Scientist Suggests Eating Human Flesh to Fight Climate Change OCTOBER 3, 2019 BY YCNIGHTINGALE Facebook Twitter Google+ Pinterest. In a show of more climate hysteria, the New York Post reports that a Swedish scientist suggest we eat human flesh to fight climate change. The report fails to explain just exactly how cannibalism would make a positive impact on the climate. Bron: Christian Observer.

Ingezonden bericht.

Beste Hans,

Op 31 oktober las ik in de Volkskrant dit stuk hier.

Daarop stuurde ik onderstaande brief, die na 6 dagen nadenken toch niet gepubliceerd werd. Een gemiste kans voor de theaterwereld, zou ik zeggen!

KLIMAATTHEATER

In het stuk van Vincent Kouters (Planeet op de planken, 1 november) vragen theatermakers zich af wat te doen met een megagroot onderwerp als het klimaat. Technisch en wetenschappelijk is het onderwerp inderdaad veel te groot voor theatermakers. Wel interessant voor hen moet zijn de vraag hoe het kan, dat bijna de hele westerse wereld in de greep is gekomen van het ondergangsdenken. Nieuw is dit verschijnsel niet. Sinds de flagellanten (zelfkastijders) in de Middeleeuwen liggen de voorbeelden voor het grijpen.

Hoe vaak zou de wereld al niet vergaan zijn? Nieuw is wel de schaal en de grootte van de maatregelen, die  het onheil zouden moeten keren, maar wel diep in onze welvaart ingrijpen. Flagellanten nieuwe stijl.

Drama kan gevonden worden bij de boeren, die het land uitgewerkt worden. Drama bij de vissers, van wie de zee afgepakt wordt.

Een spannende plot is verder te vinden bij de velen die toch nog even weten te verdienen aan de apocalyps. Van de psychiater met klimaatangsttherapie, de bakker met klimaatbroodjes tot de kapitaalintensieve industrieën. Deze kijken wel uit de uitgangspunten ter discussie te stellen.

Berufsverbote voor wetenschappers die de officiële leer niet erkennen. Zoiets was al voer voor theatermakers in de jaren zeventig.

Ook interessant te zien hoe in de centra van de macht schoolmeisjes hun diepgemeende theaterstukjes mogen opvoeren.

Om dit op de planken te brengen is het wel noodzakelijk het eigen uitgangspunt te heroverwegen. Maar dat is voor de theatermaker geen probleem: het is zijn beroep, dat heeft hij op school geleerd.

En anders doemt er een ander bruikbaar scenario op: over de groep mensen, die uit angst hardnekkig weigeren de naderende ondergang in te zien. Zoals die wetenschappers die tot andere conclusies komen dan het voorgeschreven paradigma of schrijvers van ingezonden brieven, die zich zorgen maken over de collectieve waanzin van deze wereld. Waarvan akte!

Mvg,

Paul Bouwmeester