Jeroen Hetzler.

Deze week schenkt Climategate,nl aandacht aan het werk van Jeroen Hetzler, als eerbetoon aan onze vaste ster-auteur. Hij ontviel ons deze maand, na jarenlang een drijvende kracht te zijn geweest met doorwrochte artikelen. Voor zijn in memoriam, zie hier.

Door Jeroen Hetzler.

Dat vermaledijde klimaatbeleid, of wat er voor moet doorgaan, gaat qua kosten-baten vanaf dag één schuil achter een rookgordijn. Ruim 30 jaar geleden begon dat redden van de planeet met het bakerpraatje dat wind en zon gratis waren. Dit bleek toch wat anders te liggen zodra de subsidielasten op de energienota begonnen op te lopen.

Heffingen, extra belastingen en opslagen liepen in de loop der jaren op, maar wat merkte de burger van vage termen als baten? Een beetje alerte burger zou zich opgelicht moeten voelen. Helaas gebeurde dit niet vanwege de effectieve PR van milieugroeperingen en eenzijdige berichtgeving van veel media, met name de NPO. Kortom, de cruciale vraag naar de baten raakte op de achtergrond.

Het antwoord op de vraag naar de baten is kort: die baten zijn er niet, omdat er geen klimaatprobleem is. Om dit gemis te camoufleren zijn de hyperbolen inmiddels niet van de lucht: klimaatnoodtoestand, de natuur staat op instorten, het grote uitsterven is begonnen, Noordpool ijsvrij etc. Toe maar, wat een verbaal geweld. Je zou het tegenwoordig grensoverschrijdend gedrag noemen.

Merken we iets van die verschrikkelijke opwarming? Nee, om de simpele reden dat er niets aan de hand is. Het is gelukkig aangenaam warmer geworden na die vreselijke Kleine IJstijd, maar veel meer kan het niet worden omdat de rol van CO2 is uitgespeeld. Nulius in verba, geloof niet alles, is het motto van de Royal Society.

Inderdaad, geloof vooral de NPO niet, niet het kinderlijke moralisme van XR, niet de al even kinderlijke onzin van Urgenda, D66 Kaag en GroenLinks en het laakbare angst aanjagen van kinderen met planeet redden.

Klimaatbeleid bestaat bij de gratie van door PR van bijvoorbeeld Greenpeace gevormde verbeelding, niet door feiten. Klimaatbeleid is louter emotie. Wetenschap of feiten zijn niet bestaand. Een paar procent daling van CO2-emissie alhier, als succes aanprijzen is zelfbedrog vanwege de veel sterkere CO2-stijging in veruit de meeste landen buiten Europa. De EU zet zichzelf buiten spel, met name bij China, vanwege de onbetaalbare zelfopgelegde illusie van Parijs-2015.

Overigens, bij de huidige dominante atmosferische concentratie van CO2 is verzadiging opgetreden. Hogere concentraties doen niets meer, althans niet meetbaars. Over die zoekgeraakte baten schreef Pieter Lukkes ook uitvoerig in zijn boek Klimaatbeleid in Eurocrisis. Hier is door de Overheid nooit aandacht aan geschonken. Echter, men bleef bij de koekoek-één-zang.

Dit is verstoord sinds de komst van omroep ON. Bij de NPO-leiding weet men zich geen raad en lijkt men zich uitsluitend te laten leiden door het aantal klachten. Dat het hier georkestreerde linkse verontwaardiging betreft, is aannemelijk. Een heksenjacht en de bekende demonisering die blijkbaar loont met censuur als gevolg.

Niets is de politieke linkse kongsi en activisten te dol om aan de macht te blijven. De NPO-leiding komt het goed uit. En zo moddert het klimaatbeleid maar door: boetes opleggen aan en verbieden van onwelgevallige standpunten. Ook in de rest van de wereld neemt de democratie af.

Terug naar de kosten en baten van Parijs. Lomborg heeft het allemaal uitgerekend en komt op ca. 2.000 miljard per jaar om een onmeetbaar resultaat teweeg te brengen. En dit op voorwaarde dat alle landen hun belofte nakomen. De bekende illusie van alle klimaattoppen. Bron.

Slechts een handjevol landen echter doet mee met Nederland als het meest irrationele. Deze vraag is dan ook gerechtvaardigd: Het kabinet verhult weliswaar de eigen klimaatmiljarden, maar helpen die het klimaat eigenlijk wel? We kunnen dit constateren qua baten, of wat er voor moet doorgaan, waarbij de kosten in het duister blijven:

Al met al kom ik op ongeveer 6 procent CO2-reductie in 2021. Dat is dan de helft van de zo belangrijke doelmatigheidsanalyse, want de andere helft kennen we niet: hoeveel miljarden euro’s heeft dit gekost? We weten dus ook niet hoeveel gram CO2 per uitgegeven euro we hebben bespaard, en of we op een andere manier (bijvoorbeeld met huisisolatie, veel zuiniger brandstofauto’s en meer kerncentrales) meer CO2 voor minder geld hadden kunnen besparen.

Het is echter essentieel om dit wel te weten, anders kunnen we immers geen verstandig beleid voor de toekomst maken. Verstandig beleid is altijd gebaseerd op de lessen van het verleden, maar we kunnen die lessen vooralsnog niet trekken. Doorgaan met wat we nu doen, of bijsturen en andere dingen gaan doen?

Kortom: het huidige ‘beleid’ is slecht en men doet maar wat zonder enig besef van de kosten. Financiële baten zijn er in elk geval niet. Het feest voor de portemonnee van Nijpels, is een bakerpraatje. We lezen verder:

Klimaatmiljarden in de doofpot

Het is gissen waarom de Algemene Rekenkamer geen overzicht krijgt van alle klimaatkosten van de afgelopen decennia, en zodoende noch de rechtmatigheid noch de doelmatigheid van die kosten kan verifiëren. Onze georganiseerde overheidssystemen en deskundige ambtenaren kunnen zo’n kostenoverzicht ongetwijfeld maken. Het achterhouden daarvan moet dus een bewuste actie zijn.

Ik heb niks met complottheorieën, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ambtenaren en politici die het overzicht wel hebben beseffen dat het een ongekend politiek schandaal kan veroorzaken. Dat het ergens tussen nu en 2030 zal ontbloten dat onze klimaatkeizer helemaal geen mooi gewaad aan heeft maar hooguit een onderbroek.

Frans Timmermans. Foto Shutterstock.

Zo is dat. Ook Frans Timmermans wordt binnen de EU bekritiseerd. De man is niet helemaal fris. Zo bestond deze Eurocommissaris het om bij Zelenski aan te dringen op een duurzame wederopbouw van zijn land. Tot slot:

Ik verheug mij niet op de politieke chaos die ons huidige klimaatbeleid en alle verspilde miljarden zullen gaan veroorzaken. Maar ik vrees dat het onvermijdelijk is. De feiten zijn onontkoombaar, de kloof tussen feitelijke en politieke realiteit wordt steeds groter, en de maatschappelijke en wetenschappelijke kritiek steeds luider. Burgers zijn niet gek, en als de gevestigde politieke orde geen noodzakelijke zelfreiniging gaat toepassen doet de kiezer dat uiteindelijk in het stemhokje.

Bron (mogelijk betaalmuur)

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet moet worden vernietigd.)

***