Door Ap Cloosterman.
Neptunus is een gasplaneet, bestaande uit 85% waterstof, 12 % helium en 3% methaan en heeft een diameter van 49.532 km. De Zon heeft een diameter van 1,4 miljoen km en de Aarde heeft een diameter van 12.756 km. De afstand tot de Zon: Neptunus 4,5 miljard km-Aarde 0,150 miljard km.
In de atmosfeer van Neptunus komen grote wolkenformaties voor. De samenstelling van de wolken van Neptunus variëren met de hoogte. Lage temperaturen zorgen er voor dat methaan condenseert in de bovenste lagen van de atmosfeer. Verder naar beneden komen vermoedelijk wolken van waterstofsulfide, ammoniumsulfide, ammonia en water voor. Neptunus heeft verder op grote hoogtes een vorm van mist. Deze smog-achtige wolken bestaan uit koolwaterstoffen vergelijkbaar met de smog boven grote steden op Aarde.
De relatief hoge concentratie methaan in de lagere atmosfeer veroorzaakt de voor Neptunus karakteristieke blauwe kleur. Neptunus heeft 5 ringen en deze zijn ook blauw van kleur.
De planeet draait eens in de 164,8 jaar om de Zon. Dat betekent dat een mens op Neptunus na zijn geboorte nooit zijn eerste verjaardag zal kunnen vieren. Een etmaal duurt 17 uur en 14 minuten.
Neptunus heeft de sterkste wind van al onze planeten in het zonnestelsel, tot wel 2.100 km/h. De winden waaien van oost naar west, tegengesteld aan de rotatie van de planeet. De gemiddelde temperatuur op Neptunus ligt tussen -100 en – 200⁰C.
Neptunus heeft 14 manen, waarvan Triton de bekendste is. De planeet is in 1613 ontdekt door Galileo Galilei.
Op 25 augustus 1989 vloog de Amerikaanse ruimtesonde Voyager 2 langs Neptunus waarna de foto’s er 246 minuten over deden om de Aarde te bereiken.
Neptunus en Triton.
Invloed uv-straling op wolkenvorming op Neptunus
De bewolking op Neptunus lijkt niet bepaald te worden door de seizoenen van de planeet – die op Neptunus elk zo’n veertig jaar duren. Aan de hand van drie decennia aan waarnemingen laten astronomen overtuigend zien dat er een verband is met de elfjarige zonnecyclus.
De eerste close-up-foto’s van Neptunus kwamen in 1989 van de ruimtesonde Voyager 2. De beelden toonden heldere witte wolken op de planeet. Eind 2019 zagen sterrenkundigen het bovenste deel van het witte wolkendek snel verdwijnen. In een paar maanden tijd nam de bewolking sterk af.
“Het viel ons op dat Neptunus er in deze periode ongeveer hetzelfde uitzag als in 1989, toen Voyager 2 voorbijvloog”,
zegt sterrenkundige Erandi Chavez van het Harvard–Smithsonian centrum voor astrofysica in de VS.
Uit nader onderzoek bleek dat er sprake was van regelmaat in het ontstaan en verdwijnen van de Neptuniaanse wolken.
In onderstaande afbeelding is het verband aangegeven met foto’s van het wolkendek van Neptunus en de door de Zon uitgezonden uv-straling.
Tijdens een elfjarige cyclus stijgt de zonneactiviteit van een minimum, waarbij de Zon relatief rustig is en er weinig zonnevlekken en zonnevlammen te zien zijn, naar een maximum, waarbij er veel zonneactiviteit is. Gedurende de onstuimige periode zendt de Zon sterkere uv-straling de ruimte in. Na zo’n maximum zagen de sterrenkundigen een sterke toename van het wolkendek van Neptunus.
Volgens de sterrenkundigen ontstaat er een vertraging van +/- twee jaar doordat het gaat om een fotochemisch proces dat tijd kost. Volgens een recente analyse op basis van nieuwe waarnemingen en een atmosfeermodel is dat te wijten aan het gas methaan (mogelijk ook ethaan), dat vermoedelijk ontstaat bij de afbraak van koolwaterstoffen door uv-stralen van de Zon, waarna deze moleculen dieper de atmosfeer in zakken.
“Zodra het gas koud genoeg is, condenseren ze en vormen ze de wolken die we op onze foto’s zien”, zegt Chavez.
Hoe de uv-straling van de Zon het ontstaan van wolken beïnvloedt, is nog niet duidelijk. De Zon is niet alleen het centrum, maar ook een van de grootste mysteries van ons zonnestelsel. Een nieuwe generatie ruimtesondes komt momenteel dichter bij de Zon dan ooit tevoren. Dat moet een schat aan informatie gaan opleveren over onze rebelse warmtebron.
Het onbemande ruimtevaartuig Solar Orbiter heeft eind september 2023 op zijn al ruim twee jaar durende reis door het heelal het punt bereikt dat het dichtst bij de zon is. Volgens het Europees ruimtevaartagentschap ESA is de sonde de Zon nu tot op ongeveer 48 miljoen kilometer genaderd. De ruimtesonde kreeg op 21 augustus 2023 een zwaartekrachtsslinger van Venus. Hierdoor raasde het ruimtevaartuig met een snelheid van 635.266 kilometer puur richting de Zon.
Er zijn ook nog meer observaties van Neptunus nodig om te zien hoelang de huidige afwezigheid van wolken duurt.
Dat de elfjarige cyclus van de Zon invloed heeft op de wolkenvorming van Neptunus, is opmerkelijk, omdat de planeet zo ongelooflijk ver van de Zon af staat. Slechts 0,1 % van het zonlicht dat de Aarde bereikt, komt op Neptunus aan.
Heeft uv-straling ook invloed op de aardse klimaatverandering?
De verschillen in de aardse atmosfeer en de atmosfeer van Neptunus zijn dermate groot dat de invloed van uv-straling zeker verschillend zullen zijn.
Immers:
* Er is een enorm verschil in temperatuur tussen beide atmosferen. Bij de lagere temperaturen op Neptunus kan gasvormig methaan condenseren en dat is in de aardse atmosfeer niet mogelijk. Het is sowieso al ongelofelijk dat uv-straling bij temperaturen veel lager dan -100⁰C nog werkzaam is.
* De aardse bewolking bestaat uit waterdamp en de bewolking op Neptunus bestaat hoofdzakelijk uit methaan.
* Uv-straling vanuit de Zon naar de Aarde wordt door de ozonlaag voor een deel geabsorbeerd. De aardse atmosfeer bevat weinig koolwaterstoffen (smog), zodat er ook nauwelijks afbraakgassen ontstaan. Wel is er methaan aanwezig, maar de temperatuur is niet laag genoeg om condensatie te veroorzaken. De atmosfeer van Neptunus bevat geen ozonlaag, zodat alle uv-straling, hoe weinig ook, haar werk kan doen.
* De temperatuur in de atmosfeer van de Aarde neemt af met de hoogte. Dit komt omdat de zonnestraling vooral de bodem verwarmt. De grond warmt vervolgens de lucht op, die hierdoor uitzet, lichter wordt en opstijgt. De luchtdruk daalt echter met de hoogte, waardoor de opstijgende lucht verder uitzet. Uitzettende lucht koelt af, de temperatuur daalt hierdoor met gemiddeld 6,5ºC per kilometer stijging. Dit geldt tot ongeveer 13 kilometer hoogte, in het gebied waar het weer zich afspeelt. Daarboven loopt de temperatuur weer op. Boven de 13 km hoogte wordt de lucht namelijk niet meer door de grond verwarmd, maar voornamelijk doordat de laag ozon uv-straling van de zon opvangt. Dit leidt juist tot een toename van de temperatuur met de hoogte.
Bron hier.
De stratosfeer is een laag die zich op ongeveer 13 km hoogte tot ongeveer 50 km hoogte uitstrekt. Deze laag heeft ongeveer dezelfde luchtsamenstelling als de troposfeer maar de lucht is er ijler. Tevens komt hierin de zogenaamde ozonlaag (O3) voor. Deze laag is zeer belangrijk voor de uv-absorptie (bescherming tegen uv). Het gevolg is, dat door de fotochemische reacties er een temperatuurstijging optreedt in deze laag tot 10°C.
Doordat deze stratosferische laag warmer is dan de onderliggende laag, die dus kouder is, wordt de uitstraling van warmte belemmerd. Immers warmte verplaatst zich van warm naar koud.
De warmte kan pas ontsnappen als de onderliggende laag verder is opgewarmd. Dat betekent dus dat er warmte opgebouwd moet worden in deze laag en er dus warmte wordt vastgehouden totdat deze laag warmer is geworden dan de bovenliggende laag. Het is niet precies bekend hoe groot dit effect is op de opwarming van de Aarde. Neptunus kent dit verschijnsel niet.
Info over uv-straling
Elektromagnetische straling zorgt voor licht en warmte, maar bestaat ook uit een aantal onzichtbare stralen die schadelijk kunnen zijn, zoals uv-straling.
De golflengte van ultraviolette straling ligt tussen 100 en 400 nm.
[1 nanometer (nm) is een miljardste meter; 100 nm = 0,1 mu (μ)].
In verband met de effecten van ultraviolet licht op mens en milieu wordt onderscheid gemaakt tussen uv A, uv B en uv C.
Uv A is uv straling met een golflengte tussen ca. 315 en 400 nm.
Uv A vormt 98,7% van de uv-straling die het aardoppervlak bereikt.
De ozonlaag heeft hierop weinig invloed.
Deze vorm van uv-straling veroorzaakt huidveroudering en melanomen, de dodelijkste vorm van huidkanker.
Uv B heeft een golflengte tussen 280 en 315 nm.
Uv B vormt 1,3% van de uv-straling die het aardoppervlak bereikt.
De ozonlaag heeft hierop een grote invloed.
Uv B zet zuurstof om in ozon en herstelt zo langzaam de ozonlaag.
Veroorzaakt verbranden en bruin worden.
Gaat niet door ‘gewoon’ glas maar wel door kwartsglas.
Veroorzaakt andere vormen van huidkanker.
Uv C heeft een golflengte tussen 100 en 280 nm.
Deze dodelijke uv-straling wordt volledig door de atmosfeer tegengehouden, dus 0% naar het aardoppervlak.
De hoeveelheid uv-straling in Nederland is in de afgelopen decennia bij een heldere hemel niet toegenomen. De beschermende werking is door een mindere bewolking (en luchtvervuiling) afgenomen en door deze verminderde bewolking is de uv-straling op Aarde toegenomen.
Gat in de ozonlaag
Het gat in de ozonlaag was lange tijd voor veel mensen het bekendste en urgentste milieuprobleem. De laag, die op grote hoogte in de atmosfeer ligt, beschermt de Aarde en het leven op de planeet tegen de schadelijke uv-straling van de Zon. Zonder ozonlaag zou er geen leven mogelijk zijn op Aarde.
In de jaren ‘70 en ‘80 stelden wetenschappers vast dat chemicaliën, zoals chloorfluorkoolwaterstoffen (beter bekend onder de afkorting cfk’s), de ozonlaag ernstig aantastten. De onderzoekers kwamen tot de onrustbarende conclusie dat de beschermlaag rond 2050 vrijwel verdwenen zou zijn als er geen beleid zou komen om de ozonlaag te sparen.
Dat beleid kwam er in 1987, toen landen samen het Montreal Protocol ondertekenden. Daarin sprak een groot aantal landen in VN-verband af om de productie en het gebruik van cfk’s in de ban te doen. Die werden tot die tijd o.a. gebruikt in koelkasten, spuitbussen en airco’s. Het beleid was succesvol: in 1989 trad het protocol in werking en tegenwoordig wordt 99 % van deze chemicaliën niet meer gebruikt.
Cfk’s zijn zeer sterke broeikasgassen, zodat emissievermindering ook het voordeel heeft van minder opwarming.
Als een donderslag bij heldere hemel kwam vlak vóór de publicatie van dit artikel een bericht van NU binnen:
Ap Cloosterman.
Het gat in de ozonlaag boven de Zuidpool
Het gat in de ozonlaag boven de Zuidpool is haast nooit zo groot geweest als nu. Met een omvang van 26 miljoen vierkante kilometer is het bijna drie keer zo groot als Brazilië, zegt de Europese ruimtevaartorganisatie ESA op woensdag 4 oktober 2023.
Sommige onderzoekers denken dat het komt door de uitbarsting van een onderzeese vulkaan in Tonga begin vorig jaar. Daardoor kwam veel waterdamp in de lucht. Dit kan ervoor hebben gezorgd dat er meer ozon is afgebroken dan normaal. Het grote ozongat is gemeten met het Nederlandse ruimte-instrument Tropomi.
Het ozongat boven de Zuidpool heeft niet alleen invloed ter plaatse, maar leidt zelfs tot meer regen in de subtropen! Ook bestaat er gevaar voor onze gezondheid:
“Te weinig ozon kan ervoor zorgen dat grote gebieden meer risico hebben op kanker en mislukte oogsten”.
Conclusie
Het effect van uv-instraling op Aarde en Neptunus is totaal verschillend en is niet met elkaar te vergelijken.
***
Literatuurbronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neptunus_(planeet)
https://www.newscientist.nl/nieuws/zon-laat-wolken-op-neptunus-verdwijnen-en-verschijnen/
https://www.clo.nl/indicatoren/nl0220-uv-straling-in-nederland
https://www.nu.nl/klimaat/6283896/gat-in-ozonlaag-is-bijna-drie-keer-zo-groot-als-brazilie.html
***
Voor dat ozongat blijft ook niets anders over.
Men zag dat het ozongat steeds kleiner werd en volgens de geleerden zelfs in 2040 compleet hersteld zou zijn.
Je hoorde er ook steeds minder over.
Echter dit jaar begon het gat opmerkelijk vroeg, de eerste berichten kwamen al in september dit jaar.
KNMI zei zelfs dat de uitbarsting invloed had op het klimaat, dus dat nu alles op de hoop van klimaatverandering door de mens word gegooid klopt dit jaar zeker niet, maar wel interessant om het fenomeen door de alarmisten aan te grijpen als zie je wel het gaat nu hard de verkeerde kant uit.
Het ozon gat en de maatregelen daartegen zijn net als alle andere door de VN geformuleerde extensiele gevaren uiteindelijk een hoax gebleken , Ik meen dat het in 2016 was dat een grote groep wetenschappers een studie publiceerden dat het ozon gat de 60° breedtegraad had overschreden en dat hun modellen dit niet konden verklaren. maw de CFK’s waren dus niet de oorzaak. Kijk even naar Our World Data https://ourworldindata.org/grapher/antarctic-ozone-hole-area en overtuig u hoe bedrogen we worden. Nochtans word de overeenkomst van Montreal aangeprezen als voorbeeld van succes voor de klimaataanpak https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/01/09/vn-herstel-ozonlaag-op-goede-weg/
Welkom in utopia
“Nochtans word de overeenkomst van Montreal aangeprezen als voorbeeld van succes voor de klimaataanpak.”
FG het Ozon gat probleem was in eerste instantie een milieuprobleem en met vervangen CFK’s door HCFK’s werd het een milieu en klimaatprobleem.
De kennis over de zeer complexe chemische en fotochemische processen in onze atmosfeer zijn nog te ontoereikend om eventuele gevolgen voor milieu en klimaat te kunnen aangeven. Dit dan de conclusie van een gepensioneerd ECN onderzoeker.
Ap, je schrijft: “De hoeveelheid uv-straling in Nederland is in de afgelopen decennia bij een heldere hemel niet toegenomen. De beschermende werking is door een mindere bewolking (en luchtvervuiling) afgenomen en door deze verminderde bewolking is de uv-straling op Aarde toegenomen.”
Bedoel je te zeggen dat de uv straling van de zon niet is toegenomen (bij heldere hemel) maar dat het aardoppervlak als geheel toch meer uv straling heeft ontvangen door een afname van de bewolking.
Hoe is dat vastgesteld en, als dat zo is, zou dat dan alleen al niet de opwarming van de laatste 40 jaar kunnen verklaren?
Verder, bedoel je te zeggen dat uv straling is toegenomen door minder bewolking en door luchtvervuiling of door mindere luchtvervuiling? Ik neem aan het laatste. Wat verwarrend opgeschreven.
UV-straling en klimaat
De hoeveelheid UV-straling in Nederland is in de afgelopen decennia toegenomen. Voor een deel komt dit doordat de beschermende werking van bewolking (en luchtvervuiling) is afgenomen. Een tweede oorzaak is dat de ozonlaag dunner is geworden(externe link). De ozonlaag beschermt dus minder tegen UV-straling.
https://www.rivm.nl/klimaat-en-gezondheid/uv
“… een mens [zal] op Neptunus na zijn geboorte nooit zijn eerste verjaardag kunnen vieren.”
Nee, klopt, maar dat heeft weinig met de duur van een Neptunus-jaar te maken. Stop een zojuist geboren baby in een raket richting Neptunus en, als het kind het mag beleven, zal het zo’n 12 jaar later bij Neptunus aankomen.
Ik denk echter dat als Neptunus een gelijksoortige evolutie zou kennen als die van de aarde – niet ondenkbaar, want er ligt dezelfde ruimterotzooi (ook wel oersoep genoemd) op de “aard”-bodem van Neptunus – dan zouden die “mensen” daar ons zien als minder dan ééndagsvliegen die horendol zouden moeten worden van de sneltreinvaart waarmee onze planeet om onze zon zou draaien.
Ze zouden in ieder geval niet begrijpen waarom wij ons zo druk maakten om een beetje climate change, gegeven het feit dat de seizoenen nauwelijks waarneembaar zouden zijn (165 lentes en zomers en herfsten én 165 keer kans op een elfstedentocht in één jaar) en gegeven diezelfde sneltreinvaart waarmee glacialen en interglacialen langs zouden komen.
“Doordat deze stratosferische laag warmer is dan de onderliggende laag, die dus kouder is, wordt de uitstraling van warmte belemmerd. Immers warmte verplaatst zich van warm naar koud.”
FG er wringt iets in deze zinnen. Uitstraling koppelen aan verplaatsing is fout.
Om toch positief te zijn:
“Het effect van uv-instraling op Aarde en Neptunus is totaal verschillend en is niet met elkaar te vergelijken.”
FG niet doen dus maar dat had ik in eerder artikel van hand AC al gemeld.
Je zoekt in de goede richting, Ap. Het is inderdaad wel de variatie in UV dat grotendeels het weer /wolken be-invloed. Dat heb ik lang al ingezien. En ik geloof niet dat er iemand is, behalve jij nou Ap, die daar naar kijkt.
Als je te lang in de zon staat, komt het water onder jouw vel tot kookpunt en je verbrandt. Dat gebeurt ook door UV wat aan het water raakt. Het brengt het bovenste molecuul laagje tot kookpunt en er vormt waterdamp. IR kan het water vd oceanen een beetje warmer maken maar je hebt UV nodig om wolken te maken. Er is inderdaad een variatie in de UV dat we van de zon krijgen, meer als om net naar TSI te kijken, maar er is volgens mij een kleine paradox. Je moet daarom niet TOA gaan staan om UV te meten. Je moet hier op aarde bij zee level gaan staan en kijken hoeveel UV er door de atmosfeer komt.
“Als je te lang in de zon staat, komt het water onder jouw vel tot kookpunt en je verbrandt. Dat gebeurt ook door UV wat aan het water raakt.”
FG je blijft hardnekkig deze onzin verkondigen.
Beste Frans, jij moet dan maar niet hier komen, en als je wel komt, doe dan wel de hoed op!
Nee Henry er kookt geen water onder de huid bij verbranding door de zon-UV straling. Er zijn andere processen actief.
Leg jouw formulering eens voor aan een dermatoloog al geloof ik niet dat het jou zal helpen tot een ander inzicht te komen.
Voor geïnteresseerden:
https://www.kwf.nl/kanker-voorkomen/veilig-zonnen/zon-en-huidkanker
Verder ben hier op recent verzoek om zoveel mogelijk onzin te bestrijden en met jouw inbreng kan ik daar een dagtaak aan hebben. Overigens waar was jouw commentaar op die Paus artikelen?
Frans
Ik wil voor Ap en anderen hier toch wel wat aandacht aan schenken. Hier is een artikel.
https://education.nationalgeographic.org/resource/evaporation/
Maar er staat niet duidelijk wat het is van de zon dat het oppervlak opwarmt. Er staat alleen:
‘In the water cycle, evaporation occurs when sunlight warms the surface of the water. The heat from the sun makes the water molecules move faster and faster, until they move so fast they escape as a gas’.
Hier wordt nou gemaakt alsof al het zonlicht het water kan warm maken. Maar dat is niet zo. Licht in de golflengte waar wij zien, bv. ,maakt het water haast niks warmer. Alleen daar waar water absorbeert, wordt het water warmer. Ik zal straks even weer het absorptie spectrum van water opzoeken.
Henry ik heb er nog nooit van gehoord
Zonnebrandcrème zorgt voor een uv filter zodat.je niet verbrand.
Zou.het zo zijn wat jij zegt zou.het te meten zijn
Dan zou ook internet.met dit fenomeen vol staan.
Je zou nog geen hand op je schouders kunnen leggen.
Theo
water absorbeert sterk in het UV, in mindere mate ook in het IR.
Ja, je kunt een zonnebrand creme opzetten, of, zoals mij, de hoed op.
Henry, vroeger deden we wel eens, althans de vrouwen af en toe met de bloemenspuit water op de huid zodat ze eerder bruin waren.
Nu zoveel van kanker bekend is beschermen we ons tegen de zon.
Niet meer zo lang in de zon dat je verbrand of snel verkleurd.
Kanker krijgen van zonlicht hoort ook bij de dagelijkse hoeveelheid angstporno.
Bange burgers zijn makke burgers.
Een kennis van mij had een melanoom onder de oksel, de kans dat dat door de zon is gekomen is uitermate gering.
“Als je te lang in de zon staat, komt het water onder jouw vel tot kookpunt en je verbrandt. Dat gebeurt ook door UV wat aan het water raakt.”
Dat lijkt mij toch wel een heel sterk verhaal. En ook niet erg waarschijnlijk. Dan zou ik op wintersport met minus 20 graden en felle zon dus niet kunnen verbranden omdat dan nooit het water in mijn huid aan de kook zal geraken? Ik kan je uit eerste hand vertellen dat je onder die omstandigheden heel goed kunt verbranden.
Jan Dat zeg ik toch helemaal niet? Het gaat niet om de omgevings temperatuur. Het gaat om de hoeveelheid UV straling die je op de huid krijgt.
“Dat lijkt mij toch wel een heel sterk verhaal. En ook niet erg waarschijnlijk.”
FG het is ook grote onzin maar Henry zal er alles aan doen zijn ‘gelijk’ te halen.
‘Het gat in de ozonlaag boven de Zuidpool is haast nooit zo groot geweest als nu’ ??
‘De Jaarlijkse fluctuaties in oppervlakte en diepte van het ozongat worden veroorzaakt door variaties in de stratosferische temperatuur en circulatie.
‘Koudere omstandigheden resulteren tot een groter oppervlak van het ozongat en tot lagere ozonwaarden in het midden van het gat’
@ Cloosterman hoe zit dat? :
Er zijn critici / wetenschappers / ‘dwarsliggers’, die concluderen dat ‘Montreal Protocol’ van 1987 sindsdien geen meetbaar effect heeft gehad op de omvang en op de fluctuaties van het ozongat en daarmee ook geen effect op het klimaat heeft gehad. Vooral vanuit de politiek, schuld blamering van de mens en de AGW-hypothese van het IPCC wordt dat ontkend en heftig bestreden.
Het ozongat is door ideologen / wetenschappers / klimaatalarmisten voor gehouden als een de DE oorzaken van de opwarming van de aarde. Het ozongat wordt ook genoemd als één van de ca. 40 (natuurlijke?) elkaar (interactief / chaotisch?) beïnvloedende klimaatfactoren.
‘De grote van het Ozongat is in omvang sinds ‘Montreal’ geoscilleerd ondanks dat de 99% van CFK’s goeddeels uit de atmosfeer zijn verdwenen’, zo schrijf je.
“De grote van het Ozongat is in omvang sinds ‘Montreal’ geoscilleerd ondanks dat de 99% van CFK’s goeddeels uit de atmosfeer zijn verdwenen’, zo schrijf je.”
Nu dat laatste schrijft hij (AC) niet. 99% van CFK’s worden niet meer gebruikt. Dat gaat wel voorbij aan lange verblijftijden van de verschillende CFK’s en de geschatte hoeveelheden illegale CFK’s.
Verder is die science over het ozon probleem nog lang niet settled.
Mijn vraag is of Cloosterman in een nieuw artikel het ‘klimaat’- ozon-‘effect’ kan samenvatten en de effecten van ‘Montréal’.
Met wat knip en plakwerk uit Wikipedia moet dat wel lukken lijkt mij.
Ik weet geen antwoord op jouw vragen. Een nieuw artikel over klimaat-ozon-effect is niet mijn specialiteit.
Sorry.
Neptunus werd niet ‘ontdekt’ door Galilei. De planeet moet door hem gezien zijn, heeft men achteraf berekend, maar niet herkend als planeet; dat was ook niet te verwachten want het idee dat er meer dan de toen bekende 5 waren kwam pas veel later, na de ontdekking van Uranus door Herschel, die zag dat het object een planeet was doordat hij een schijfje zag in zijn telescoop en niet een puntbron. Neptunus werd als planeet ontdekt door Le Verrier in 1843 na analyse van de storingen die de massa ervan had op de baan van Uranus.
Als je ‘planeten’ door een telescoop bekijkt, dan zie je flikkerende lichtjes (een soort elektrische ontlading) die in de verste verte niet lijken op de CGIs van NASA. De afstand van Neptunus tot de aarde zou 4,3 miljard kilometer zijn. En wij zouden de samenstelling van de atmosfeer van Neptunus weten? Dat alleen al is hoogst onaannemelijk. Nee, het heliocentrische model is slechts een model, waarvoor geen enkel bewijs is.
Ter illustratie een animatie van met duizelingwekkende snelheden bewegende zon en planeten.
https://www.youtube.com/watch?v=H4ZfkUei9H8
Zie hier nog veel meer:
https://www.youtube.com/@DITRH/videos
Maar nogmaals, geef het rustig de tijd.
Ik raad u aan uw telescoop goed te focusseren alvorens naar een planeet te kijken. Maar u heeft nooit door een telescoop gekeken, is dat niet zo?
Ed, bedankt voor de opmerking. Ik schreef iets te snel: voor de sterren geldt dat die er vaak uit zien als flikkerende ladingen. Voor de wandelende sterren (‘planeten’) geldt dat die eruit zien als ronde lichtgevende schijven. Enigszins vergelijkbaar met de maan. NASA heeft daar vervolgens prachtige CGIs van gemaakt. NASA = Not A Space Agency.
Maar goed, mijn tip blijft: bekijk de door mij aangehaalde sites en laat je verrassen.
Hallo Tim, bedankt voor de boeiende video’s. Ongelofelijk! Ik wist helemaal niet dat we zogenaamd met dat soort snelheden ronddraaien en door de ruimte schieten. Ik heb die snelheden uit die video eens effe op een rij gezet. In de video worden ze genoemd in mijlen per uur. Ik geloof dat een mijl iets van 1,6 kilometer is.
De snelheid als je op de evenaar staat door de ronddraaiende aarde: 1000 mph = 1600 km/u
De aarde draait met 66666 mph om de zon. Dat is meer dan 100.000 km/h!
Maar het wordt nog gekker: zon schijnt ook nog om een soort kern te draaien met 420.000 mph, dat is dik 670.000 km/h!! Maar als klap op de vuurpijl beweegt onze hele galaxy nog met 2.237.000 mph door de universe. Dat is 3,6 miljoen km/h!!
Dus als je een paar snelheden bij elkaar optelt, dan zou de aarde met 2.7 miljoen mph door de universe schieten. Dat is meer dan 4 miljoen kilometer per uur!! En toch kunnen we iedere nacht dezelfde sterren zien en ik geloof dat na ieder jaar dezelfde ster weer op dezelfde plek staat. En we kunnen met een enorme precisie een ruimteschip naar een planeet sturen die hier 4 miljard kilometer vandaan is. En dit wonderlijke apparaat neemt daar een foto van de maan van Neptunus en stuurt dat in mooie beeldkwaliteit terug.
Hahahahahaha! Dat is echt te hilarisch voor woorden! Ik weet nog niet wat de vorm is van de aarde, maar van bovenstaande geloof ik in ieder geval geen snars.
Dat de zon de belangrijkste factor is, die de temperatuur op aarde bepaalt is natuurlijk overduidelijk. De temperatuur die zich in het gebied tussen aardoppervlakte en laten we zeggen wolkendek instelt is van diverse factoren afhankelijk zoals in belangrijke mate waterdamp (zoals de wolken zelf). Echter, de zon heeft geen diameter van 1,4 miljoen kilometer en staat ook niet 150 miljoen kilometer bij ons vandaan. De zon is relatief klein en maakt iedere 24 uur een cirkel niet ver boven ons. In de Europese zomer is dit een kleine cirkel, dicht rondom de noordpool en in de Europese winter draait ie in een grotere cirkel verder bij ons vandaan, dichter bij de Antarctische cirkel. Echter dit alles, gebeurt boven een vlakke stilstaande aarde. De maan is ook een lichtbron en draait ook cirkels boven de stationaire aarde op relatief kleine afstand. De ‘planeten’ zijn wandelende sterren (‘wandering stars’), waarvan een aantal de dagen van de week aangeven. Dit hadden onze voorouders al lang in kaart gebracht, maar de indoctrinatie van Walt Disney en NASA heeft daar verandering in gebracht.
Het heliocentrische model is slechts een model, waarvoor geen bewijzen zijn. De ‘foto’s’ in het artikel van ‘Neptunes en Triton’ en ‘Venus Flyby 6’ zijn duidelijk Computer Generated Images (CGIs). Velen denken misschien, dat ik volledig gestoord ben en dat snap ik: tot twee jaar geleden, geloofde ik ook in het heliocentrische model en verklaarde iedereen voor gek die er anders over dacht. Totdat je je eigen zintuigen eens echt goed gaat gebruiken en wat getallen (afstanden en snelheden) op een rij zet. Dan kom je er waarschijnlijk achter dat je eigenlijk maar heel erg weinig weet van het heliocentrische model met het model van een bolle aarde.
Is je interesse gewekt, kijk dan eens hier:
https://www.theflatearthpodcast.com/flat-earth-crash-course/
https://theflatearthclockapp.com/
https://gab.com/groups/71167
Hier vind je allemaal video’s die je nooit via Google zult vinden. Google stuurt je naar sites die is bedoeld zijn om ‘flat-earthers’ belachelijk te maken. Zo is er bijvoorbeeld geen enkele flat-earther, die denkt dat de aarde als enige een platte schijf is naast de bolle planeten en dat die schijf door het heelal schiet. Pure onzin. Door twee modellen te mixen, probeert men te misleiden en te bewerkstelligen dat mensen afhaken en niet verder zoeken naar de waarheid.
Geef het rustig de tijd, want een levenslange indoctrinatie is niet binnen een paar dagen ongedaan gemaakt.
“…. Velen denken misschien, dat ik volledig gestoord ben…””
FG Hoe kan dat nu?
Laat mij raden Tim, ook een volgeling van David Vaughan Icke? Nu dan zal je op deze site wel wat vriendjes en een vriendinnetje kunnen vinden.
Tim
Misschien kun je het met Elon Musk op een akkoordje gooien om de aarde eens vanuit de ruimte te bezien om de verschillende werelddelen vanuit de ruimte te bekijken.
Dat kan niet, omdat de ‘ruimte’ zoals je die wordt voorgespiegeld niet bestaat. Dat weet Musk ook.
Er zijn talloze bewijzen die dat laten zien, maar een belangrijke is de volgende: hoe kan vacuüm (in de ‘ruimte’) bestaan naast een druksysteem (hier op aarde) zonder barrière?
Deze video laat ook het een en ander zien van hoe je in de maling wordt genomen.
https://odysee.com/@TabooConspiracy:c/flat-earth-fact-10-felix-baumgartner:4
En nog veel meer interessants:
https://odysee.com/@TabooConspiracy:c
Voor iedere vraag die je maar kunt bedenken vind je de antwoorden op dit kanaal of op de eerdere genoemde. Ed schreef vandaag heel passend: ‘Waarnemen dus. Op zoek gaan.” Alleen als je écht kijkt, als je vragen stelt en niet alles voor zoete koek aanneemt, dan wordt je pas werkelijk wijzer.
Veel plezier, want er zal een hele interessante wereld voor je open gaan.
Prettige avond.
Tim: geen vacuüm, geen ether, maar… plasma, volgens de Electric Universe theorie.
In het licht van de waarneming dat UV van de Zon invloed heeft op de atmosfeer van Neptunus dan wordt de hypothese dat UV ook invloed heeft op de aardse atmosfeer waarschijnlijker en de alternatieve hypothese dat het geen invloed heeft minder waarschijnlijk. Het feit dat de aardse atmosfeer een geheel andere samenstelling heeft dan die van Neptunus is irrelevant want op aarde kan een nu onbekend en dus nog niet ontdekt mechanisme een rol spelen. De ontdekking op Neptunus was niet voorspeld door enige theorie of enig model, dus een tot dan onbekend mechanisme (en misschien is de verklaring die nu wordt gegeven wel niet juist).
Waarnemen dus. Op zoek gaan.
Mooi, Ed.
Volker Quaschning is ‘Professor für Regenerative Energiesysteme’ aan de HTW Berlin en „Experte für Erneuerbare Energien, Energiewende, Klimaschutz“. Ja, da’s niet zo maar iemand. Een expert in klimaatbescherming.
Afgelopen week ging deze wetenschapper wandelen langs de Herrensee bij Strausberg (nabij Berlijn). Holy moly! Daar zag deze wetenschapper zo maar de klimaatsverandering met eigen ogen! Op X schreef hij: “Wir wollten heute einen Spaziergang um den Herrensee bei Strausberg machen. Doch der See ist praktisch ausgetrocknet. Bedrückend, wie die #Klimakrise immer heftiger sichtbar wird. Gibt’s bei Euch Seen, die in den letzten Jahren auch viel Wasser verloren haben?
KLIMAKRISE!! Het meer is al uitgedroogd. Zo zie je hoe de klimaatcrisis al om zich heen slaat.
Het deskundige leeghoofd werd gelukkig op zijn fout gewezen. Het meer is namelijk een kweekvijver voor vis. Het wordt tijdelijk drooggelegd om de vis te kunnen oogsten. Dat gebeurt ieder jaar weer. Wat een afgang voor klimaat deskundige Volkert Quaschning. Zijn achternaam had moeten zijn: QuaTschning.
Jammer. Al die ongelovelijke onwetendheid.
Ik had het wel allemaal uitgelegd….(klik op mijn naam)
Vraag: Welke zijn de factoren die de omvang van het Ozon-gat bepalen?
Volgens klimaatwetenschappers is oorzaak ook en voornamelijk de mens door het brengen van kooldioxide in de atmosfeer?
Of zijn het de natuurkrachten in het proces van groeien en krimpen van het Ozon-gat?
De natuurkrachten waarop de mens geen invloed heeft en is de omvang van het gat het in balans zijn, in evenwicht zijn van die natuurkrachten!
Met het weer en met klimaat is het vergelijkbaar, het immer in balans en in evenwicht zijn van die natuurkrachten, waarvan de weermannen en klimaatwetenschappers blijk geven van hun onwetendheid, althans gebrekkige kennis van de processen in de betreffende systemen in de atmosfeer, de buitenlaag van de planeet Aarde. Het zijn veel meer factoren dan de concentratie kooldioxide, en mogelijk is van veel meer invloed de lokale concentratie water, zowel broeikasgas als koelmiddel.
Er was geen gat en er zal nooit een gat zijn. Als er meer vrije radicalen OH zijn, wordt eerder peroxide gevormd dan ozon. Peroxide doet het zelfde als ozon: het houdt de gevaarlijke UV C buiten.
4. Conclusions
[20] We have demonstrated the feasibility of profile
retrievals in the range 6 –35 km from ENVISAT-MIPAS
based on single scans, with about 5 degrees of freedom for
each profile. Our data show a peak in H2O2 in the equatorial
stratosphere and large values in the Antarctic ozone hole
region. We also find some night – day variations in the H2O2
concentrations. Our retrieved profiles are in reasonable
agreement with expected photochemical behaviour and with
a previous balloon profile.
[21] Future work will make use of the wealth of available
MIPAS data for the study of other minor species which are
involved in the H2O2 equilibrium (i.e. HO2) for a better
understanding of the H2O2 physical chemistry and the study
of annual variations of H2O2.
http:// eodg.atm.ox.ac.uk/eodg/papers/2005Papendrea1.pdf