeds die dankbaarheid van de bomen afstralen. Bomen zijn intelligente en voelende wezens die hun pijn communiceren aan mede-bomen. Nee dat is geen grapje. Maar dus ook hun vreugde en wijsheid, dat contact met de aarde. Dat misschien wel, maar de werkelijkheid kan meer bizar zijn dan je fantasie kan voorstellen.
Op de kap van oude bomen reageren veel mensen terecht emotioneel. Dat is een teken dat ze nog niet volledig zijn afgestompt en onverschillig werden, maar nog geven om hun omgeving, daar oog voor hebben. En dat is de basis van natuurbescherming, meer dan die Postcode Malloterij.
Een zeikverhaal van een ver boven het klootjesvolk verheven, lachende scheerkwast. We hebben het al zo vaak gezien. Niet interessant.
Ik vind het een interessant artikel. Misschien begrijp je het niet helemaal omdat niet iedereen de kennis tot zich heeft gekregen, om het te begrijpen. Geen nood, er is een cursus voor om het te begrijpen, en toe te passen: http://www.pateo.nl/HTML/NL/Videocursus.htm
Ik heb het verhaal met veel herkenning en instemming gelezen.
“Jong duifje legt contact met bomen in Vondelpark”.. met haar mobieltje, zo te zien!
Oke: zweefteef modus aan, maar niet heus:
Kunnen bomen communiceren?
Ja, wel degelijk! Maar niet zozeer via de stam, takken en bladeren, maar via de wortels. Het brein van de boom zit zeg maar niet in de kop maar in de kont.
Of in de tenen, wat je wilt.
Zowiezo ‘communiceert’ de boom met de grond waarin hij staat. Een boom kan niet vechten of vluchten. Daarvoor heeft ie andere mechanismen moeten bedenken.
Trouwens: bomen kunnen veel ouder worden dan mensen, dus ‘ergens’ doen ze het veel beter dan zoogdieren.
Zonder details in het kort: wortels scheiden o.a. zuren af om hun omgeving te beinvloeden of parasieten weg te houden.
Tweede vorm van communicatie gaat via phytonciden: chemicalien uitgescheiden door de bast. Geuren die parasiet-opeters aanlokken . Dus: een boom of plant maakt gebruik van dieren om zichzelf te beschermen tegen micro aanvallers als insecten en zo.
Derde vorm is via vruchten en zaden. Bomen en planten maken gebruik van zaden en vruchten om zichzelf, wederom via dieren, voort te planten. Bijen en vogels voorop.
Vierde vorm is werkelijk beyond briljant: we weten allemaal dat veel, zo niet de meeste medicijnen van planten komen. Planten , en met name zaden, zijn de apotheek van het dierenrijk.
Nu komt de truuk.
De boom maakt vruchten aantrekkelijk voor dieren. Als ze rijp zijn(!) Dieren eten die vruchten op inclusief de zaden. En nu gaan er twee mechanismen werken:
– het opetende dier is gezond: de zaden worden NIET verteerd, maar worden elders uitgepoept: missie geslaagd: in het gunstigste geval ontstaat er elders dus een nieuwe boom of plant. Een gezonde maag verteerd het zaadje niet.
– het opetende dier is ziek: de zaden gaan dan als geneesmiddel werken voor het dier!
De ONgezonde maag triggert dat het zaadje zich opoffert om het dier te redden.
Oftewel: op dat moment gaat het zaadje zich fuseren met chemicalien in de maag van het dier, wat vervolgens als een geneesmiddel gaat werken.
Is dit niet goddelijk?
HOE weet een boom dat ie zaden zo moet maken dat ze dieren kunnen genezen?
In dat opzicht weet een gemiddelde appelboom nog meer dan de gemiddelde dokter.
Maar ook: HOE weet een boom dat ie de schil van zaden keihard moet maken zodat ze door dieren de grond in getrapt kunnen worden? Zonder te beschadigen? Zodat een nieuwe boom kan ontstaan?
Maar ook: WELK mechanisme zorgt ervoor dat zaden pas in het voorjaar ontkiemen en niet in de winter?
Kortom. Bomen en planten zijn vele malen intelligenter dan we denken.
Alleen op een totáál andere manier.
Wil je ziekten oplossen? Dan zou ik maar eens gaan ‘denken’ als een boom.
Totaal anders kijken. Net als mens naar plant, maar als plant naar dier.
Maar ook bomenknuffelaars worden -al dan niet bewust- aangetrokken door de geuren van bomen. ‘Ze ruiken zo lekker’.
Wel, dat is onbewust dan ook precies de bedoeling. Bomen zien grote dieren (zoals wij) ook niet echt als vijand. De ware vijanden van planten zijn kleine parasieten, schimmels etc. Microniveau.
Maar zoals een boom ons niet ziet als een vijand zijn wij ook zijn vriend niet.
Wij hebben in feite nul waarde voor een boom.
Bomenknuffelaars zijn wat dat betreft gekkies. Wensdenkers.
Het ware ‘gevoel’ van de boom zit hem in de wortels, en niet in de stam.
Maar ja, mensen he? Die denken als een mens, en niet als een boom.
En bovenal vrouwen he? Ontevreden in de liefde? Nou ja, dan maar een boom.
Beter iets dan niets… En ja, ik ken het begrip ‘verstrengelde atomen’ .
En ja: planten kunnen met elkaar communiceren, maar dat gaat via zuren in de bodem, en kan ook middels schimmels, tot naar het schijnt over tientallen meters. Zo kunnen ze elkaar waarschuwen voor ‘gevaar’.
Maar goed. Bomen en planten kunnen ons nog gigantisch veel leren, maar dan moet je wel ‘denken’ als een boom of plant. Was will das
weibplant.En yep: ook hier draait alles weer om overleven en voortplanten.
Ik denk ook dat de vraag ‘wat was er eerder: de kip of het ei’ een verkeerde is.
Ze zou beter kunnen denken: ‘wat was er eerder; de eikel of de eekhoorn’.
Waarom? Ooit, heel lang geleden kwamen ook wij uit een ei.
Maar een ei heeft nogal wat nadelen: bij gevaar heb je twee opties; OF jij gaat op de vlucht en je potentiele nageslacht wordt opgevreten, OF je verdedigt je met als kans dat zowel jij als je nageslacht het loodje legt.
Door het ei echter intern uit te broeden, zoals zoogdieren doen, is de kans op overleving groter. Je bent weliswaar als zwanger dier wat kwetsbaarder, maar je kunt nog steeds vluchten of reizen. Waardoor de overlevingskans van de soort toeneemt.
Maar bomenknuffelaars? Die snappen het begrip boom niet. Ze proberen liefde te geven op de verkeerde plekken. Alsof iemand de hele tijd je knie kust of de achterkant van je elleboog. Knijp maar eens héél hard in het vel van je elleboog: dan snap je wat ik bedoel. ALS je het al voelt: maar geil wordt je er niet van :)
Afijn: probeer het maar eens uit. Weet je gelijk wat zo’n boom ook ongeveer denkt of voelt. Wil je een boom verwennen? Verwen dan zijn wortels. Zorg voor goede, schone grond. Met lekker veel peop derin, zijn ze gek op! Ha, smullen! :)
Aan tafel!