Een bijdrage van Theo Wolters en Adjiedj Bakas
Zie ook het vervolg op dit blog: “Rutte zet eerste van drie fatale handtekeningen”
(Dit artikel verschijnt op 23 april in verkorte vorm op OpinieZ in een serie over de euro en de eurobonds.)
De corona crisis leidde de afgelopen weken tot een politieke ruzie op Europees niveau, met daarin een hoofdrol voor Nederland. Op volstrekt redelijke gronden en met succes bestreed onze minister Hoekstra de pogingen van Italië en Frankrijk om de coronacrisis te misbruiken om een systeem van eurobonds af te dwingen.
Maar er is veel meer aan de hand: het op te lossen probleem is niet Corona maar de mislukte euro muntunie. Dit werpt een heel ander licht op het optreden van Wopke Hoekstra. En het maakt dat morgen een beslissende dag wordt voor de toekomst van Nederland en van Europa. Rutte moet dan een historische beslissing nemen.
De coronacrisis en de politiek
Alles draait om het invoeren van zogenaamde eurobonds: leningen van euro-landen die namens alle landen gezamenlijk worden aangegaan, waarvan de rente veel lager is dan de zuidelijke landen op eigen leningen zouden betalen. Die willen Frankrijk en Italië al jaren, dat heeft niets met Corona te maken. Nederland en de andere landen met een sterke economie willen de eurobonds niet, omdat het er naar uit ziet dat wij voor deze leningen zullen gaan opdraaien, en omdat het ook een vrijbrief is voor zwakke landen om eindeloos geld te blijven lenen zonder eindelijk hun economie te hervormen. Alleen door ingrijpende hervormingen kunnen ze over een tijdje weer op eigen benen staan. Spanje en Portugal doen wel hun best, maar Italië heeft brutaal en met veel misbaar zowat alle Europese eisen aan zijn laars gelapt.
Italië slaat wild om zich heen, maar Hoekstra is ongenaakbaar
Het is opmerkelijk dat Italië nu opeens zeer agressief uit de hoek komt en Nederland een gebrek aan solidariteit verwijt. De Portugese president noemde de Nederlandse opstelling zelfs walgelijk en kleinzielig. Verder zijn we vrekkig, onethisch en provocerend genoemd.
Dit alles krenkt de Nederlanders: hoe kun je je zo gedragen als je zelf maling hebt aan de afgesproken regels, je jezelf daarmee steeds dieper het moeras in helpt, en dan als het water je aan de lippen staat, opeens op hoge toon onze solidariteit opeisen?
Maar Hoekstra hield het been stijf en de eurobonds zijn er niet gekomen. Hij werd door de Nederlanders in de armen en harten gesloten als een standvastige held die hard maar rechtvaardig voor onze belangen was opgekomen.
De Corona crisis en de euro
Dit corona conflict is hiermee in feite het decor van de eindstrijd om de euro geworden.
Die euro is er om puur politieke redenen gekomen, en al jaren geleden werd duidelijk dat de euro-muntunie tussen zoveel totaal verschillende landen een mislukking geworden was: alle keiharde afspraken die in Maastricht gemaakt zijn om Nederland en Duitsland over te halen om hun sterke mark en gulden in te leveren voor de euro, zijn met voeten getreden. De begrotingstekorten en staatsschulden van veel landen zijn ongestraft enorm over de afgesproken maximale waarden heengegaan, maar vooral: de afspraak om nooit landen uit de brand te helpen die door slecht beleid in de problemen kwamen (de no-bailout clausule) is door Draghi zelfs in het volstrekt omgekeerde veranderd: hij beloofde alles te zullen doen om de euro te redden. Met andere woorden een gegarandeerde bail-out voor alle landen waar dat bij nodig wordt. Hiermee was het Verdrag van Maastricht definitief van tafel.
Dit zou allemaal nog niet zo erg zijn als het beoogde doel van de euro erdoor bereikt zou worden: toenemende welvaart voor heel Europa en economieën die naar elkaar toegroeien. Maar het tegengestelde is het geval: al tien jaar geleden werd duidelijk dat de euro helemaal niet tot economische groei leidde. Als enige economische regio in de wereld is de economie in de eurozone amper gegroeid, en de euro-economieën onderling groeien juist steeds verder uit elkaar.
Een muntunie tussen landen met verschillende groei is rampzalig voor alle betrokken landen: de producten uit landen met hoge groei (Nederland) worden steeds goedkoper ten opzichte van die met lage groei (Italië) en zo concurreren we met Duitsland al 20 jaar Zuid Europa steeds verder kapot. Onze exporterende bedrijven worden slapende rijk met producten die door de te goedkope euro al gauw 30% te goedkoop zijn. Maar de Nederlandse bevolking profiteert daar amper van: alles wat we kopen uit het buitenland is zeker 30% duurder dan wanneer we de gulden nog gehad zouden hebben. Benzine, koffie, reizen, grondstoffen en machines voor ons MKB, allemaal veel duurder, en de waardestijging van ons spaargeld en pensioen blijft ook ver achter. Geen wonder dat het besteedbare inkomen in Nederland al decennia bijna stilstaat terwijl onze economie flink groeit en we een onwaarschijnlijk groot handelsoverschot hebben.
(Zie ook “Het kernprobleem van de Europese muntunie“)
Voor een gezonde groei moeten landen nu eenmaal een munt hebben die de sterkte van hun economie weerspiegelt. Dat geldt voor zowel de zwakke als de sterke landen. Normaliter stelt die waarde zich automatisch in of wordt die door devaluaties of revaluaties geforceerd, maar dat kan allemaal niet meer binnen de euro. De eurolanden worden door de euro gegijzeld en kunnen geen kant meer op.
Kortom: het verdrag onder de euro is zo dood als een pier, de euro brengt niet wat men erbij beloofd heeft, en doet Europa veel meer kwaad dan goed. Het hardst wordt dat gevoeld bij de zwakste broeders: Italië en Griekenland.
Italie en de euro
Dit beseffen veel Italianen inmiddels ook. Een bevrijding uit de euro en een redelijke devaluatie van de eigen munt zou de economie meteen wind onder de vleugels geven: de Fiatjes zouden veel goedkoper worden en weer overal buiten Italie goed verkopen.
Maar toch durft men daar niet voor te kiezen, omdat die devaluatie in het begin bijna zeker zover doorslaat dat het land geen inkopen meer uit het buitenland zou kunnen betalen en dus aan allerlei essentiële zaken een groot tekort zou krijgen, zoals olie en gas, om maar wat te noemen. Geen enkele politicus durft zo’n diepe crisis uit te lokken, als doorrommelen ook een optie is.
Italië zit dus gevangen in de euro. De maatregelen die Brussel eist om de economie te versterken wil of kan men niet uitvoeren, en ook veel economen denken dat die niet kunnen werken. De noodzakelijke fundamentele hervorming van de economie is afhankelijk van een veranderende cultuur en blijft dus een proces van de lange adem. Intussen loopt de staatsschuld op tot ongekende hoogte en staat het Italiaanse bankwezen al enige jaren op klappen.
Nu de Coronacrisis daar bovenop komt, lijken het land en zijn banken niet meer te redden. Dat men op hoge toon de eurobonds eiste, was een wanhoopskreet vanuit het door de euro gesloopte prachtige land, waar je ook begrip voor kunt hebben: ze zijn de euro ingerommeld met dezelfde valse beloftes als wij, en nu ze er niet meer uit kunnen, laten we ze barsten. Maar de oorzaak was dus de euro. Corona was niet meer dan de laatste druppel.
Anderzijds is de felle toon ook bepaald doordat Italië weet hoezeer men in Brussel, Parijs en Berlijn hecht aan de euro. Men wil daar per se niet dat Italië uit de euro gaat, wat het einde van hun federale dromen zou betekenen, en daarmee worden ze nu gechanteerd. En zo krijgt Nederland, als nota bene grootste netto bijdrager aan het EU budget, de volle laag, nu het aan de rem trekt.
De euro staat op een kantelpunt: het is van tweeën een
Als Italië binnen de euro blijft, overleeft het niet zonder enorme en blijvende steun vanuit de rest van de muntunie. De eurobonds geven Italië het meeste adem, in ieder geval op korte termijn. Maar daarbij hoort ook strenge controle vanuit Brussel over hun begroting en economisch beleid. Misschien niet meteen, maar zo gauw de Coronawolken opgetrokken zijn zullen de teugels aangetrokken worden.
Ook zullen dan ongetwijfeld de eurobonds verder uitgebouwd worden, evenals de andere twee al voor Corona aangekondigde stappen naar een federale staat: gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor de onvermijdelijk komende bankencrisis, en gemeenschappelijke garanties voor de spaartegoeden bij omvallende banken in de zuidelijke landen.
Zo krijgen we de enorme economische en bancaire problemen van de zuidelijke landen als een molensteen om onze nek, en worden we de centraal geleide Federale Staten van Europa ingetrokken, met nationale parlementen met resterende bevoegdheden die meer op die van een stadsdeelraad zullen lijken dan op die van een nationale democratie.
De meeste Nederlanders (maar ook Italianen!) willen alleen helemaal niet vanuit Brussel bestuurd worden. En de meeste Nederlanders willen geen tientallen miljarden per jaar naar landen als Italië en Bulgarije moeten sturen, puur omdat dat in Brussel zo beslist is. Het staat in het regeerakkoord dat we niet verder die kant op zullen gaan, en het optreden van Hoekstra zat op deze lijn.
Maar dat houdt in dat wij “niet bereid zijn om alles te doen wat nodig is om de euro te redden”. En dat is groot nieuws. Want Nederland heeft in Brussel tot nu toe alleen af en toe gepleit om de gang naar een Federale Staten van Europa wat af te remmen, zonder ooit dat einddoel af te wijzen. Maar zoals nu duidelijk wordt in de corona crisis: je kunt niet half een muntunie hebben. Of je wordt een politieke (federale) staat met een eigen munt, of je blijft een economische samenwerking tussen soevereine staten met elk een eigen munt. Daar is geen tussenweg tussen. Hierin voorziet het regeerakkoord helaas niet.
Dit plaatst het optreden van Hoekstra in een totaal ander daglicht!
Het is echter de vraag of Hoekstra deze keuze bewust gemaakt heeft. Waarschijnlijker is dat hij zich gewoon braaf aan het regeerakkoord hield, zonder daarbij het gevoel te hebben een principiële keuze te maken. Maar onder leiding van Macron zullen bij elke volgende eurovergadering de eurobonds en andere federale regelingen terug blijven komen, en Nederland zal hier vroeger of later aan toe moeten geven, of een eind moeten maken aan de federale illusies van de EU.
Morgen (donderdag 23 april) zullen we zien of het kabinet de rug recht houdt.
Macron en de Brusselse elite zullen alles op alles zetten om Nederland omver te duwen, en daarmee de weg voor de Federale Staten van Europa vrij te maken. De druk op Rutte zal ongekend hoog opgevoerd worden. Als die vooraf aan Merkel en Macron heeft laten doorschemeren dat het er echt niet in zit, wordt er net als bij Hoekstra maximaal kabaal gemaakt, puur als toneelstukje, om maximale schade aan het Nederlandse politieke krediet in Brussel toe te brengen, en wordt de beslissing gewoon uitgesteld tot een volgende keer. Het krediet van Nederland is al flink geslonken door het optreden van Hoekstra, dus tekent Rutte nu of de volgende keer bij het kruisje, zo wordt verwacht.
Maar hopelijk beseft Rutte dat er een historische rol voor hem is weggelegd, en durft hij – tenminste voor Nederland – een einde te maken aan de rampzalige vlucht vooruit naar de Federale Staten van Europa.
Waarom is de euro er eigenlijk nog?
Zoals gezegd was de euro al zeker tien jaar geleden mislukt, met als eerste slachtoffer Griekenland. Natuurlijk hadden we er toen al mee moeten stoppen.
Maar de euro was helemaal geen economisch zinnige keuze, maar was bedoeld als het breekijzer om de Federale Staten van Europa af te dwingen, uiteraard centraal bestuurd vanuit Brussel.
Toen de euro wankelde werd dus werkelijk alles uit de kast getrokken om hem te redden. Eerst met enorme bedragen naar het kleine Griekenland, die het land helemaal niet hielpen, maar eerder verder in de ellende drukten. En kort daarna begon de “redding” van Italië, door het uitgeven van extreem grote bedragen vanuit de ECB om de rente laag te houden, waardoor Italië niet zou bezwijken onder zijn enorme staatsschuld en uit de euro muntunie zou moeten stappen. Voor deze zogenaamde Quantitative Easing (QE) is maar liefst 2600 miljard euro uitgegeven, 30.000 euro per Europees gezin, zonder dat iemand zich afvroeg wie dat geld zal gaan betalen en wat de (bij-)effecten van de maatregel zouden zijn. Als in een oorlogseconomie werden ongekend hoge bedragen op de pof uitgegeven, alleen om de euro te redden, en daarmee de Federale dromen van Brussel.
Nu er een Coronacrisis is die een oorlogseconomie-aanpak wél rechtvaardigt, dreigt het extreem hoge ECB schuldenbedrag nog veel verder op te lopen. Geen van de betrokken politici en bankiers weet hoelang dat goed gaat. Als de Deutsche bank omvalt en de auto-industrie instort, waarvan de voortekenen zich opstapelen, is het opeens met het Duitse economische wonder als motor van de Europese economie gedaan. Hoe kredietwaardig is de ECB dan nog? Kan Nederland met Finland de kredietwaardigheid voor deze megaschulden overeind houden? Of stort het systeem dan in en krijgen we een dramatische periode van hyperinflatie, zoals historisch gezien te grote schulden altijd zijn opgelost? Dit is onverkend gebied. De baas van de ECB die hiervoor verantwoordelijk is, is niet eens een econoom maar een Franse politica (Lagarde). Dat noch zij, noch de overige politici en bankiers die nu zoveel geld uitgeven voor het in stand houden van de euro, weten waar het op uitdraait, is beangstigend.
Het beeld dringt zich op dat men in Brussel en Frankfurt, zonder de consequenties ervan te weten of die zelfs maar te overwegen, alles wat we in West Europa na de oorlog hebben opgebouwd op het spel zet om de euro en daarmee de federale droom te redden.
Kiezen uit drie kwaden
Er zijn geen gemakkelijke oplossingen voor de onvermijdelijk opdoemende volgende eurocrisis:
– Voortmodderen kan niet meer, de toch al wanhopige toestand in Italië is onhoudbaar geworden door de Coronacrisis.
– Een grote sprong richting een Federale Staat van Europa zou tot opstand leiden in de noordelijke landen, omdat we dan de pinautomaat voor de rest van Europa worden, en in de zuidelijke landen omdat ze niet aan de daarbij horende strenge eisen aan hun staatsuitgaven en werkethos zullen willen voldoen.
– Bij ontvlechten van de muntunie gaan alle landen, of sommige landengroepen, terug naar een eigen munt en zijn de euro problemen van de baan. Nadeel is dat de zwakke landen in een zeer ingrijpende crisis terecht dreigen te komen.
De conclusie moet zijn: als de Federale Staten van Europa er – blijkbaar – echt niet in zitten, en voortmodderen voor Europa alles alleen maar erger maakt, moet je de rationele keuze maken om een punt achter de muntunie te zetten, ook als dat (even) veel pijn gaat doen.
We moeten dus op zoek naar de beste manier om de euro muntunie te beëindigen.
De oplossing
De beste oplossing is niet het ontvlechten van de euro muntunie (alle landen terug naar een eigen munt) maar het flexibiliseren ervan (de euro behouden maar devalueren en revalueren per land weer mogelijk maken). Hierdoor wordt het weer mogelijk om per land de juiste waarde van de euro te bepalen. Dat voorkomt de ineenstorting van de nieuwe lira, die uit de euro stappen voor Italië nu onmogelijk maakt, en zorgt voor een gecontroleerde en gewenste devaluatie, die ogenblikkelijk een enorme impuls aan de Italiaanse economie zal geven.
Ook de sterke economieën krijgen zo een munt die beter bij hun economie past, en de Nederlandse burger zal meteen profiteren van de sterkere munt.
Dat is de enige manier waarop Italië, Griekenland, Spanje en Portugal zullen kunnen opkrabbelen uit de huidige ellende en de Corona crisis, en waarop Nederlandse economie weer in evenwicht kan komen en de burgers gaan profiteren van de groei.
Het zal in de zwakkere landen leiden tot een turbulente periode, maar de economie zal direct opveren.
Deze aanpak heet de Matheo Solution en is begin 2010 bedacht door de Nederlandse ingenieur en jurist André ten Dam. Hierover is in de loop der jaren uitgebreid bericht op climategate.nl.
Veruit het beste zou het zijn om deze oplossing op Europees niveau in te voeren, dan is de eurocrisis snel en voor altijd achter de rug, en zal ook het herstel van de economische corona-ellende in ieder euroland worden bespoedigd.
Maar Brussel wil helemaal geen oplossing voor de europroblematiek die ten koste gaat van hun droom van een Europese federale staat. Daarom kan het erop uitdraaien dat individuele landen de Matheo Solution eenzijdig zullen moeten invoeren, zoals Nederland en Duitsland (liefst maar niet noodzakelijkerwijs tegelijkertijd), of, nog nuttiger vanwege het lenigen van de acute nood: Italië.
Dit betekent het einde van de euro muntunie in zijn huidige vorm, en daarmee van de federale droom van het Brusselse establishment. Maar ook het herstel van de economische groei van de hele eurozone.
Morgen zal blijken of Rutte kiest voor een Europa met economisch zelfstandige landen, of ons land overlevert aan de federale wensen van de Brusselse elite. Merkel is al overstag en zal de verkapte eurobonds steunen. Ook is het bedrag al bekend: een verbijsterende 1500 miljard euro, €20.000 per Europees gezin, bovenop de €30.000 per gezin die er al staat door de QE. Het Kamerdebat over deze voor ons land zo essentiële keuze is door de coalitie botweg geblokkeerd. Dat belooft weinig goeds.
Ir Theo Wolters is publicist over economie, energie en klimaat, en voorzitter van stichting Milieu, Wetenschap en Beleid (https://www.mwenb.nl/europa/)
Drs Adjiedj Bakas is trendwatcher, spreker, en auteur van het boek The New Renaissance. (www.bakas.nl)
Voor meer informatie over de Matheo Solution, zie hier.
Over hoe Italië de Matheo Solution kan invoeren: zie hier.
Vorige blogs van Theo Wolters over de euro:
Elke Griek een volk
Het kernprobleem van de Europese muntunie
De Matheo Solution voorkomt uiteenspatten van de euro
Zie ook het vervolg op dit blog: “Rutte zet eerste van drie fatale handtekeningen“
De Euro zal niet overleven. De dood zal snel of langzaam zijn. Aan ons de keuze. In het Duits hebben ze een mooie zegswijze: “Ein schreckliches Ende oder ein Schrecken ohne Ende.”
Griekenland zit in een uiterst comfortabele positie. De Europese staten zullen en kunnen GR nooit opgeven. Maakt niet uit of er wel of geen Euro is, wel of geen EU. GR is namelijk de buffer tegen het neo-Osmaanse Rijk dat Erdogan wil oprichten. GR is de uiterste grens, de ‘final frontier’ tegen het oprukkende islamisme. Valt Griekenland, valt Europa.
En China gaat er met GR vandoor
Mijn gok is dat NL morgen op de één of andere manier gaat inbinden. Minister Hoekstra moet wel. Doet hij dat niet, dan is hij de man op wiens naam de ondergang van de Euro kan worden bijgeschreven, samen met Rutte. Niemand wil met die aantekening de geschiedenis in gaan.
Waarom niet? Moet je dan daarom alle hielenlikkers maar hun zin geven? Het gaat om een logische en rationele beslissing, niet om namen of geschiedenisboeken.
Inderdaad, waarom niet? De “ondergang van de Euro” klinkt negatief, en die zal dan ook grote moeilijkheden opleveren. Maar Rutte en Hoekstra zullen daarmee de harde heelmeesters blijken, die nodig zijn om stinkende wonden te voorkomen. Uiteindelijk dus, ook politiek, juist een goede naam in de geschiedenisboeken.
.-
De vraag is of WIJ het gaan overleven.
De onterechte rekeningen stapelen zich op. Bedragen van 1000 miljard of meer zijn de favoriete bedragen.
Dat in combinatie met het opzettelijk verzamelen van een compleet leger aan moslims die hier hun eigen cultuur aan iedereen op willen leggen.
Tja, we hebben hier het recept voor oorlog.
De West Europese burgeroorlog van moslims en hun linkse vrienden tegen de rest.
De EU zal leiden tot de ondergang van (west) Europa.
Ik werd 30 jaar geleden al uitgemaakt voor nazi toen ik dit groeiende probleem al aankaarte. De personen die mij toentertijd hiervoor uitmaakten confronteer ik nog wel eens met hun reacties van toen. Ze zijn 180 graden gedraaid. Brussel wil een grote mengelmoes en armoede, zodat ze totale macht heeft.
Bij een economie die over vele landen verweven is is de koers van de munt het probleem niet. Dat zit eerder in een centrale bank die waardeloze leningen opkoopt. Normaal hoort de markt zijn werk te doen met de rente op de obligaties. Dat zorgt ervoor dat er niet onbeperkt geleend kan worden. Als ook de centrale bank zou besluiten dat er niet meer euros op de markt komen dan er aan economische groei gedekt is zou dat een stabiele munt opleveren. Dit is in lijn met hoe een goed bedrijf met zijn aandelen omgaat.
“Als ook de centrale bank zou besluiten dat er niet meer euros op de markt komen dan er aan economische groei gedekt is zou dat een stabiele munt opleveren”
Daar is toch geen enkele controle op? Banken creëren geld om rente op te kunnen rekenen en doen dat dus ongelimiteerd. Vandaar de enorme reeks aan de facto failliete banken in Italië en Spanje: als geld maken niks kost, ga je dat toch aan iedereen uitlenen en lekker rente rekenen?
“Normaal hoort de markt zijn werk te doen met de rente op de obligaties. Dat zorgt ervoor dat er niet onbeperkt geleend kan worden.”
Dat is de no bail-out clausule, maar die is dus vervallen door Draghi’s beleid.
De markt deed overigens al twee jaar voor invoering van de euro zijn werk al niet meer, omdat de kapitaalmarkt de no bail out clausule niet geloofde. Achteraf dus terecht..
Maar ook hogere rentes voor stoute landen leiden niet tot convergerende economieën. Ook met een gezond beleid van de Italiaanse regering zouden we Italië kapot blijven concurreren omdat we hier nu eenmaal steeds efficiënter werken. Dat effect is alleen met een devaluatie te voorkomen.
Nee inderdaad. Binnen de Euro is het enige alternatief voor devaluatie van een nationale munt het verlagen van inkomens en pensioenen, en dat is politiek en maatschappelijk onverkoopbaar.
Ik vrees dat de Eurobonds de (D66-)lijm is die Europa kunstmatig bij elkaar moet houden, en vrees dus dat Rutte / Hoekstra vandaag overstag gaat.
Verder interessant is dat door de Corona-crises de klimaatcrises en de EU-GreenDeal (van Timmermans) haar relatieve (on-)belangrijkheid aantoont, volgens het Elsevier artikel door Simon Rozendaal.
Ja precies, voor de korte termijn is dat de weg van de minste weerstand, toegeven en later zien we wel.
@Scheffer. Ik wacht nog steeds op Uw antwoord?
Waarom?
Ik heb een vraag gesteld aan U? Daarom heer Scheffer? Een klein kind vraagt “waarom”. U schat ik hoger in.
De vraag is simpel. U is academisch gevormd, ik niet.
Ik heb het maandag al geschreven Duitsland heeft de touwtjes in handen.
Maar nu hebben ze de touwtjes al in de ring gesmeten.
De tube Bison-Kit daar is de dop al vanaf, toch hoop ik nog steeds op een Nexit, die hele EU, is niks en brengt niks voor de burger in de rijkere landen als steeds maar betalen.
Ze bemoeien zich overal mee, het begint de spuigaten uit te lopen, de EU eens opgericht voor de vrije handel met een munt was vanaf het begin al een grote flop en nu hebben ze de macht voor veel dingen waarvoor de EU niet is opgericht, en ze bedruipen zich zelf ook nog eens goed.
En die hele klimaat onzin is dan ook gelijk van tafel, alleen die onzin bespaart ons miljarden en miljarden, allemaal onzinnige uitgaven ten kosten van de burgers, een transitie die valt of staat op subsidie, onzinnige subsidies, die alleen die mensen flink rijk maakt die op deze markt inspringen, en ik kan ze ook nog geen ongelijk geven als je met de kruiwagen geld aangeleverd krijgt voor zulke onzin.
Zeker, ik hoop ook (vurig!) op een Nexit en ben heel benieuwd hoe het Verenigd Koninkrijk het ervan gaat brengen hoewel we door de corona-invloeden waarschijnlijk nooit meer zuivere verschillen kunnen achterhalen.
Ik gun elk land een bloeiende economie en ben zelfs bereid hulp te bieden. NL doet dit reeds als grootste netto betaler. Het is logisch dat we de economische meetlat hanteren bij nationaal en europees beleid. Maar het is niet de enige meetlat die telt.
Zelfbeschikking is ontzettend belangrijk voor veel mensen. EU is te groot geworden en we willen helemaal niet dat mensen op afstand over ons beslissen. Dat willen we binnen Nederland doen toch!? Wat mij betreft een Nexit ongeacht de kans op nadelige effecten. Maar wel zelf verantwoordelijk voor resultaten en eigen beslissingen en afwegingen maken.
Interessant artikel en Bas…Post: ook relevant op deze site.
We worden bestuurd vanuit Holle Bolle Gijs Brussel dat een ondemocratisch bolwerk is. Verdrag van Maastricht: ondertekent door Nederland (Van der Broek en Kok geloof ik) maar geen referendum in ons land hierover geweest.
Wat veel mensen niet kunnen geloven is dat een klein groepje mensen onzettend bepalend kan zijn in het verloop van de geschiedenis. Een paar eurofielen hebben dit wangedrocht ontworpen, net zoals een klein groepje onmensen die een de-populatie-agenda aanhangt de groene leugen bij elkaar heeft verzonnen.
Als ik het artikel mag geloven gaat het ons weer bergen met geld kosten. Duizelingwekkende bedragen voor elke belastingbetaler.
Ik hoop op één ding: annulering van de Europese Green Deal, geen geld meer voor.
In deze context valt het me vaak op dat dezelfde mensen die pleiten voor één Europa dat (kennelijk) onterecht doen met als reden dat het goed is voor de economie, ook pleiten voor de groene agenda, die de economie zal verslinden.
Maar, ik zal wel degene zijn die het niet snapt…
Pasbost, niet alleen je kennis van economie is beperkt hoor.
Waar het hier om gaat is, dat “we’ de komende jaren echt wel wat anders aan ons hoofd hebben dan het klimaatgedram.
Jij en je Marxistische drammertjes zullen echt wat anders moeten bedenken om geld te verdienen, want met CO2 geneuzel is dat de komende jaren echt niet meer mogelijk.
Oh ja Basje. Climategate is een site voor DISCUSSIE en ABSOLUUT niet voor PROPAGANDA. Dat heb je dus ook al niet begrepen. Nu wisten we dat al, maar wellicht dat jij dat nu ook eens gaat snappen.
Dat vraag ik mij niet af…
Lees het volgende herderlijk schrijven van Frans Timmermans
https://www.euractiv.de/section/energie-und-umwelt/opinion/nach-dem-coronavirus-welche-welt-wollen-wir/
en laat vooral het volgende fragmentje op je inwerken:
“Was hatten wir vor COVID-19?
Eine träge, lineare und CO2-speiende Wirtschaft, die größte Probleme hat,
die Beschäftigungsraten und die Lebensqualität zu erhöhen,
während sie gleichzeitig die natürlichen Ressourcen erschöpft,
gefährliche Abfälle und giftige Schadstoffe produziert und
die Bevölkerung und die Industrie in Gefahr bringt – vom Klimawandel ganz zu schweigen.
Wollen wir so etwas wirklich erneut aufbauen?”
Een vertwijfelde klimaatpaus die zijn Green Deal wil redden…
PeterR,
Inderdaad. Ook hieraan lees je af dat vervuiling en Klimawandel weer en nogsteeds onder één noemer wordt geschaard. Ik vermoed echt dat dhr. Timmermans ten eerste oprecht goede bedoelingen heeft, maar ten tweede daadwerkelijk niet fundamenteel doorgrond wat wel en wat niet van invloed is op het klimaat. Hij zou erom wedden dat de beste man nooit de moeite heeft genomen om zich in te lezen. Hij wordt wel ingefluisterd door activisten. Eén van die activisten heeft nog een tijdje in onze Tweede Kamer rondgelopen ook.
Velen, zeer velen willen dat aangestuurd wordt op een schonere wereld. Ik ben niet tegen. Ik ben zelfs voor, heb twee kinderen die hopelijk nog lang op deze planeet gaan rondlopen. Maar, laten we kritisch zijn op de diagnose van vervuiling. In west-Europa bijvoorbeeld is het al behoorlijk schoon. Schoner juig ik toe, maar pas nadat is vastgesteld wat het residuale effect van de hedendaagse vervuiling daadwerkelijk is. Vervuiling is een breed begrip en niet alle vervuiling is perce van invloed op gezondheid.
Standpunt 1: CO2 is een broeikasgas maar is op geen enkele wijze vervuilend.
Ander punt: stel even voor het gemak dat van de 100% uitlaatgassen 99% broeikasgassen bevatten en 1% vervuilende gassen bevatten. Men stuurt aan op een heel duur programma dat kennelijk – want de meesten gaat het onbewust om milieuzorgen en zeer veel minder om klimaatzorgen – een schonere wereld moet opleveren. We mogen daar 30 jaar over doen en het wordt ingericht via de duurzame route.
Wie zou ertegen zijn als we met een fractie van die kosten die 1% vervuilende gassen weten te reduceren met nog een factor 100? Dat is technische prima mogelijk en veel goedkoper. Bovendien blijven alle voordelen van fossiele brandstof (ondersteunt met bulk productie van elektriciteit op basis van nucleair lijkt me wenselijk en logisch) behouden.
De ecologische en economische winst is dan maximaal, lijkt mij.
Ik lees dat de Eurobonds een verbijsterende 1500 miljard euro gaan kosten, €20.000 per Europees gezin, bovenop de €30.000 per gezin die er al staat door de Quantitative Easing.
Maar Nederland betaalt veel meer dan andere EU-landen? Dan is zo’n gemiddeld bedrag “per Europees gezin” toch betekenisloos?
Verder prima artikel. Dank.
Je hebt helemaal gelijk. Maar als je het niet terugbrengt naar de menselijke maat weet niemand wat die bedragen inhouden. 100 miljard is veel, 1000 miljard is ook veel.
De Eurozone heeft 332.2 miljoen inwonders dus wordt 2600 miljard QE €31.300 per eurozone vierpersoonsgezin.
Incl €1500 miljard aan Coronabonds wordt dat €50.000.
GDP per capita was in 2018 ten opzichte van EU 100% in de eurozone 106%, voor Nederland 129%.
(https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=National_accounts_and_GDP#Gross_value_added_in_the_EU_by_economic_activity)
Dus als je er van uitgaat dat per GDP afgerekend gaat worden, krijgen we dus al 129/106 = 22% meer te betalen, dus voor de QE €38.200, voor QE + Coronabonds €61.000.
Maar als je ervan uitgaat dat de sterke landen twee keer zoveel moeten gaan dokken als de arme landen, dan is het al €122.000 per Nederlands gezin.
En hier komen dus al gauw duizend miljard Target 2 schulden bij en ook nog dergelijke bedragen aan andere transfer-regelingen.
Twee ton aan “exposure” per Nederlands gezin is zeker geen absurde aanname.
Bedenk daarbij dat dit een soort staatsschuld is: geld dat op jouw rekening uitgegeven is door de staat. Onze huidige staatsschuld is €92.000 per gezin. Daar krijg je een land vol wegen, dijken, scholen, ziekenhuizen en treinen voor.
Rutte is trots dat die schuld zo laag is, maar vergeet er deze euroschulden bij op te tellen. Dan ziet het er een stuk minder fraai uit!
En het enige dat we voor die (ruwweg) verdubbeling van de staatsschuld krijgen is het nog even uitstellen van het uit elkaar vallen van de eurozone.
Ik ben zó jaloers op de Engelsen….
Hartelijk dank voor uw uitleg. Schrikbarende bedragen, inderdaad. Waar gaat dit heen?
De UK moet nog steeds meebetalen aan alles wat besloten wordt door de EU voor 31 december 2020, omdat alleen artikel 50 is ingegaan voor de UK, Wolters. Als de Brexit-onderhandeling tussen UK en EU “scheitert” (wat te verwachten is) dan volgt er een harde Brexit, waarbij geen exit-betalingen door de UK aan EU worden gedaan.
Vervolg: Ik vergat de link, EU artikel 50: https://www.europa-nu.nl/id/vibzmdrhbxtn/artikel_50
chapeau meneer Wolters.
Als het lukt met die oplossing emigreer ik direct naar Italië :-)
Hier wat interessante overpeinzingen van Arno Wellens over de Europese Unie en de Euro.
https://www.youtube.com/watch?v=LhX6jzxRotk
Wat ‘Tsjernobyl’ onthult over de corona-missers van China!
In het totalitaire systeem van de Sovjet-Unie was de veiligheid van de eigen burgers ondergeschikt aan de belangen van de Partij, zo maakt de geweldige tv-serie Chernobyl pijnlijk duidelijk voor wie dat nog niet wist. De vergelijking met de houding van de Chinese Communistische Partij in de eerste weken van de coronacrisis is schokkend, schrijft Robbert de Witt.
Het is alweer zo lang geleden dat de dramatische beelden van toen bijna nostalgische gevoelens losmaken: de vierkante autootjes, de jarentachtig-kleding en -kapsels, zelfs de kale Sovjet-interieurs ogen vertrouwd. Het is niet de enige reden waarom de veelvuldig bekroonde HBO-serie Chernobyl de moeite waard is. De serie toont nauwgezet hoe die ramp in wat nu Oekraïne is zich op 26 april 1986 precies voltrok.
Chernobyl verscheen weliswaar vorig jaar al, maar wordt deze weken uitgezonden op de Belgische publieke zender Canvas. Elke woensdag twee afleveringen achter elkaar. Nu iedereen Netflix afgraast op zoek naar series om de tijd in thuisquarantaine mee te doden, is er ook nog ouderwetse televisie waarop pareltjes zijn te zien.
Hoe totalitaire regimes omgaan met rampen?
Waarom nu kijken naar een tv-serie over een kernramp? Omdat het veel zegt over hoe repressieve, totalitaire regimes omgaan met rampen. Zoals China met het Coronavirus.
Rampen kun je natuurlijk niet zomaar met elkaar vergelijken. Een kernramp zoals die in Tsjernobyl in 1986 lijkt in de meeste opzichten niet op de pandemie die momenteel over de wereldbol trekt. Kijk alleen naar het aantal slachtoffers: nu al is het aantal sterfgevallen als gevolg van het virus – bijna 200.000 – hoger dan het aantal sterfgevallen na de kernramp destijds in de Sovjet-Unie geschat door Greenpeace – 93.000 tot 200.000. En Greenpeace, fel tegen kernenergie, zal het aantal slachtoffers eerder (te) hoog inschatten. Wetenschappers denken dat het werkelijke aantal doden door ‘Tsjernobyl’ maximaal 27.000 is. Het coronavirus is bovendien nog niet uitgeraasd.
Volhouden dat er niets aan de hand is!
Waarin beide rampen wél sterk op elkaar lijken, is de reactie van de autoriteiten. Ook 34 jaar later is het schokkend om te zien hoe de verantwoordelijken destijds in Tsjernobyl zo lang bleven volhouden dat er weinig aan de hand was. In een scene in aflevering twee van Chernobyl zien we hoe twee bestuurders in dezelfde ruimte zitten als mannen met stralingsziekte, ze hen zien overgeven, maar niet geloven dat zich op slechts tientallen meters van hen een ramp voltrekt.
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2020/04/wat-chernobyl-onthult-over-de-corona-missers-van-china-752440/
Hahaha Wobke Hoekstra: https://www.youtube.com/watch?v=D2-aOToOlhA&feature=emb_rel_pause
Luister trouwens ook naar de andere Weltschmerzen van Arno! Dan weet u ook meteen dat het niet alleen om banken in voormalige vakantielanden gaat maar b.v. ook om Franse banken (die worden nog wel eens vergeten) maar vooral om Deutsche Bank! Misschien wel Merkels grootste belang bij de federale staat.
Ik ben nog steeds tegen Eurobonds én tegen de Euro. Tevens ben ik zeer ongelukkig met de richting waarin we geduwd worden, maar heb nog wel wat vragen.
1. Hoeveel verdient NL aan kamerplantfirma’s die met hun aanwezigheid alhier belasting in b.v. Italië mijden?
2. Hoeveel derft Italië door deze constructie?
3. Is deze constructie illegaal?
Ik weet nog steeds niet welk standpunt ik ten aanzien van deze vragen moet innemen.
4. Italië heeft de op drie na grootste goudvoorraad ter wereld. Waarom gaat het daar nooit over? Of is dat tegen het belang van Duitsland (tweede op de lijst goudvoorraden)?
5. Opmerking. De halsstarrige weigering of is het onmacht om de Europese buitengrenzen te “bewaken” heeft Italië naast Griekenland voor vreselijke problemen geplaatst.
Vult u zelf maar in.
1 t/3 en 5: Je moet je opponent natuurlijk geen munitie aanreiken
Als laatste. Theo schrijft “Maar de oorzaak was dus de euro. Corona was niet meer dan de laatste druppel.” Dat wordt vandaag nog eens bevestigd door creditbeoordelaar Moody’s
Als allerlaatste: Kunnen we de Italianen niet gewoon gratis tulpen sturen?
ELSEVIER: Op naar een intelligente euro (door André ten Dam)
Bij de corona-lockdown koos de Nederlandse regering voor een ‘intelligente’ aanpak. Wat niet kan worden gezegd als het gaat om de problematische eenheidseuro. Eurodom is het beleid, schrijft André ten Dam. Een blauwdruk voor een ‘intelligente’ euro, van Nederlandse makelij, ligt gelukkig op de plank. Daar zal de ‘Next Generation’ ons dankbaar voor zijn.
De vorige keer was het de financiële crisis. Nu, tien jaar later, is de corona-pandemie de katalysator van economische ellende én de weer opgelaaide eurocrisis. De euro blijft voor problemen zorgen. En wederom ook voor ruzie tussen de Zuid-Europese landen en Nederland.
André ten Dam is onafhankelijk euro-onderzoeker. Direct bij het uitbreken van de (eerste) Eurocrisis in 2010 ontwierp en presenteerde hij The Matheo Solution (TMS). Op verzoek van de Eerste Kamer schreef hij de position paper ‘De Gordiaanse Euroknoop’ voor de deskundigenbijeenkomst aldaar van 13 februari 2018 over de toekomst van de monetaire unie en de euro – deze is te downloaden op Elsevierweekblad.nl.
Ingezonden opinieartikelen worden geselecteerd door de redactie, maar vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van Elsevier Weekblad.
Kennelijk zonder iets te hebben geleerd van de eurolessen sinds 2010, gaat de Nederlandse regering in de nu weer opgelaaide eurocrisis klakkeloos mee in het destructieve, door Frankrijk en Duitsland gedicteerde Europese beleid. Het helpt niet dat het benevelde gros van de gevestigde media en economen, alsook van het Nederlandse financiële journaille, dezelfde dogmatisch-ideologische ‘blinde eurovlek’ heeft.
‘Gezond verstand’ én het Regeerakkoord suggereren toch een andere weg. De basis voor economisch herstel in elk euroland ligt immers niet in het – zogenaamd uit ‘solidariteit’ – structureel doorsluizen via de Europese Centrale Bank (ECB) en de nood- en herstelfondsen van miljarden euro’s Nederlands belastinggeld naar Zuid-Europa. Nee, daarvoor is een nieuw, intelligent Europees monetair stelsel de remedie.
Het euro-experiment is faliekant mislukt en moet worden gestaakt
Na eerdere spijtbetuigingen van VVD-icoon Frits Bolkestein is nu ook bij Bert de Vries, generatiegenoot en prominent CDA-minister ten tijde van de invoering van de euro, het hoge woord eruit: het euro-experiment is mislukt, doet veel meer kwaad dan goed, en zorgt voor ruzie tussen de eurolanden. De euro is een ernstige bedreiging voor de Europese samenwerking. Het euro-experiment moet worden gestaakt. Het is niet anders, aldus De Vries.
Om economisch optimaal te kunnen presteren, dient elk land een munt te hebben met een wisselkoers die de kracht van de eigen economie goed weerspiegelt. Bij die eigen munt hoort een passend renteniveau. Beide dienen de degelijkheid en schokbestendigheid van de staatsfinanciën het best. Dit betekent dat onderlinge economische convergentie de belangrijkste voorwaarde is voor het succes van een (wat betreft wisselkoers en rentebeleid) ‘one-size-fits-all’-muntunie. Dat wil zeggen dat de economieën van de aan zo’n muntunie deelnemende landen qua kracht, productiviteit en ontwikkeling goed met elkaar in de pas moeten lopen.
Verder lezen:
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2020/05/op-naar-een-intelligente-euro-759177/?utm_content=buffer0a1b8&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer&fbclid=IwAR1CEXHPrUWbydIVcYQVRFFsmLYxqA6lBKDo87rkjg_jal8TAnz4KfXSv8Y